Αρχικά, ας συγκλίνουμε σε μια θετική διαπίστωση. Η πόλη, έστω και καθυστερημένα, συνειδητοποίησε την αξία της συνεννόησης. Και τα πρώτα αποτελέσματα αυτής είναι, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακά.
Η συνεννόηση απέδωσε το θαλάσσιο μέτωπο στην τοπική κοινωνία, η συνεννόηση είναι που οδήγησε στην Παναχαϊκή Συμμαχία, με οδηγό τη συνεννόηση οδεύουμε τώρα ενωμένοι στη διεκδίκηση των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων του 2019. Απτό δείγμα συνεννόησης είναι, επίσης, η ανάδειξη της Πάτρας το προσεχές διάστημα σε «έξυπνη πόλη», με πρωτοποριακές εφαρμογές που θα αναβαθμίσουν αισθητά την καθημερινότητα μας.
Και να σημειωθεί ότι η συνεννόηση ενδέχεται να είναι τελικά ο μεγάλος νικητής και στις εκλογές του Επιμελητηρίου Αχαϊας.
Επομένως, γιατί να μην ακολουθήσουμε την ίδια οδό και στο σημαντικότατο θέμα της χάραξης της νέας σιδηροδρομικής γραμμής; Με τα χρονικά περιθώρια της σχετικής διαβούλευσης να έχουν στενέψει δραματικά, τα αιτήματα για την υπογειοποίηση της νέας σιδηροδρομικής γραμμής, που εγείρονται από διάφορες περιοχές, αυξάνονται θεαματικά.
Προφανώς κανένας δεν επιθυμεί μια διχοτόμηση από μια πλατιά σιδηροδρομική γραμμή, που θα παραπέμπει σε δεδομένα και προδιαγραφές του περασμένου αιώνα.
Όμως, στον αντίποδα, θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι η ιδανική χάραξη που ονειρευόμαστε δεν είναι εφικτή, καθαρά για οικονομικούς λόγους. Όσο κι αν τη θέλουμε, δεν πρόκειται να τη δούμε.
Κατά συνέπεια, είναι λαθεμένη η διεκδίκηση της πλήρους βύθισης της σιδηροδρομικής γραμμής, σε συνδυασμό με την περιμετρική διέλευση της από την Πάτρα, δοθέντος ότι σηματοδοτεί ένα μεγαλεπήβολο στόχο, που δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί.
Παράλληλα, ας γίνει κατανοητό ότι, επιμένοντας να κυνηγούμε το μείζον και ανέφικτο, κινδυνεύουμε να απολέσουμε και το έλασσον, πλην όμως αυτονόητο και απολύτως εφικτό.
Διότι εάν επιμείνουμε στην προαναφερόμενη μαξιμαλιστική διεκδίκηση, απορρίπτοντας εναλλακτικές και συμβιβαστικού χαρακτήρα λύσεις, εγείρεται όλο και μεγαλύτερος κίνδυνος να βρεθούμε σε ένα ορατό αδιέξοδο.
Και μπροστά σ’ αυτό ενδέχεται να χάσουμε και το τρένο, που θα φτάσει μεν μέχρι τον Άγιο Διονύσιο, αλλά δεν θα φτάσει και στο λιμάνι μας, ενώ για επέκταση του στη Δυτική Αχαία και στο αεροδρόμιο της Πάτρας, στον Άραξο, ούτε λόγος να γίνεται.
Κατόπιν όλων αυτών, πρωτίστως ως ενεργός πολίτης, απευθύνω έκκληση στους εμπλεκόμενους εταίρους, κυρίως στις Αυτοδιοικητικές Αρχές, να σκεφτούν με γνώμονα την κοινή λογική και να επιδιώξουν τη συνεννόηση, όχι για το τρένο που θα θέλαμε να έχουμε, αλλά για το τρένο που μπορούμε να αποκτήσουμε.
