Ποιός φοβάται την απλή αναλογική στις αυτοδιοικητικές εκλογές;

της Μαρίας Αντύπα, Αν. Συντονίστρια ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας

Από ότι φαίνεται πολλοί φοβούνται την τεράστια θεσμική αλλαγή που επέρχεται με τον Κλεισθένη Ι στα δεδομένα της τοπικής αυτοδιοίκησης και αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο τους παραδοσιακούς αντιπάλους, όπως η ΝΔ, που έχουν αλλεργία σε συστήματα που σέβονται την ψήφο των πολιτών, όπως η απλή αναλογική, αλλά και παραδοσιακούς συμμάχους στους αγώνες στην ΚΕΔΕ για την απλή αναλογική.

 

Γιατί λοιπόν έχει σηκωθεί αυτός ο κουρνιαχτός για δήθεν ακυβερνησία, ευκαιρία για συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, επερχόμενες καταστροφές και άλλα φαιδρά; Μήπως δεν ξέρουν ότι στο 80%των Ευρωπαϊκών χωρών εφαρμόζεται σύστημα απλής αναλογικής εδώ και πολλά χρόνια; Υπάρχει εκεί ακυβερνησία; Όσον αφορά τις συναλλαγές κάτω από το τραπέζι μήπως δεν έχουν διαβάσει το νομοσχέδιο όπου ορίζεται σαφώς ότι η συνεργασίες γίνονται μόνο με παρατάξεις, άρα και με βάση προγραμματικές συμφωνίες;

 

Κατά τη γνώμη μου ένας είναι ο σπουδαιότερος, αν όχι ο μοναδικός λόγος με τον οποίο μπορεί να δικαιολογηθεί τέτοια λυσσαλέα αντίδραση. Χάνουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τους δήμους και τις περιφέρειες ως κομματικό λάφυρο που βολεύει τους ημέτερους, επιβάλλει σε μια πόλη ή μια περιφέρεια μια στρεβλή μονοκομματική αντίληψη, την μονοκρατορία του ενός και την καταδίκη της αντιπολίτευσης σε έναν άχαρο ρόλο που επιβάλει να μιλάει σε ώτα μη ακουόντων και να περιορίζεται σε καταγγελίες μέσω δελτίων τύπου.

 

Οι έννοιες της συνεργασίας, της συμμετοχής, της ανάληψης ευθύνης, της συναπόφασης, που είναι οι μόνες που μπορούν να βοηθήσουν μια πόλη, μια περιφέρεια και κατ’ επέκτασιν μια χώρα να πάει μπροστά, να φτιάξει κοινό όραμα για το καλό των πολιτών της.... στον καιάδα. Αρκεί να εξυπηρετεί ο καθένας τα συμφέροντα του κόμματος στο οποίο ανήκει, εκμαυλίζοντας συνειδήσεις, κάνοντας ρουσφέτια, αναθέσεις σε κολλητούς, άπειρες εργολαβίες σε ημετέρους, μόνο και μόνο για να αυξηθεί η επιρροή του κόμματος που στήριξε τον υποψήφιο στον πρώτο γύρο και να εξυπηρετηθούν προσωπικές φιλοδοξίες.

 

Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί αντιδρά ένας δήμαρχος που με βάση την εκλογική του επιρροή στον πρώτο γύρο είχε πάρει π.χ. 20% και με την απλή αναλογική θα δικαιούταν  10 δημοτικούς συμβούλους στους 49, ενώ με το καλπονοθευτικό σύστημα του Καλλικράτη παίρνει 29. Χάνει τη μονοκρατορία του. Πρέπει οπωσδήποτε να συνεργαστεί με βάση προγράμματα, να βρει συγκλίσεις με άλλους, που επέλεξαν οι συμπολίτες του για να τους εκφράσουν, να δεχτεί ουσιαστικό δημοκρατικό έλεγχο....Έγκλημα καθοσιώσεως λοιπόν.

 

Οι δημοκρατικές ευαισθησίες, οι πάγιες αρχές, οι αγώνες χρόνων, η συνταγματική ισοτιμία της ψήφου πάνε περίπατο, αρκεί να μην θιγεί το κομματικό συμφέρον. Η θέληση των πολιτών και οι επιλογές τους, όπως εκφράζονται στον πρώτο γύρο των εκλογών, οι αγωνίες τους, οι διαφορετικές απόψεις για το μέλλον τους και την ποιότητα ζωής τους, ουσιαστικά ζητήματα πάνω στα οποία λογικά πρέπει να προσπαθούμε πάντα να βρούμε κοινή συνισταμένη με βάση τις αξίες της κοινότητας.... στο πυρ το εξώτερον. Εγώ ξέρω, η παράταξή μου ξέρει, το κόμμα μου ξέρει ποιό είναι το κοινό καλό και το κοινό συμφέρον. Οι υπόλοιποι δεν έχετε λόγο, που μπορεί να με προβληματίσει ή να εισακουστεί. Εκφράστε απόψεις, καταγγείλτε, εγώ όμως με την πλαστή πλειοψηφία μου αποφασίζω και διατάσσω.

 

Αυτή τη δημοκρατία θέλουμε και για την αυτοδιοίκηση αλλά και για την διακυβέρνηση της χώρας μας;

 

Όσοι πιστεύουν ότι η δημοκρατία υπάρχει τόσο όσο μας βολεύει, απέχουν παρασάγγας από όσους πιστεύουν ότι η δημοκρατία δεν είναι κούφια λόγια, αλλά πράξη, δύσκολη μεν και επίπονη που αξίζει όμως τον κόπο και την προσπάθεια. Για τους τελευταίους, στους οποίους ανήκω και εγώ, το μόνο σύστημα που διασφαλίζει αυτή τη δημοκρατία είναι η απλή αναλογική. Το μεγάλο και ιστορικό βήμα γίνεται μέσα από τον Κλεισθένη και αλλοίμονο σε αυτή τη χώρα και τους πολίτες της αν δεν το καταλάβουμε και δεν το στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Ας αφήσουμε τους άλλους πίσω μας να ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες για τα αδικαιολόγητα.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