Μαύρη Παρασκευή και "μαύρα" πορτοφόλια

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΥΦΑΝΤΟΥ

Πάμε black friday; Ερώτημα των ημερών για πολλούς πολίτες που δέχονται βομβαρδισμό μηνυμάτων κυρίως από πολυεθνικές που μοιράζουν φθηνά κινητά ηλεκτρικές σκούπες και άλλα είδη ευρείας κατανάλωσης.

Περιμένουν, και έτσι θα γίνει, να υποδεχτούν ατέλειωτες "ουρές" τσακισμένων καταναλωτών, ανθρώπων που μέσα στα τελευταία χρόνια έχασαν το 80% της καταναλωτικής τους δύναμης.

Περιμένουν, και έτσι θα γίνει, τα αρπάξουν οτι απέμεινε από τις τσέπες των ανθρώπων που από τα μέσα του καλοκαιριού πληρώνουν φόρους μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκώς μειούμενου εισοδήματος.

Περιμένουν, και έτσι θα γίνει, νέους ανθρώπους να στριμωχτούν στα "σαλόνια" τους για ένα γκάτζετ έχοντας στην τσέπη μερικά χαρτιονομίσματα από το πενιχρό τους χαρτζιλίκι, ή έχοντας πάρει μερικά δεκάρικα από το ψαλιδισμένο οικογενειακό εσόδημα ή την κουτσουρεμένη σύνταξη του παππού ή της γιαγιάς.

Και θα πάρουν χρήματα που κάλλιστα θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό για την πληρωμή των υπολοίπων δόσεων του ΕΝΦΙΑ του φόρου εισοδήματος, της ρύθμισης της ΔΕΗ των τελών κυκλοφορίας.

Όπως όλοι ξέρουμε η black friday καθιερώθηκε ως ένα εκπτωτικό happening στις ΗΠΑ την τελευταία Παρασκευή του Νοεμβρίου, ενόψει της έναρξης της εορταστικής περιόδου. Και ο θεσμός επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες, όπου όμως η λιτότητα και η κρίση ήταν "ξένες" λέξεις για τους καταναλωτές.

Και το "γεγονός" δεν θα αργούσε να συμβεί και στην Ελλάδα, οπότε και το καθιέρωσαν από πέρυσι οι πολυεθνικές εφαρμόζοντας ένα προωθητικό πλάνο που στόχευε μέσα σε ένα περιβάλλον αδυναμίας κατανάλωσης να προσελκύσει υποσύνολα του καταναλωτικού κοινού που "διψούν" έστω για μία ημέρα αγορών προκειμένου να επανέλθουν από την επόμενη στην καταναλωτική απαξία.

Και πώς το πέτυχαν: "Στοκάροντας" εμπόρευμα που ίσως θα μπορούσαν να το προσφέρουν και τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου, αποδεικνύοντας περίτρανα οτι τον υπόλοιπο χρόνο αποκομίζουν γιγαντιαία κέρδη και τζιράρουν, πάλι κερδίζοντας μία Παρασκευή του χρόνου.

Δεν εκπλήσσει κανέναν η πολιτική τους. Είναι γνωστό οτι οι απρόσωπες πολυεθνικές δεν νοιάζονται για τον άνθρωπο. Αντίθετα, είναι "ερωτευμένες" με το κέρδος και αδιαφορούν παγερά για τις ειδικές οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα που τυς φιλοξενεί. Μπορεί δε (για να απαντήσω και στον αντίλογο) να πληρώνουν φόρους και να απασχολούν προσωπικό, αλλά ο κύκλος της επιστροφής χρημάτων στην εγχώρια οικονομία ατονεί σε σύγκριση με τις "καμπύλες" του κέρδους και της αναχώρησης κεφαλαίων από τον τόπο δραστηριοποίησης.

Σε λίγο λοιπόν ξημερώνει η "μαύρη Παρασκευή". Ο καταναλωτής πριν αποφασίσει να στριμωχτεί στα πολυόροφα καταστήματα με τις προσφορές ανά όροφο, οφείλει να σκεφτεί και να αντιδράσει ψύχραιμα. Αν αντέχει το πορτοφόλι του ας πάει να το διασκεδάσει. Όμως η πλειοψηφία των συμπολιτών που κοιμάται και ξυπνά με το άγχος των οικονομικών υποχρεώσεων, ας θυμηθεί οτι μετα το Σαββατοκύριακο έρχεται η Δευτέρα. Και πως από την επόμενη Παρασκευή ξεκινά ο Δεκέμβρης. Ο μήνας των υποχρεώσεων που δυστυχώς σε αυτό τον τόπο, από μήνας χαράς και γιορτής έχει μετατραπεί σε περίοδο που κάθε νοικοκυριό ανεβαίνει τον δικό του Γολγοθά. Έστω όμως και αν ελεύθερα οι συμπολίτες αποφασίσουν να "γιορτάσουν" την "μαύρη Παρασκευή" ας το κάνουν μαζί με τους επιχειρηματίες της τοπικής αγοράς. Που τους ξέρουν και ζούν κάτω από την στέγη κοινού οικονομικού περιβάλλοντος. Γιατί η "μαύρη Παρασκευή" στην Ελλάδα δεν είναι ένα καταναλωτικό success story, αλλά μία μέρα με παρα φύσιν οικονομική συμπεριφορά ξένη στην πραγματικότητα και πολύ μακριά από τα αληθινά δεδομένα που προκάλεσε η βαριά οικονομική κρίση.