Ψηφίστηκε χθες βράδυ από την Βουλή η τροπολογία: Στο Δήμο Πατρέων για έναν αιώνα το παραλιακό μέτωπο !

τι περιλαμβάνει η παραχωρηση
Φωτο αρχείου, από διαδήλωση για παραχώρηση θαλασσίου μετώπου

Ψηφίστηκε το βράδυ της Τρίτης 10 Ιουλίου, στην Βουλή, η τροπολογία του Υπ. Οικονομικών, για την παραχώρηση του θαλάσσιου μετώπου της Πάτρας στο Δήμο. Πλέον εκπληρώνεται ένα διαχρονικό αίτημα της πόλης , καθώς για 99 χρόνια ο Δήμος θα είναι ο υπεύθυνος της παραλιακής ζώνης και οι πατρινοί θα μπορούν ελεύθερα να χαρούν τους χώρους.

Η τροπολογία για την οριστική παραχώρηση στο Δήμο Πατρέων του Θαλάσσιου Μετώπου αναφέρει τα εξής:

Με την τροπολογία προστίθεται άρθρο στον ν.2971/2001, το οποίο αναφέρεται στη δωρεάν παραχώρηση της χρήσης της χερσαίας ζώνης του λιμανιού της Πάτρας που έχει αποχαρακτηριστεί. Με τις προτεινόμενες διατάξεις της πρώτης ενότητας του άρθρου αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της ύπαρξης κτιριακών και λιμενικών κατασκευών και εγκαταστάσεων, που κατασκευάστηκαν με μη νόμιμο τρόπο από φορείς του δημοσίου εντός της αποχαρακτηρισμένης χερσαίας ζώνης λιμένα, η οποία παραχωρείται στον Δήμο.

 

Το σχετικό άρθρο αφορά στα καταστήματα της Ηρώων Πολυτεχνείου και οι συγκεκριμένες διατάξεις κρίνονται απαραίτητες προκειμένου ο Δήμος (και όλοι οι δήμοι, προς τους οποίους αποδίδονται τα παραλιακά μέτωπα των πόλεών τους), να μπορεί να νομιμοποιήσει έργα και κατασκευές που έχουν εκτελεσθεί στο παρελθόν μη νόμιμα, και στη συνέχεια να συντηρήσει και να αναπλάσει το θαλάσσιο μέτωπο προς το συμφέρον των δημοτών του.

Για τη νομιμοποίηση προβλέπεται η υποβολή αίτησης εντός αποκλειστικής προθεσμίας πέντε ετών από την παραχώρηση της αποχαρακτηρισμένης χερσαίας ζώνης λιμένα προς τον Δήμο. Επίσης, προβλέπεται ότι, κατά το διάστημα της ανωτέρω αποκλειστικής προθεσμίας «αναστέλλεται η επιβολή διοικητικών και ποινικών κυρώσεων και η λήψη των προβλεπόμενων από τον ν. 2971/2001 διοικητικών μέτρων, καθώς και η εκτέλεση των τυχόν ήδη εκδοθέντων που σχετίζονται με την κατασκευή ή τη χρήση τους» και μόνο αν περάσουν τα πέντε χρόνια μπορούν τα έργα αυτά να θεωρηθούν κατεδαφιστέα. Η παραχώρηση ορίζεται στα 99 χρόνια. Μεταξύ άλλων αναφέρεται από την παραχώρηση εξαιρούνται κτήρια, έργα και εγκαταστάσεις για όσο χρόνο εξυπηρετούν ανάγκες δημοσίων υπηρεσιών, επιχειρήσεων και οργανισμών. Μετά τη μετεγκατάσταση των υπηρεσιών περιέρχονται και αυτά αυτοδικαίως στη χρήση του Δήμου.

Ειδικά οι υπηρεσίες του Τελωνείου υποχρεούνται να μετεγκατασταθούν και να αποδώσουν αυτό στη χρήση του Δήμου εντός προθεσμίας έξι μηνών από την εξεύρεση άλλου κατάλληλου χώρου.

Επίσης ο Δήμος υπεισέρχεται πλέον και στις αθλητικές εγκαταστάσεις του ΝΟΠ, και καθίσταται διάδοχος προηγούμενης σύμβασης που είχε ο όμιλος με τον ΟΛΠΑ από το 2000. Η σύμβαση προτείνεται να παραμείνει σε ισχύ μέχρι τη λήξη της, με δυνατότητα παράτασης αυτής μετά το συμβατικό χρόνο λήξης, για τη εξυπηρέτηση των καταστατικών σκοπών του ΝΟΠ. Μετά τη συμβατική λήξη της παραχώρησης αυτή μπορεί να παραταθεί με νέα συμφωνία μεταξύ του Δήμου και του ΝΟΠ. Η ρύθμιση προωθείται με το επιχείρημα ότι ο ΝΟΠ είναι ένα από τα αρχαιότερα ναυταθλητικά σωματεία της χώρας από το οποίο έχουν αναδειχθεί πληθώρα αθλητών του υγρού στίβου με διεθνείς διακρίσεις και έχει συνεισφέρει οικονομικά στην κατασκευή του κολυμβητηρίου, οι δε σκοποί του είναι, αναμφισβήτητα, άρρηκτα συνδεδεμένοι με το υγρό στοιχείο.

 

Η ανακοίνωση του Δήμου: 

 

Κατατέθηκε και είναι σε διαδικασία ψήφισης, η τροποποιητική διάταξη
του Νομοσχεδίου, με την οποία παραχωρείται για 99 χρόνια στον Δήμο
Πατρέων, η παραλιακή ζώνη της Πάτρας.


Η θετική αυτή εξέλιξη, είναι αποτέλεσμα των μακροχρόνιων αγώνων του
πατραϊκού λαού.
Είναι αποτέλεσμα της αγωνιστικής διεκδίκησης, στην οποία είχε
σημαντική συμβολή η Δημοτική Αρχή, με αντίστοιχου περιεχομένου
αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, και οργάνωση κινητοποιήσεων.
Είναι αποτέλεσμα των παρεμβάσεων της Δημοτικής Αρχής με την
καθοριστική συμβολή των εργαζομένων, σε τμήματα του θαλάσσιου
μετώπου που αποδόθηκαν στο λαό για χρήση, όπως είναι το Νότιο
Πάρκο, κόντρα στα εμπόδια και στις διώξεις, όλο αυτό το διάστημα, εκ
μέρους των κρατικών υπηρεσιών.
Δεσμευόμαστε ότι μαζί με τον πατραϊκό λαό θα συνεχίσουμε να
διεκδικούμε κρατική χρηματοδότηση και αξιοποίηση της περιοχής υπέρ
των αναγκών των δημοτών μας. Αυτό δηλαδή που υλοποιήσαμε με το
Νότιο Πάρκο, τις Παιδικές Κατασκηνώσεις της Πλαζ, το Πλατανόδασος,
τον Κόκκινο Μύλο, και αλλού. Σε καμία περίπτωση δεν δεχόμαστε να
χαρατσωθεί ο πατραϊκός λαός για δράσεις αναψυχής και πολιτισμού.
Θεωρούμε αναγκαίο να επισημάνουμε αυτά, γιατί ήδη έχει κατατεθεί
προς ψήφιση το νομοσχέδιο «Κλεισθένης I», με τις ρυθμίσεις του οποίου
οι όποιες ανάγκες των Δήμων θα καλύπτονται από την ανταποδοτικότητα
και την επιχειρηματικότητα, που πλέον μονιμοποιούνται, με την
εκμίσθωση δημοτικών χώρων και εκτάσεων σε επιχειρήσεις, στο
τουριστικό κεφάλαιο, με ληστρικές παραχωρήσεις δημοτικής ακίνητης
περιουσίας και προκλητικές διευκολύνσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Θα διασφαλίσουμε την προστασία της δημόσιας περιουσίας και θα
συνεχίσουμε να παλεύουμε για κρατική χρηματοδότηση, για την
αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών του λαού της πόλης μας.
Έτσι, θα γίνει ολόκληρο το θαλάσσιο μέτωπο, χώρος αναψυχής και
δραστηριοτήτων για όλους.

Η ανακοίνωση της Κατερίνας Παπανάτσιου, υφυπουργού Οικονομικών:

Με την τροπολογία 1663/134 που κατατέθηκε χθες 9 Ιουλίου στη Βουλή, στο σ/ν του
Υπουργείου Εργασίας, κατοχυρώνεται η δωρεάν παραχώρηση στο Δήμο Πατρέων της
χρήσης της πρώην χερσαίας ζώνης του λιμανιού της πόλης, για 99 χρόνια. Το παραλιακό
μέτωπο της Πάτρας, με όλα τα ιστορικά κτίρια που υπάρχουν εντός του, θα βρεθεί πλέον
στα χέρια του Δήμου προκειμένου να το αξιοποιήσει για κοινωνικούς, πολιτιστικούς,
αθλητικούς ή άλλους κοινωφελείς σκοπούς.
Εκπληρώνεται έτσι ένα διαχρονικό, δίκαιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας, το οποίο
αποτέλεσε και δέσμευση του πρωθυπουργού.
Η πράξη αυτή, βέβαια, είναι μια ακόμα αποτύπωση του προσανατολισμού της κυβέρνησης
για απόδοση των δημόσιων χώρων στις τοπικές κοινωνίες προκειμένου να εκπληρώνονται
οι ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, να προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον, αλλά και
για να περάσουν αυτοί οι χώροι αλώβητοι στις επόμενες γενιές, χωρίς να γίνουν
αντικείμενο εκμετάλλευσης κοντόφθαλμων συμφερόντων.