Σειρά μελετών που βρίσκονται στα συρτάρια της Δημόσιας Διοίκησης και της Αυτοδιοίκησης έχουν καταγράψει τους βασικούς πυλώνες ανάπτυξης του προικισμένου από τη φύση τόπου μας. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι διάφορες μορφές τουρισμού (θρησκευτικός, εναλλακτικός, εποχικός, συνεδριακός κ.ά.), η ανάπτυξη της έρευνας και της καινοτομίας μέσω των Ανώτερων και Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων που εδρεύουν στην Αχαΐα, η αξιοποίηση του τεράστιου πολιτιστικού αποθέματος και των ανθρώπινων πόρων του πολιτισμού στην περιοχή μας, του δυναμικού και έμπειρου δυναμικού του πρωτογενούς τομέα και των σημαντικών υποδομών που διαθέτει ο Νομός μας (οδικό δίκτυο, λιμάνι κ.ά.).
Τα στοιχεία που λείπουν για να φτάσουμε στον επιθυμητό στόχο της ανάπτυξης είναι το όραμα και ο στρατηγικός σχεδιασμός, σε συνδυασμό με την πολιτική βούληση, η οποία συχνά βαραίνει τις κρίσιμες αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε για το μέλλον της Αχαΐας.
Αν κάτι πρέπει να διδαχθούμε από την κρίση και τα μνημόνια, αυτό είναι ότι πρέπει να αξιοποιούμε τα χρηματοδοτικά εργαλεία που μας διατίθενται και τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται. Κυρίως, όμως, οφείλουμε να συνεργαζόμαστε και να διεκδικούμε από κοινού τον εκσυγχρονισμό των υποδομών του τόπου μας, προκειμένου να προσελκύσουμε επενδύσεις οι οποίες με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας που έχει μεγάλη ανάγκη η νεολαία μας. Αν δεν καταφέρουμε την επίτευξη αυτού του στόχου θα έχουμε αποτύχει, όχι σαν πολιτικοί, αλλά ως η γενιά εκείνη που θα είναι συνυπεύθυνη για την μετανάστευση του πιο ζωντανού κύτταρου της κοινωνίας μας στο εξωτερικό.
Η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις, στις οποίες οφείλουμε να ανταποκρινόμαστε προσδοκώντας τα μέγιστα δυνατά οφέλη. Αντιμέτωποι με μια τέτοια πρόκληση, με αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, βρισκόμαστε σήμερα. Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο συζητείται η επικαιροποίηση-αναθεώρηση του Στρατηγικού Πλαισίου Επενδύσεων Μεταφορών (ΣΠΕΜ) 2014 – 2025. Θα είναι αποτυχία για την Κυβέρνηση να μην εντάξει το εμπορικό τμήμα του λιμανιού της Πάτρας στο ΣΠΕΜ. Σκοπίμως η Κυβέρνηση έχει κατεβάσει τον πήχη της διεκδίκησης. Με τη συνήθη τακτική που την διακρίνει, αποφεύγει τις δεσμεύσεις και δηλώνει μέσω των καθ’ ύλην αρμόδιων εκπροσώπων της γενικά και αόριστα ότι «θα πιέσει για να ενταχθεί το εμπορικό τμήμα του νέου λιμανιού της πόλης».
Η γεωγραφική θέση της Αχαΐας, η λιμενική της παράδοση και η αναπτυξιακή υστέρηση στην οποία έχει καταδικαστεί για πολλά χρόνια, εξαιτίας λανθασμένων επιλογών που έγιναν στο παρελθόν, επιβάλλουν στο πολιτικό προσωπικό να συνεργαστεί και να πιέσει για να επιτευχθεί ο στόχος.
Συμπληρωματικά, η Κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει τον σχεδιασμό που έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις για την μαρίνα της Πάτρας. Όσο κι αν απεχθάνονται τα κυβερνητικά στελέχη τις έννοιες «επενδύσεις», «μεταρρυθμίσεις», «επιχειρηματικότητα», οφείλουν να παραδεχθούν ότι η υιοθέτησή τους είναι μονόδρομος για να βελτιωθεί η οικονομική θέση του λιμανιού σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.
Δυστυχώς, η σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι πολιτικά εξοικειωμένη με τους παραπάνω όρους και χρειάζεται πολιτική αλλαγή με μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη που θα δώσει δυναμική ώθηση στην πατρίδα μας γιατί πιστεύει στον ιδιωτικό τομέα και την επιχειρηματικότητα. Έτσι θα μπορέσει να γίνει πράξη το όραμα για μια Νέα Αχαΐα.
