Όταν πρόκειται για την υγεία της καρδιάς, μια νέα έρευνα ενισχύει το επιχείρημα ότι ένα σώμα σε “σχήμα αχλαδιού”, το οποίο έχει αυξημένη περιφέρεια στα ισχία, μπορεί να είναι καλύτερο από ό,τι ένα σώμα σε “σχήμα μήλου”, το οποίο έχει μεγαλύτερη περιφέρεια γύρω από την κοιλιά.
Συγκεκριμένα, μια μελέτη σε ασθενείς με διαβήτη έδειξε, ότι η αύξηση της περιφέρειας της μέσης είναι ένα ισχυρότερο προγνωστικό σοβαρής καρδιακής νόσου, σε σχέση με το σωματικό βάρος ή τον Δείκτη Μάζας Σώματος (αναλογία βάρους προς ύψος).
“Γνωρίζαμε ότι η κοιλιακή παχυσαρκία συνδέεται περισσότερο με την στεφανιαία αθηροσκλήρωση (συσσώρευση πλάκας στις αρτηρίες) από ό,τι άλλες μορφές παχυσαρκίας”, δήλωσε ο δρ Brent Muhlestein, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και συν-διευθυντής έρευνας στο Ινστιτούτο και Ιατρικό Κέντρο Καρδιάς Intermountain.
Και πρόσθεσε: “Βρήκαμε ότι η λειτουργία της αριστερής κοιλίας της καρδιάς χειροτερεύει όσο αυξάνεται προοδευτικά η περίμετρος της μέσης. Η σχέση μεταξύ της λειτουργίας της αριστερής κοιλίας και της περιφέρειας στην κοιλιά παρέμεινε πολύ σημαντική, ακόμα και μετά την προσαρμογή των αποτελεσμάτων ώστε να ληφθεί υπόψη το σωματικό βάρος”.
Η αριστερή κοιλία είναι ο κύριος θάλαμο άντλησης αίματος της καρδιάς και η μη φυσιολογική κοιλιακή λειτουργία είναι μια κοινή αιτία καρδιακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας.
Ο δρ Muhlestein πρόσθεσε ότι η μείωση της περιφέρειας της μέσης μπορεί να μειώσει τους κινδύνους του ατόμου για καρδιακή νόσο.
Περιφέρεια μέσης και καρδιακή νόσος: Πώς έγινε η έρευνα
Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες μέτρησαν την περίμετρο της μέσης, το συνολικό σωματικό βάρος και τον ΔΜΣ σε 200 άνδρες και γυναίκες με διαβήτη τύπου-1, ή τύπου-2. Ο διαβήτης μπορεί να αυξήσει τους κινδύνους καρδιακής νόσου, αλλά οι συμμετέχοντες δεν είχαν καθόλου συμπτώματα προβλημάτων στην καρδιά, όταν ξεκίνησε η έρευνα.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν την καρδιακή λειτουργία των συμμετεχόντων στην μελέτη, χρησιμοποιώντας ηχοκαρδιογραφία, ένα είδος υπερήχων. Διαπίστωσαν ότι η λειτουργία της αριστερής κοιλίας των συμμετεχόντων χειροτέρευε σταδιακά καθώς αυξανόταν η περιφέρεια της μέσης τους. Αυτό το φαινόμενο σταθεροποιήθηκε στα 114 εκατοστά περιφέρειας μέσης. Δηλαδή από αυτό νούμερο και πάνω, όλοι οι συμμετέχοντες είχαν τα ίδια προβλήματα στην λειτουργία της καρδιάς τους.
Οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν ότι η σχέση μεταξύ της περιμέτρου μέσης και της μειωμένης καρδιακής λειτουργίας είναι ανεξάρτητη από το συνολικό σωματικό βάρος και τον ΔΜΣ.
Περιφέρεια μέσης και καρδιακή νόσος: Τι ισχύει με το κοιλιακό λίπος
Η δρ Sarah Samaan, καρδιολόγος και παθολόγος στο Νοσοκομείο Heart στο Τέξας, ανέφερε ότι αυτά τα αποτελέσματα ενισχύουν προηγούμενη έρευνα, που δείχνει ότι η συσσώρευση λίπους στην κοιλιακή περιοχή είναι πολύ πιο επικίνδυνο από την συσσώρευση λίπους σε άλλα μέρη του σώματος.
“Το κοιλιακό λίπος παράγει ένα ευρύ φάσμα φλεγμονωδών ουσιών και συσχετίζεται περισσότερο με τις καρδιακές παθήσεις, την υψηλή αρτηριακή πίεση και τον διαβήτη, σε σχέση με άλλα είδη λίπους”, είπε ο δρ Samaan, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. Και πρόσθεσε: “Γνωρίζουμε ότι οι βαρύτεροι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να έχουν πιο σκληρή καρδιά, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να τους προδιαθέτει σε καρδιακή ανεπάρκεια. Η μελέτη αυτή δείχνει ότι το λίπος στην κοιλιακή περιοχή είναι ιδιαίτερα επιβλαβές για την λειτουργία της καρδιάς”.
Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες στη μελέτη σε γενικές γραμμές είχαν καλύτερη καρδιακή λειτουργία σε κάθε αύξηση του επιπέδου της κοιλιακής παχυσαρκίας. “Σε γενικές γραμμές, η κοιλιακή παχυσαρκία είχε μεγαλύτερη αρνητική επίδραση στους άνδρες από τις γυναίκες”, δήλωσε ο δρ Muhlestein.
Διευκρίνισε ότι οι γυναίκες θα πρέπει να διατηρούν μια περιφέρεια μέσης που να μην ξεπερνάει τα 86 εκατοστά, ενώ οι άνδρες θα πρέπει να έχουν περιφέρεια μέσης κάτω από 100 εκατοστά.
Η έρευνα παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο τους Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας, που έγινε στο Σικάγο.
