…σήμερα το πρωϊ κατά τις 9 θα πάω πάλι με την μικρή μου κόρη στην εκκλησία της ενορίας μας να ανάψω το κεράκι μου, να κάνω το σταυρό μου και να παρακαλέσω νοερά την Παναγιά να δίνει υγεία στην οικογένεια μου…
…και μετά το σχόλασμα με το αντίδωρο της κυράς στην τσέπη θα γυρίσω το παιδί στο σπίτι κι εγώ αφού κάνω τη βόλτα μου στην πλατεία της γειτονιάς και χαιρετηθώ με τους γνωστούς και φίλους, θα μπω μετά στο γνωστό μου καφενείο να πιω τον μέτριο ελληνικό καφέ μου, να ανάψω κλεφτά και ένοχα το τσιγαράκι μου και να διαβάσω την τοπική εφημερίδα, και ας νευριάζω κάποιες φορές που μερικοί δεν την αφήνουν απ το χέρι τους..!!!
…και όταν έρθη και η παρέα μου μπορεί να παίξουμε πάλι καμιά πρεφούλα η κανά νευρικό ταβλάκι με τα γνωστά πειράγματα..!!…
… το μεσημέράκι, αργοπορημένος ίσως πάλι θα γυρίσω στο σπίτι που θα με περιμένουν η γυναίκα και τα παιδιά-που τόσα πολλά έχω να κουβεντιάσω μαζί τους. μέχρι να σερβιριστεί το ψητό κατόπουλο στο φούρνο με τις μυρωδάτες πατάτες , κι ας μην καταφέρνω να φάω ποτέ ένα μπούτι με πετσούλες, αφού η κυρά τα προορίζει πάντα για τα παιδιά της, που δεν τρώνε το στήθος..!!
…μόλις όμως η δροσερή μπύρα προκαλέσει την γαστρική μου αγένεια. ακολουθεί αμέσως η ιερή μεσημεριανή μου σιέστα και ξεκούραση, με την χαμηλόφωνη πάντα κουβέντα για όλα με την κυρά μου-και που ξέρεις, άν δεν νυστάξουμε αμέσως, μπορεί μετά να γίνει και καμιά “ομορφιά”, να θυμηθούμε τη νιότη μας!!!
,,,μας πήρε όμως παραπάνω σήμερα ο ύπνος και πρέπει γρήγορα γρήγορα να ντυθούμε για να πάμε την επίσκεψη στην αδεφή της που προχτές βγήκε από το νοσοκομείο,,
…με λίγα λουλούδια και μια πορτοκλάδα στο χέρι και με συμβουλές στα παιδιά να φιλήσουν την θεία τους και να της ευχηθούν “περάστικά”, φτανουμε στο φτωχικό αλλά πεντακάθαρο σπίτι της και κουβέντα με την κουβέντα για όλα τα σόγια-κυρίως με την αδερφή της, αλλά και για το σαρβάϊβορ απαραίτητα, ούτε που το καταλάβαμε πότε άρχισε να νυχτώνει…
…φτάσαμε στο σπίτι μας σχεδόν στις10, είδα λίγο τηλεόραση, ήπια ένα ποτήρι γάλα με φρυγανιές και κατ΄ευθείαν στο κρεββάτι,λίγο κουρασμένος, γαλήνιος όμως και ευτυχισμένος μαζί…
…η γυναίκα μου αφού τακτοποίησε πάλι την κουζίνα από τις ατσαλιές των παιδιών, έρχεται ξαπλώνει ήρεμη δίπλα μου, μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και πριν μου πει καληνύχτα τραβάει τα σκεπάσματα στη μεριά της και μου λέει μισοαγριεμένη,,
” ακου να δεις, ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΤΕ και να πείτε σ΄αυτούς που θέλουν να σας βάλλουν να δουλεύευτε και τις Κυριακές να ψάξουν αλλού για δούλους…”
…ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ…!!
