Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η γέννηση ενός παιδιού αποτελεί το σημείο μηδέν για τους μπαμπάδες. Είναι ένα γεγονός που φέρνει κοσμογονικές αλλαγές στον τρόπο σκέψης και το συναισθηματικό τους κόσμο:
Σίγουρα περιμένουν ότι ο ερχομός του παιδιού τους στον κόσμο θα τους επηρεάσει αρκετά, όμως όχι στο βαθμό και το εύρος που τελικά αυτό θα γίνει.
Γίνονται πιο συναισθηματικοί και δοτικοί, όπως δεν έχουν ξαναδεί τον εαυτό τους. Η γέννηση του παιδιού αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές τους και βάζουν την τρυφερότητα για τα καλά στο ρεπερτόριό τους.
Όσο είναι στο χέρι τους, επιδιώκουν να φύγουν από τη δουλειά το συντομότερο για να βρεθούν κοντά στη γυναίκα και το παιδί τους. Εκεί δηλαδή που πριν ακόμα την εγκυμοσύνη της συντρόφου τους θα κάθονταν περισσότερο στο γραφείο για να κλείσουν κάποιες εκκρεμότητες, τώρα θα προτιμήσουν να πιεστούν την επόμενη μέρα για να πάνε σπίτι.
Γίνονται πιο υπεύθυνοι και πρόθυμοι να βοηθήσουν τη σύντροφό τους, βλέποντας ότι δεν μπορεί να κάνει τα πάντα μόνη της. Αυτή η αλλαγή νομοτελειακά τους «δένει» περισσότερο και ως ζευγάρι.
Πλέον πρώτη τους προτεραιότητα είναι το παιδί και είναι έτοιμοι να κάνουν ό,τι χρειαστεί για να καλύψουν τις πάσης φύσεως ανάγκες του.
Από εκεί και πέρα, αλλάζει και ο τρόπος που βλέπουν τη μητέρα του παιδιού τους. Πλέον τη θαυμάζουν ακόμα περισσότερο για όλες τις θυσίες που έκανε μέχρι να γεννήσει και για όσα του παρέχει από την πρώτη κιόλας στιγμή μετά τον τοκετό.
Πηγή: mother.gr
