Τις συγκλονιστικές πρώτες στιγμές του τραυματισμού του 21χρονου στο Βασιλόπουλο Ξηρομέρου, μετά τους πυροβολισμούς που δέχθηκε από συγχωριανό του περιγράφει στο xiromeronews ο γιατρός Παναγιώτης Στάικος που κλήθηκε να αντιμετωπίσει το περιστατικό. Όπως αναφερει ο ίδιος στη διήγησή του για τα όσα συνέβησαν τα ξημερώματα της Δευτερας.
“Εάν δεν υπήρχε οδηγός στην βάρδια, τι θα έπρεπε να κάνω, εγώ όταν με κάλεσε ο πατέρας να πάω στο Κέντρο Υγείας;
Στις 2.15 μετά τα μεσάνυχτα δέχθηκα τηλεφώνημα από τον πατέρα του βαριά τραυματία, ο οποίος μου ζήτησε να πάω στο Κέντρο Υγείας Αστακού, γιατί ο γιός του ήταν τραυματισμένος μετά από πυροβολισμό.
Σε λιγότερο από τρία λεπτά έφθασα εκεί, όπου μια νεαρή συνάδελφος μου είχε βάλει ορό στο ένα χέρι και είχε ταμπονάρει το τραύμα. Ζήτησα να μου φέρουν και δεύτερο ορό και τον τοποθέτησα στο άλλο χέρι, για να πέφτουν ταυτόχρονα οι οροί, για να μην κολαψαριστεί από ολιγαιμικό σοκ κατά την διακομιδή του στο Νοσοκομείο, η οποία έγινε με την συνοδεία της γιατρού και σε ένα λεπτό ο τραυματίας είχε μεταφερθεί στο ασθενοφόρο, όπου ζήτησα από τον οδηγό, να πηγαίνει όσο πιο γρήγορα μπορούσε…
Εκεί στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου τον περίμεναν οι Χειρουργοί και αφού μετά τις απαραίτητες εξετάσεις του χορήγησαν και αίμα και αμέσως προέβησαν σε χειρουργική επέμβαση στην κοιλία και αφού αντιμετώπισαν τις βλάβες στα όργανα που είχαν τραυματιστεί, τον διακόμισαν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών, γιατί δεν μπορούσαν να ελέγξουν την αιμορραγία.
Ήδη η αιμορραγία ύστερα από την πρώτη επέμβαση στο ΡΙΟ σταμάτησε, όπως με ενημέρωσαν οι συγγενείς του και οι γιατροί θα προβούν και στις άλλες ενέργειες,οι οποίες χρειάζονται σε τέτοιες σοβαρές βλάβες .
Η πρώτη πιο σημαντική μάχη για την ζωή του έχει ήδη κερδηθεί και ευχόμαστε να κερδηθούν και οι άλλες και το παιδί μετά από τον απαιτούμενο χρόνο, να επιστρέψει στο σπίτι του.
Το κάθε λεπτό για την ζωή αυτού του νέου παιδιού ήταν πολύτιμο και χθες αφού υπήρχε οδηγός στην βάρδια, κατ’ αρχήν έφθασε ζωντανό το παιδί στο Νοσοκομείο και αυτό ήταν που έπρεπε να κάνουμε εμείς εδώ.
Εάν δεν υπήρχε οδηγός στην βάρδια, είχα άλλη επιλογή, από το να πάρω τα κλειδιά και να οδηγήσω εγώ το ασθενοφόρο με την συνάδελφο να είναι πίσω με τον τραυματία;
Ερωτώ σε αυτό το περιστατικό λοιπόν, θα μπορούσε κανείς, να με εμποδίσει, να πάρω τα κλειδιά του ασθενοφόρου;
Παρά τα 64 μου χρόνια, ένα πρόσφατο βαρύ χειρουργείο σε (4) τέσσερις σπονδύλους και άλλα προβλήματα υγείας, αφού έχω ήδη κάνει (8) οκτώ Χειρουργεία, το τηλέφωνο δεν ήταν κλειστό και η δικιά μου ικανοποίηση πολύ μεγάλη, για την μικρή μου συνεισφορά για να σωθεί η ζωή ενός παιδιού”.
