Ερώτηση προς το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης κατέθεσε ο Βουλευτής Αχαΐας της ΝΔ, Ανδρέας Κατσανιώτης, σχετικά με την ύπαρξη σημαντικών δυσκολιών που προκύπτουν στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων, που θεσπίστηκε με το Ν. 4469/2017.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ερώτηση, τα ακανθώδη ζητήματα που μπλοκάρουν τις επιχειρήσεις από την υπαγωγή τους σε αυτόν, πρέπει άμεσα να διορθωθούν προκειμένου να επιτρέψουν την πρόσβαση σε μεγαλύτερο αριθμό επιχειρήσεων οι οποίες επιθυμούν να ρυθμίσουν τα χρέη τους με συνακόλουθο θετικό αποτέλεσμα και για τα έσοδα που θα εισρεύσουν στην ελληνική οικονομία.
Ενώ, ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, ως μοντέλο επίλυσης διαφορών, θα μπορούσε -υπό συνθήκες- να συνιστά ένα αποτελεσματικό πλαίσιο για την προστασία των επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας και υπερχρέωσης, στην παρούσα μορφή, αποδεικνύεται προβληματικό και ουσιαστικά αναποτελεσματικό για μια σειρά από λόγους, για τους οποίους καλεί τον αρμόδιο Υπουργό να απαντήσει αν προβλέπονται νομοθετικές βελτιώσεις, ώστε να καταστεί ένα σημαντικό εργαλείο για την ανακούφιση των επιχειρήσεων και όχι μία ακόμα χαμένη ευκαιρία, λόγω της ανικανότητας της Κυβέρνησης, που αντί να βοηθά, μπλοκάρει τις επιχειρήσεις.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης
ΠΡΟΣ
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Θέμα: «Εξωδικαστικός μηχανισμός – Μία ακόμα χαμένη ευκαιρία να βοηθήσουμε τις επιχειρήσεις»
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων που θεσπίστηκε με το Ν. 4469/2017, ξεκίνησε ουσιαστικά την εφαρμογή του την 3η Αυγούστου 2017 με αποτελέσματα τα οποία απομένει ακόμα να αποδειχθούν παρά την άμεση και επιτακτική ανάγκη των επιχειρήσεων για τη ρύθμιση των κόκκινων οφειλών τους και την εξασφάλιση της επιβίωσης της επιχείρησής τους.
Προσεκτικότερη μελέτη του Νόμου, καθώς και επαφές με παράγοντες της αγοράς έχουν καταδείξει την ύπαρξη ορισμένων σημαντικών δυσκολιών στο Νόμο, οι οποίες θα πρέπει άμεσα να διορθωθούν προκειμένου να επιτρέψουν την πρόσβαση σε μεγαλύτερο αριθμό επιχειρήσεων οι οποίες επιθυμούν να ρυθμίσουν τα χρέη τους με συνακόλουθο θετικό αποτέλεσμα και για τα έσοδα που θα εισρεύσουν στην ελληνική οικονομία, και συγκεκριμένα:
1. Η αντιμετώπιση επιχειρήσεων που έχουν κλείσει είναι επιδερμική στο Νόμο, καθότι προβλέπεται μεν η αναβίωσή τους, πλην όμως εξακολουθεί ο Νόμος να απαιτεί από αυτές την τήρηση των κριτηρίων επιλεξιμότητας (δηλ. τη θετική χρήση). Αυτό όμως αφενός αφορά εταιρείες που δεν έχουν διαγραφεί από το ΓΕΜΗ και αφετέρου ακόμα και αν αναβιώσουν, ο Νόμος απαιτεί να ξεκινήσουν άμεσα παραγωγική λειτουργία και θετική χρήση. Αυτό κατ’ ουσία αποκλείει από τον εξωδικαστικό έναν τεράστιο αριθμό επιχειρήσεων που έχουν κλείσει, αλλά επιθυμούν να καταβάλλουν τις οφειλές προς τους πιστωτές του, ενώ παράλληλα αποκλείει αδικαιολόγητα και την εισροή εσόδων στα δημόσια ταμεία, καθότι απαιτεί ένα σωρό γραφειοκρατικές διαδικασίες για μια επιχείρηση που έχει κλείσει αλλά επιθυμεί να τακτοποιήσει τα χρέη της.
