Υπάρχουν «ειδήμονες» εν μέσω κρίσης νομίζουν πως η ανάπτυξη είναι θέμα μόδας. Νομίζουν πως πρέπει να αναζητηθεί ή να σχεδιασθεί με όρους «εξωτικούς» ή προβληματισμούς δυσνόητους. Η πραγματικότητα όμως, είναι πολύ ποιο απλή. Η ανάπτυξη απλούστατα ξεκινάει από την διασφάλιση τόσο του αυτονόητου, όσο και των κεκτημένων. Ειδικά σε περιοχές όπου προϊόντα και υπηρεσίες εμφανίζουν εξέχουσα θέση. Αυτά τα κεκτημένα λοιπόν αγωνίζεται να διατηρήσει ο κλάδος του γάλακτος στην περιοχή των Καλαβρύτων.
Δυστυχώς το πρόβλημα μπορεί πολύ εύκολα να παρουσιασθεί με λίγες μόνον λέξεις. «Ελληνοποιήσεις ». Αφανισμός κοπαδιών. Υγειονομική παρακολούθηση. Υποχρεωτικά ισοζύγια. Κόστος παραγωγής. Αδυναμία συσπείρωσης των μικρών παραγωγών για τον καθορισμό της τιμής. Κάθε τελεία σηματοδοτεί και ένα πρόβλημα. Κάθε έννοια και μία διαχρονική προβληματική που ίσως κάποιοι την έβλεπαν να έρχεται, λίγοι όμως αντέδρασαν προκειμένου να μην κινδυνεύσει ο «γαλακτοκομικός ιστός» των Καλαβρύτων.
Το πρόβλημα σίγουρα παρουσιάζει ιδιαιτερότητες που θα μπορούσαν θεωρητικά να αντιμετωπισθούν τόσο γενικά από πλευράς Κυβέρνησης, όσο και ειδικά για την περιοχή των Καλαβρύτων. Από πλευράς αναπτυξιακής προσέγγισης, με ενδιαφέρει η αντιμετώπιση των ιδιαιτεροτήτων του τόπου μου, καθώς η κτηνοτροφία με τους 1300 παραγωγούς γάλακτος αποτελεί σημαντικό αναπτυξιακό βραχίονα.
Σε παλαιότερο άρθρο μου είχα κάνει αναφορά στην ανάγκη βελτίωσης του περιφερειακού οδικού δικτύου στον βαθμό που να επιτρέπει άμεση και άνετη πρόσβαση του παραγωγού με το δίκτυο συγκέντρωσης. Εύκολη πρόσβαση. Αμεσότερη και λιγότερο κοστοβόρα παράδοση. Η λύση αυτή αποτελεί τον πλέον άμεσο τρόπο να αναδειχθεί το ενδιαφέρον των φορέων για τον κτηνοτροφικό κλάδο. Όταν το ζητούμενο είναι η μείωση του κόστους παραγωγής, αυτονόητα πρέπει να αναδειχθούν ή να διεκδικηθούν μικροσυνεργατικές δομές. Όχι ως ευχολόγιο, αλλά ως πράξη άμεσης στήριξης, καθώς η πλειοψηφία των μικρών κτηνοτρόφων δεν έχει την αντίστοιχη παιδεία και γνώση.
Η στήριξή τους όμως προς την κατεύθυνση αυτή αποτελεί και τρόπο άμυνας έναντι των δομημένων συμφερόντων που επιδιώκουν τον καθορισμό όλο και χαμηλότερων τιμών για τον κτηνοτρόφο. Κατά συνέπεια πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες ακόμα και «εκπαίδευσης» από τον συνεταιρισμό ίσως σε πρώτη φάση. Κάθε ενέργεια όμως, απαιτεί και προσαρμογές νοοτροπιών για να μπορεί να γίνει ελκυστική ή κτηνοτροφία. Ειδικά στους νεώτερους. Να ζωντανέψουν όπου είναι δυνατόν τα χωριά. Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται διασύνδεση επικοινωνιακή, τεχνολογική και ουσιαστική. Βασικές προϋπόθεσεις δημιουργίας άμυνας έναντι εκείνων που αγοράζουν το προϊόν σε συνθήκες «επιβολής» χαμηλών τιμών.
Ο έλεγχος και η αποτροπή των Ελληνοποιήσεων, η προστασία του κώδικα ΠΟΠ, καθώς και η θέσπιση εγγυημένων τιμών που να αφήνουν βιώσιμο εισόδημα, αποτελεί ευθύνη της Κυβέρνησης. Όμως, όταν υπάρχει ανάγκη συνεργασιών. Όταν απαιτείται για λόγους επιβίωσης να συνεργασθούν οι κτηνοτρόφοι, είναι δύσκολο να αντιληφθώ τον λόγο που δεν μπορούν να συνεργασθούν οι βουλευτές του Νομού για την «επιβολή» ο καθένας στα κόμματα του ενιαίας γραμμής στα θέματα κεντρικής πολιτικής του Νομού μας. Δεν νομίζω ότι έχουν πολλά να χωρίσουν όσον αφορά τις … κατσίκες και τα πρόβατα. Άλλωστε είναι καιρός να αποβληθεί ο «πολιτικός μηρυκασμός» που χαρακτηρίζει την ανακύκλωση λόγων και την αδυναμία πράξεων.
