Αρκεί μια Παρασκευή που την λένε μαύρη για να λάμψει ο αμετανόητος Έλλην

Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου

Σήμανε μαύρη Παρασκευή και εξόρμησε το πλήθος για αγορές- σπονδή στην κατανάλωση, λέξη πλέον σπάνια, εγκλωβισμένη μεταξύ γλώσσας και ουρανίσκου, κανακεμένη μιας νοσταλγίας για την εποχή των αγελάδων που έβοσκαν ανέμελες παχαίνοντας, τότε που η αλλαγή της συσκευής του κινητού ανά τρίμηνο αποτελούσε φυσιολογική διαδικασία των μεταβατικών χλιδάφραγκων, είδους που εξακολουθεί παρά ταύτα να ευδοκιμεί και να καρπίζει.

Και μέσα στο μαύρο, άσπρισε ο καημός μας για την απόκτηση του περιττού, εκείνης της μικρής πολυτέλειας που μας μεγάλωσε και έπειτα μας άφησε στο πεζοδρόμιο με ένα μικρό τάσι εντός του οποίου η αισιοδοξία μας αναζητά κέρμα και η καθημερινότητα χαρά.

Στο δρόμο και το διαδίκτυο, τη βιτρίνα και το φέιγ βολάν, άστραψαν προσφορές για αλλοτινούς καημούς και διαχρονικές «καψούρες», με τις εκπτώσεις στο  μπότοξ να ακολουθούν  τις εκπτώσεις  των γραφείων τελετών φτιάχνοντας μια νοητή γραμμή μεταξύ ματαιοδοξίας και θανάτου σε …προσφορά, καθώς μέσα στην ταχύτητα δεν προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις πόσο και τα δυό έχουν λειάνει τον αλλοτινό μας τρόμο.

Μια μαύρη Παρασκευή είναι αρκετή για να διαπιστώσει κανείς το αμετανόητο του παρελθόντος βίου με ορδές στις ουρές για προϊόντα που πρώτης ανάγκης δεν τα λες αν και η ανάγκη η πρώτη είναι αυτή που έχει την τιμητική της στις αγωνιώδεις καθημερινές κουβέντες και τις απογοητευτικές κραυγές.

Στον υπερκαταναλωτισμό θα τρέξουμε ξανά όταν και αν γυρίσει το ρολόι, καθώς η εγκράτεια, δεν αποτελεί εθνικό μας σπορ και η περιπέτεια ολίγα μας εδίδαξε.

Τα γκάτζετ και οι ενέσεις σιλικόνης, αλλά και ο θάνατος σε κορμό καρυδιάς, είναι εγκατεστημένα στο μεταπολιτευτικό μας dna και αρκεί μια Παρασκευή που την λένε μαύρη για να λάμψει ο αμετανόητος Έλλην που θεωρεί ένα κινητό υπόθεση κύρους και μια «σιδερωμένη» εικόνα εισιτήριο για έναν προσωρινό, πλην αλησμόνητο παράδεισο, όπως αυτός που μας μεγάλωσε επί δεκαετίες υμνώντας ως ανάγκη το περιττό για να μας πετάξει ακολούθως στα βάτα και να …ξεδίνουνε τις μαύρες τις Παρασκευές στημένοι στις ουρές πριν ή μετά τα ..συσσίτια.

Διαβάστε επίσης