2. Η απαίτηση, για την κατάθεση μίας μακράς σειράς εγγράφων για να διαπιστωθούν προϋποθέσεις, οι οποίες διαπιστώνονται λόγω της ανταλλαγής πληροφοριών που έχει ήδη επιτευχθεί στην πλατφόρμα μεταξύ των πιστωτών του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, αποτελεί επίσης ένα σημαντικό βάρος, το οποίο επιπλέον είναι εντελώς περιττό, αφού τα σημαντικότερα στοιχεία όπως η φορολογική εικόνα της επιχείρησης ανακτάται αυτόματα από την ηλεκτρονική πλατφόρμα.
3. Οι πιστωτές απορρίπτουν αιτήσεις υπαγωγής στον εξωδικαστικό, ιδιαιτέρως μικρών ατομικών επιχειρήσεων, με την αιτιολογία ότι αυτές έχουν κάνει αίτηση για την υπαγωγή στο Νόμο Κατσέλη, ενώ δεν υπάρχει καμία διάταξη στο Νόμο που να το απαγορεύει. Η δικαιολογία που προβάλλεται είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν δύο διαδικασίες ταυτόχρονα. Ωστόσο, μέχρι την έκδοση του Νόμου του εξωδικαστικού, οι εν λόγω επιχειρήσεις είχαν αυτό ως μοναδικό όπλο για τη ρύθμιση των χρεών τους, και τώρα “τιμωρούνται” με την χωρίς έρεισμα απόρριψη των αιτήσεών τους. Συνακόλουθα, δεν υπάρχει ασφάλεια του επιχειρηματικού κόσμου σε ποιο καθεστώς υπάγεται δηλ. στον εξωδικαστικό ή το Νόμο Κατσέλη, ώστε να προβεί στην αντίστοιχη αίτηση.
4. Αν και βρισκόμαστε στο τέλος του έτους και ο εξωδικαστικός δεν έχει δείξει ακόμα τα αναμενόμενα αποτελέσματα, εντούτοις υφίσταται αδικαιολόγητη αδυναμία ρύθμισης των χρεών του έτους 2017, ενώ αντίθετα υφίσταται ρητή εξαίρεση γι’ αυτά.
5. Ομοίως, εξαιρούνται από την υπαγωγή στον εξωδικαστικό μηχανισμό οφειλές οι οποίες αφορούν παλαιότερα έτη μεν, τα οποία όμως βεβαιώνονται εντός του έτους 2017. Αυτό όπως είναι φανερό, εξαιρεί αδικαιολόγητα ένα μεγάλο πεδίο οφειλών, οι οποίες θα πρέπει να ενταχθούν στο Νόμο, και για λόγους γραφειοκρατίας δεν βεβαιώθηκαν στην ώρα τους, αλλά εντός του 2017.
6. Δεν ρυθμίζεται επαρκώς ένα σημαντικό αγκάθι, αυτό των γεωργικών, κτηνοτροφικών κλπ. δανείων που είχαν παραχωρηθεί κατά τα προηγούμενα έτη, με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, αφού, αφενός μεν ο Νόμος αναφέρει ότι η εγγύηση θα ακολουθήσει τη ρύθμιση, πλην όμως από ειδικές διατάξεις προκύπτει ότι όλες οι εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου λήγουν το 2022, και κατά τον τρόπο αυτό δεσμεύονται τα τραπεζικά ιδρύματα να προσφέρουν ρύθμιση των δανείων αυτών για χρόνο όχι πέρα από το 2022, άλλως κινδυνεύουν να χάσουν την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το δανειολήπτη.
Κατόπιν των ανωτέρω, ο αρμόδιος Υπουργός ερωτάται:
Πώς προτίθεται να ρυθμίσει τα ανωτέρω ακανθώδη ζητήματα που μπλοκάρουν τις επιχειρήσεις και τις αποτρέπουν από την κατάθεση αιτήσεως για την υπαγωγή τους στον εξωδικαστικό μηχανισμό ;
Προβλέπονται αλλαγές στο Nόμο ; Εάν ναι, ποιες είναι αυτές ;
Ο ερωτών βουλευτής
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΑΝΙΩΤΗΣ
Βουλευτής ΝΔ Αχαΐας
