Διαστάσεις χιονοστιβάδας τείνει να λάβει το μείζον θέμα των μεταναστών που διαμένουν και κινούνται στην παραλιακή ζώνη της Πάτρας.
Η Ελληνική Αστυνομία έχοντας «συνθλιβεί» ανάμεσα σε πολιτικές και υπηρεσιακές συμπληγάδες, άφησε πολύτιμο χρόνο να χαθεί και τώρα οι επιτελείς της «τρέχουν» και δεν φθάνουν.
Μετακινώντας καθημερινά στην παραλιακή ζώνη ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, που στην ουσία παίζουν το ρόλο του απλού παρατηρητή, επιδιώκουν απλά να καλύψουν την πλευρά του νομίσματος που «γράφει»: «αισθητή παρουσία» και μόνον".
Στην ουσία η τοπική ΕΛ.ΑΣ. αδυνατεί να δώσει έστω και ένα ήπιο στίγμα αστυνόμευσης, μιας και η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών που διακινούνται στην ευρύτερη περιοχή διαθέτουν άδεια ασύλου.
Ταυτόχρονα, επιτρέπει να αυξάνεται κατακόρυφα ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος για τους ίδιους τους αλλοδαπούς, που στοχεύουν κατ’ ευθείαν στην περίφραξη του Λιμανιού, διασχίζοντας σε ανύποπτοι χρόνο μία λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας.
Και φυσικά δεν τολμά να ζητήσει, αποτελεσματικά, αστυνομικές ενισχύσεις για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, την ώρα που η Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας ενισχύει διαρκώς όμορες και μη Αστυνομικές Διευθύνσεις. Και την ίδια ώρα όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε καθ ύλην αρμόδιοι έχουν διατυπώσει συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση του μείζονος θέματος. Χαρακτηριστική η πρόταση της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων για Ίδρυση Τμήματος διαχείρισης μεταναστών.
Δυστυχώς και γι αυτό, όπως και για πολλά άλλα, θυσιάζεται η αποτελεσματικότητα, πρωτίστως για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, στην τακτική εκπέμπω εικόνα «καλού παιδιού» στους ανωτέρους. Ως πότε;
