Μπορεί άραγε η ευτυχία να μετρηθεί επί… τέσσερα; Στην περίπτωση της Νικολίας, της Αιμιλίας, της Χριστίνας και της Μαριάννας Καρυανού, των τετράδυμων κοριτσιών της Μαρίας και του Νίκου Καρυανού από τον Πύργο που πολλές φορές είχαν γίνει στο παρελθόν πρωτοσέλιδο με την γέννησή τους, τα μικρά θαύματα της ζωής και της επιστήμης, σίγουρα μπορεί! Αν και η ευτυχισμένη οικογένεια αριθμεί έξι μέλη, οπότε μετριέται επί έξι, όπως και η περηφάνια των τυχερών γονιών, που είδαν τα ομορφότερα πλάσματα της ζωής τους, να μπαίνουν με το ‘σπαθί’ τους στο Πανεπιστήμιο!
Σε διαφορετικές σχολές η κάθε μία, αφού το καθένα από τα τέσσερα χαριτωμένα κορίτσια έχει την δική του προσωπικότητα, τα δικά του όνειρα και ενδιαφέροντα, οι δύο είναι των θεωρητικών επιστημών και οι άλλες δύο των θετικών, με υψηλή ωστόσο στόχευση και υψηλή επιτυχία καθώς και οι 4, απόφοιτες του 2ου Λυκείου Πύργου, είναι πλέον φοιτήτριες σε ΑΕΙ! Η μοναδική… τετράδυμη επιτυχία στη χώρα. Η Αιμιλία στην σχολή Κοινωνιολογίας Αθήνας, η Μαριάννα στην σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού ΣΜΥΝ, η Χριστίνα Εκπαιδευτικών Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ΑΣΠΑΙΤΕ και η Νικολία στην Σχολή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σποδών στο Παν/μιο Πειραιά.
Πέρασαν 18 ολόκληρα χρόνια, από τότε που η Μαρία και ο Νίκος Καρυανός, νέοι γονείς τότε, με υποδέχθηκαν στο σπίτι τους στον Πύργο, στο ζεστό παιδικό δωμάτιο που είχε άρωμα βρεφικού γάλατος, με τις τέσσερις κοριτσίστικες κούνιες στολισμένες με τα κουκλιά τους.
Οι ίδιες είπαν χθες ότι είναι πολύ ευτυχισμένες, κάτι που το εκπέμπουν άλλωστε, τα συναισθήματα δεν μπορούν να κρυφτούν, όπως και η μικρή τους αμηχανία και φυσικά θα συνεχίσουν να είναι αχώριστες, χωρίς αυτό να τις ενοχλεί, αφού και οι τέσσερις έχουν εισαχθεί σε σχολές της Αθήνας και του Πειραιά. Ναι, ήταν σίγουρα μια δύσκολη χρονιά, τέσσερα παιδιά στο ίδιο σπίτι να διαβάζουν για Πανελλαδικές, αλλά τελικά τέλος καλό, όλα καλά. Όπως μας είπαν, τώρα περιμένουν να ανοίξουν τα φτερά τους για τις σχολές τους και το όνειρο της φοιτητικής ζωής τις περιμένει. Προτίμησαν μιλώντας στην Πρωϊνή η απάντησή τους να είναι κοινή στο ερώτημα για το πώς νοιώθουν, γιατί έτσι κι αλλιώς έχουν μάθει να τα μοιράζονται όλα, ή σχεδόν όλα και έτσι η απάντηση εκφράζει και τα τέσσερα κορίτσια μας:
«Ήταν μια δύσκολη χρονιά, γεμάτη εντάσεις και άγχος, παρ’ όλα αυτά προσπαθήσαμε να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας και πιστεύουμε ότι το πετύχαμε έχοντας τη στήριξη η μια της άλλης, αλλά και των γονιών μας που στάθηκαν δίπλα μας. Είμαστε ευχαριστημένες με τα αποτελέσματα και ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε την φοιτητική μας ζωή…»
