Με την πολιτική στάση της, εντός και εκτός Βουλής, η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν έχει επιτρέψει στους «θεατές των λόγων της και ακροατές των έργων της» να σκεφτούν ότι έχει την προθυμία και τη δύναμη να ξανασκεφτεί με αυτοκριτική αυστηρότητα και συναισθηματική αμεροληψία κάποια πράξη ή φράση της. Η επικεφαλής της «Πλεύσης Ελευθερίας» ανήκει σε όσους πολιτικούς είναι βέβαιοι πως έχουν πάντα δίκιο, ακόμα και σε πεδία που υπερβαίνουν τις γνώσεις ή την εμπειρία τους. Πορεύονται ως εκ τούτου δίχως συμβούλους, έστω κι αν τυπικά διαθέτουν. Οι δογματικοί δεν έχουν ανάγκη συζητήσεων ή συμβουλών. Κόλακες χρειάζονται.
Ελάχιστες ήταν, λοιπόν, οι πιθανότητες να ξανασκεφτεί ψυχραιμότερα, από την απόσταση της Αθήνας, τη στάση της στο Δίστομο και να επιτρέψει ν’ ανοιχτεί μια μικρή ραγισματιά στην ογκολιθική αυτοπεποίθησή της. Ολα όσα είχαν την ίδια ηρωίδα τους στην τελετή για την επέτειο της σφαγής της ναζιστικής θηριωδίας, τα βρήκε καλώς καμωμένα και κάλλιστα ειπωμένα. «Εκανα το αυτονόητο για όλους τους Ελληνες», ενημέρωσε διά του Facebook. «Για όλους τους Ελληνες»; Μα Ελληνες δεν απαρτίζουν το δημοτικό συμβούλιο του Διστόμου, που κάλεσε τον Γερμανό πρέσβη να καταθέσει στεφάνι μνήμης και συγγνώμης; Ελληνες δεν είναι συνολικά οι Διστομίτες, που δεν διαμαρτυρήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες για την απόφαση του δήμου ούτε αντέδρασαν μαζικά την ώρα της τελετής; Στο βίντεο ακούγονται λίγες σκόρπιες φωνές («Υποκρισία! Υποκρισία!»), την ώρα που η κ. Κωνσταντοπούλου απαγγέλλει το απαγορευτικό της, τίποτε όμως δεν βεβαιώνει ότι είναι φωνές ντόπιων και όχι ακολούθων της. Ελληνίδα δεν ήταν η ίδια η κ. Κωνσταντοπούλου, στις 10.6.2015, όταν, πάλι στο Δίστομο, επικροτούσε ως πρόεδρος της Βουλής την παρουσία εκπροσώπου του γερμανικού κράτους;
Αμφισβητείται, τέλος, η ελληνικότητα ή ο πατριωτισμός του Μανώλη Γλέζου, που συνόδευσε τον πρέσβη έως το μνημείο, παρακινημένος από την πίστη του ότι οι απόγονοι εγκληματιών δεν είναι εγκληματίες, ότι δηλαδή η γονιδιακή πολιτική προσβάλλει και τη λογική και τη μνήμη; Δεν τον συμπεριλαμβάνει άραγε σε «όλους τους Ελληνες» η κ. Κωνσταντοπούλου; Δεν θα θέλαμε να το πιστέψουμε, παρότι τον κατηγόρησε με απύθμενη επιπολαιότητα ότι «προτίμησε να βάλει ο ίδιος με τα χέρια του τη σημαία του κατακτητή πάνω στο μνημείο των θυμάτων». Να το εννοούσε μεταφορικά; Στον κόσμο του δογματισμού δεν υπάρχουν μεταφορές. Εκεί όλα κυριολεκτούν. Και όλα λένε την «αλήθεια», που αποτελεί ιδιοκτησία ενός και μόνο προσώπου.
ΠΗΓΗ: Καθημερινη
