Το ντοκουμέντο της απόφασης του Ειρηνοδικείου του Μονάχου, με την οποία καταδικάστηκε σε 12 μήνες με αναστολή (λόγω της συμφωνίας που έκανε) ο ισχυρός άνδρας της Siemens, Μιχάλης Χριστοφοράκος, αποκαλύπτει πώς στηνόταν το παιχνίδι με τις μίζες στην Ελλάδα, πώς χρηματοδοτούνταν κόμμα και πρόσωπα, αλλά και τι έγινε με το C4I και άλλες δουλειές της γερμανικής εταιρείας στην Ελλάδα. Η απόφαση του Τμήματος ΙΙ - Φορολογικών και Οικονομικών Ποινικών Υποθέσεων, την οποία φέρνει στο φως η «Κυριακάτικη Δημοκρατία», αναφέρει: «Από το έτος 1996 ήσασταν γενικός διευθυντής της Siemens A.E. Ηλεκτροτεχνικών Έργων και Προϊόντων στην Αθήνα, του υποκαταστήματος της Siemens ΑΓ στην Ελλάδα... Κατά το χρονικό διάστημα που ήσασταν γενικός διευθυντής του υποκαταστήματος στην Ελλάδα, τα κέρδη προ τόκων και φόρων (EBIT) του υποκαταστήματος στην Ελλάδα τριπλασιάστηκαν. Κατά μέσο όρο ήταν 10%».
Στην ανάλυση του ιστορικού της υπόθεσης αναφέρεται στο έγγραφο: «Λόγω των κακών δημοσίων σχέσεων της Siemens στην Ελλάδα, αποφασίστηκε στα τέλη Νοεμβρίου του 1990 να κάνει και η Siemens δωρεές στα κόμματα, ώστε με αυτόν τον τρόπο να εξασφαλιστεί μια ισχυρότερη δικτύωση της επιχείρησης με Έλληνες πολιτικούς, όπως γινόταν και από άλλες μεγάλες ελληνικές εταιρίες. Για να μπορεί να υπολογιστεί το ύψος των "δωρεών προς τα κόμματα" λήφθηκε υπόψη το 2% του τζίρου της σύμβασης αυτής (το λεγόμενο σχέδιο της μητρικής εταιρίας).
Επί τη βάσει αυτή το εν λόγω ποσοστό του 2% εμβαζόταν ετησίως κατά το ήδη παραγραφέν χρονικό διάστημα από τον τομέα, τελευταία από τον αμετάκλητα καταδικασθέντα Siekaezek και τους συνεργάτες του, τον ομοίως αμετάκλητα καταδικασθέντα Kell-von Jagemann, σε λογαριασμό της εταιρίας Placid Blue Corporation στην τράπεζα ΑΒΝ Amro - Bank στο Μόναχο. Στη συνέχεια προωθούσατε συγκαλυμμένα τα ανωτέρω χρήματα (2%) αποκλειστικά στα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα Νέα Δημοκρατία και Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ)».
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά και στη δράση του Χριστοφοράκου για το C4I και άλλα έργα που καθυστερούσαν ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων και εκεί ο Χριστοφοράκος έπιασε δουλειά. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται στο κατηγορητήριο: «Κατόπιν αυτού συλλάβατε το σχέδιο να επιταχύνετε τις παραλαβές των επιμέρους έργων του έργου C4I, επηρεάζοντας τους αρμόδιους για την παραλαβή δημοσίους υπαλλήλους, τους οποίους βέβαια δεν γνωρίζατε ονομαστικά, οι οποίοι όμως γνωρίζατε, σύμφωνα με την κομματική δικτύωση που υπήρχε στην Ελλάδα, ότι ανήκαν σε κάποιοι από τα δύο μεγάλα κόμματα της Ελλάδας.
Οι υπάλληλοι αυτοί θα ασκούσαν, όπως επιδιώκατε, τη διακριτική ευχέρεια που είχαν, κατά τρόπο ώστε σε αμφισβητούμενες περιπτώσεις να αποφασίζουν ενδεχομένως κατά παράβαση των καθηκόντων τους υπέρ της Siemens. Επειδή οι τρόποι λήψης των αποφάσεων για εσάς ως τρίτο δεν ήταν διαφανείς, ήταν όμως γνωστοί στον ελληνικό κομματικό μηχανισμό, χρειαζόσασταν την υποστήριξη κομματικών μελών προκειμένου να προχωρήσετε σε καταμερισμό εργασίας μαζί τους.
Για τον λόγο αυτόν σε ξεχωριστές συζητήσεις που είχατε, το αργότερο στα τέλη του 2003, με τους ταμίες των δύο μεγάλων κομμάτων της Ελλάδας, τον κ. Κώστα Γείτονα του ΠΑΣΟκ, πρώην αντιπρόεδρο της Βουλής, ο οποίος μέσω του κόμματος επηρέαζε τις υφιστάμενες Αρχές και τον κ. Β..., τα μία της ΝΔ, συμφωνήσατε ώστε να δοθούν από εσάς στα κόμματα που αυτοί εκπροσωπούσαν χρήματα της τάξεως συνολικά τουλάχιστον διψήφιου ποσού εκατομμυρίων (ευρώ). Τα χρήματα θα πήγαιναν ισομερώς στα ταμεία των κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και από εκεί θα διανέμονταν ενδεχομένως περαιτέρω. Προς τον σκοπό αυτόν οι δύο ταμίες των κομμάτων, όπως είχε συμφωνηθεί από εσάς από κοινού με αυτούς, θα ασκούσαν μέσω του κόμματος την απαραίτητη πίεση στους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι ανήκαν στο κόμμα τους, προκειμένου οι τελευταίοι να ασκήσουν τη διακριτική ευχέρεια που είχαν κατά τρόπο ώστε σε αμφισβητούμενες περιπτώσεις να αποφασίσουν, ενδεχομένως κατά παράβαση των καθηκόντων τους, υπέρ της Siemens».
Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία
