Μιλώντας στη Δήμητρα Καδδά και στον Γιάννη Αγγελή της οικονομικής εφημερίδας Κεφάλαιο, που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο, ο κ. Φραγκίσκος Κουτεντάκης, γενικός γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής του υπουργείου Οικονομικών, τόνισε ότι «συντρέχουν οι προϋποθέσεις για μία πρώτη έξοδο στις αγορές» και ότι ο χρόνος θα αποφασισθεί ανάλογα με το αν διασφαλίζεται η εξεύρεση του απαραίτητου ποσού με συμφέροντα επιτόκια, ή η επιτυχία της εξόδου. «Ο στόχος δεν είναι εύκολος, αλλά πιστεύω ότι θα ανταπεξέλθουμε με επιτυχία», πρόσθεσε. Στο πλαίσιο αυτό, ο γενικός γραμματέας πιστεύει ότι το τοπίο για το χρέος θα ξεκαθαρίσει απόλυτα στους επόμενους μήνες, με αποτέλεσμα η ελληνική προσφυγή να βρει και ευνοϊκά επιτόκια.
Πρόεδρος επίσης του Συμβουλίου του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), ο κ. Φρ. Κουτεντάκης έχει πάρει το πράσινο φως για να δρομολογήσει τις σχετικές διαδικασίες, που συγκεντρώνονται σε δύο άξονες: α) Την έκδοση σειρά ομολόγων που θα στρώσουν τον δρόμο στην οριστική έξοδο στις αγορές μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος και β) Την αντικατάσταση, με την στήριξη των αγορών, των επενδύσεων των hedge funds με θεσμικούς επενδυτές και εκδόσεις με βάθος (δηλαδή επαρκή ρευστότητα). Αυτό έκαναν τόσον η Ιρλανδία όσο και η Πορτογαλία, 16 και 18 μήνες πριν από την ολοκλήρωση των προγραμμάτων που είχαν.
«Το πρώτο βήμα, σύμφωνα με τα υπάρχοντα σενάρια που έχουν σχεδιαστεί, στοχεύει στην έκδοση πενταετούς ομολόγου που θα ανταλλαγεί με εκείνο που λήγει το 2019. Η κίνηση αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες από τον κύκλο των primary dealers, αφορά δύο δυνατότητες –ανάμεσα στις οποίες η τελική επιλογή θα γίνει με τις προσφορές των αγορών. Η μία θα έχει την μορφή έκδοσης πενταετούς ομολόγου με λήξη το 2023, με το οποίο θα κληθούν όσοι έχουν επενδύσει στο αντίστοιχο πενταετές του 2014 να το ανταλλάξουν. Η έκδοση αναμένεται να είναι περί τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ τουλάχιστον. Η δεύτερη εκδοχή, η οποία αναμφισβήτητα θα διευκολύνει συγκεκριμένο κύκλο θεσμικών επενδυτών (με εισαγωγή κεφαλαίων) θα έχει ένα σκέλος, αυτό του πενταετούς ομολόγου με λήξη το 2023 που θα ανταλλαγεί με το παλιό λήξεως 2019, και ένα δεύτερο σκέλος για εκείνους τους θεσμικούς που θα επενδύσουν με νέο ρευστό στην αγορά του.
»Σύμφωνα με τραπεζικούς κύκλους από τον χώρο των primary dealers το συνολικό ποσό σε μία πολύ προσεκτική έκδοση θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά το ΥΠΟΙΚ δεν αναμένεται να το υπερβεί κατά πολύ, ακόμα και αν υπάρξει υψηλή ζήτηση. Ήδη όμως ο ανταγωνισμός μεταξύ υποψηφίων αναδόχων των θεσμικών επενδυτών για τη εξασφάλιση θέσεων στην πρώτη έκδοση έχει βάλει φωτιά μεταξύ των primary dealers», αναφέρει στο σχετικό ρεπορτάζ του ο Γιάννης Αγγελής.
Ο λόγος της επιλογής αυτής για το πρώτο βήμα της σειράς των εκδόσεων που θα δρομολογηθούν έχει να κάνει με το ότι η έκδοση του πενταετούς –του οποίου η τιμή αγοράς, σύμφωνα με τις τρέχουσες τιμές, θα είναι υπέρ το άρτιον, δηλαδή πάνω από το 100% της ονομαστικής του τιμής– εξυπηρετεί την έναρξη μίας διαδικασίας συγκεντροποίησης του χρέους σε ορισμένες μεσοπρόθεσμης διάρκειας εκδόσεις με επαρκή ρευστότητα. Το γεγονός αυτό εξυπηρετεί και έναν αφανή σκοπό: εκείνον της ανταπόκρισης στην ανάγκη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) να έχει την δυνατότητα αγοράς τίτλων με επαρκή ρευστότητα όταν έρθει η ώρα του QE. Δεδομένου ότι έτσι κι αλλιώς δεν τίθεται θέμα πραγματικής βιωσιμότητας του χρέους από την στιγμή που αυτό αφορά τα πενταετή ομόλογα.
Ένας επιπλέον οικονομικός λόγος είναι ότι το 2019 είναι η μοναδική χρονιά με υψηλές απαιτήσεις στην εξυπηρέτηση του χρέους για τις επόμενες τρεις τουλάχιστον δεκαετίες. Διευκολύνει, δηλαδή, την περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους για το υψηλών απαιτήσεων 2019, πέρα από τις ανταλλαγές ομολόγων που γίνονται στο πλαίσιο των –βραχυπρόθεσμης παρέμβασης– μέτρων που άρχισαν να εφαρμόζονται από τον φετινό Ιανουάριο.
Αναφορικά με το επιτόκιο της έκδοσης, ο κ. Αλ. Τσίπρας θέλει απαραιτήτως να είναι ευνοϊκότερο από εκείνο του «ομολόγου Σαμαρά» το 2014 –ώστε να πουλήσει στους εδώ ιθαγενείς και λοιπούς «μεταρρυθμιστές» των Εξαρχείων και του Κορυδαλλού ότι, χάρη στα «νταούλια και τα βιολιά» που αυτός διαθέτει, οι αγορές «τρέμουν» μπροστά του και έτσι κατεβάζουν παντελόνια.
Πάνω στην έξοδο στις αγορές –που ξαφνικά έχουν παύσει να καθυβρίζονται ως ληστρικά κέντρα του «νεοφιλελευθερισμού»…– το επιτελείο Τσίπρα μελετά διάφορες εκδοχές «επικοινωνιακών» show, τα οποία σίγουρα θα μάς αποτρέψουν να πέσουμε σε λήθαργο. Εξάλλου, το επιτελείο προετοιμάζει στο τέλος του πρώτου εξαμήνου 2018 να αναγγείλει και την άρση των capital controls, γεγονός που στην ουσία θα είναι μία σοβαρότατη πρόκληση για την αξιωματική αντιπολίτευση. Διότι, άρση των capital controls τον Ιούλιο 2018 και βουλευτικές εκλογές τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, μην μού πείτε ότι είναι μικρή υπόθεση.
Βέβαια, έως ότου φθάσουμε σε όλα αυτά, προηγούνται κάποιες αξιολογήσεις. Άγνωστες παραμένουν δε και οι προθέσεις του κ. Αλ. Τσίπρα απέναντι στο ΔΝΤ.
