Είναι μακράν το πιο εντυπωσιακό σκυλί που κυκλοφορεί στην πόλη ... Και όταν λέμε κυκλοφορεί, εννοοούμε πάει παντού. Είναι το σκυλί του Στάλιν, το περίφημο Black Russian Terrier, το μοναδικό της Πάτρας και ένα από τα μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού αυτής της ράτσας σκυλιά που υπάρχουν στη χώρα.
Το Μαύρο Ρωσικό, προέκυψε όταν με εντολή του Στάλιν το κυνοτροφείο του ρωσικού στρατού, ανέλαβε το 1939 να φτιάξει ένα... βιονικό σκυλί για τις ανάγκες του και για την Κα Γκε Μπε. Μέχρι και την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης απαγορευόταν να το έχει ιδιώτης, αποτελούσε σήμα κατατεθέν του Ρωσικού Στρατού. Είναι δε ο σκύλος που πήγε ως δώρο ο Πούτιν στον Τσάβες κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Βενεζουέλα.
-Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου-
Ο Μπέρια, ο οποίος πήρε το όνομά του από το Λαυρέντι Μπέρια, τον επικεφαλής του σοβιετικού μηχανισμού ασφαλείας και των μυστικών υπηρεσιών υπό τον Στάλιν, είναι ο καλύτερος φίλος του Χρήστου Ξένου της acs acs courier, με τον οποίο θα τον δείτε να περιδιαβαίνει από μπαράκια σε πάρκα και πλοία, από εστιατόρια σε δρόμους και πλατείες. Είναι κάτι παραπάνω από αυτοκόλληλοι. Είναι...κολλητοί.
Στις 9 Μαϊου έγινε 5 ετών. Τα γενέθλιά του έγιναν στο Άργος, όπου είχε πάει ταξίδι και το δώρο του ήταν μια τεράστια ολόφρεσκη μπριζόλα.
«Το σωστό σκυλί, στη σωστή πόλη» είναι το μόνιμο πείραγμα για τον Μπέρια μετά την ανάληψη των καθηκόντων της δημοτικής αρχής από την παράταξη του ΚΚΕ, σηκώνοντας γλέντι στις παρέες. Συγγενείς του βρίσκονται ένας στην Κόρινθο, 4 στην Αθήνα, 2 στη Χακλίκα και άλλοι 2 στην Κρήτη.
Ο Χρήστος είδε για πρώτη φορά αυτή τη ράτσα στο ίντερνετ και η ιστορία του του κέντρισε ευθύς αμέσως το ενδιαφέρον. "Είναι παραμύθι" λέει.
Ψάχνοντας στον αχανή τόπο του διαδικτύου, βρήκε ένα καλό εκτροφείο στην Ουκρανία, στο Χάρκοβο, στα σύνορα με τη Ρωσία, το οποίο είχε δώσει σκυλιά σε χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής.
(ο Μπέρια κουτάβι)
«Βρήκα την υπέυθυνη τη Μίλα Πλότνιτσκα και μιλούσαμε μέσω μηνυμάτων. Δεν ήξερε αγγλικά, δεν ήξερα ρώσικα. Καθόμουν και έκανα μετάφραση μέσω της google, ώσπου βρήκα μια Ρωσίδα που μένει Πάτρα και επιτέλους συνεννοηθήκαμε. Μου είπε ότι σε λίγο θα είχε γέννα και έκλεισα ένα κουτάβι, έναντι 700 ευρώ. Από την Ουκρανία όμως δεν μπορούσε να κλειστεί εύκολα συμφωνία μεταφοράς κατοικιδίων με οικονομικά συμφέροντα τρόπο και έτσι τα μεταφορικά για το κουτάβι έφτασαν τα 1.200 ευρώ. Μου στοίχισε δηλαδή σύνολο κοντά τα 2.000 ευρώ ο Μπέρια" μου λέει ο Χρήστος και με ενημερώνει ότι πριν από 4 μήνες έγινε η πρώτη γέννα Black Russian Terrier στην Ελλάδα, στη Χαλκίδα.
Η επίσημη ονομασία του Πατρινού σκύλου του Στάλιν, είναι grand admiral, δηλαδή μεγάλος ναύαρχος. Ο πατέρας του ονομάζεται Νέλσον.
«Όταν είπα στην Ουκρανή εκτροφέα ότι θέλω να του δώσω το όνομα Μπέρια, πάγωσε. Μου είπε εννοείς τον γνωστό Λαυρέντι Μπέρια; Και επέμεινε, ρωτώντας με “είσαι σίγουρος ότι θες αυτό το όνομα;”. Ξέρεις βέβαια τις σχέσεις Ουκρανών και Στάλιν»
ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΚΥΛΙ
Το Ρωσικό Τεριέ είναι ένα από τα καλύτερα στρατιωτικά σκυλιά στην ιστορία, έτσι ακριβώς όπως είχε εκτραφεί να είναι.
Στην σκυλίσια κουλτούρα, ένα μαύρο Ρωσικό, δεν είναι για ένα κοκτέιλ μετά το δείπνο. Και ένα μαύρο Ρωσικό Τεριέ δεν είναι ένα Τεριέ. Είναι μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Ρωσίας στην κυνοτροφία και το αποτέλεσμα μιας συντονισμένης προσπάθειας για να δημιουργήσουν το υπέρτατο στρατιωτικό σκυλί.
Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ρωσικό Στρατιωτικό Συμβούλιο έδωσε οδηγία ότι τα σκυλιά θα πρέπει να εκτρέφονται και να εκπαιδεύονται από όλους τους κλάδους του στρατού του. Οι σκύλοι επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν σε μια ποικιλία στρατιωτικών σκοπών, όπως σκυλιά φρουράς, ανιχνευτές ναρκών, και αγγελιοφόροι.
Πολλοί από τους στρατιωτικούς σκύλους σκοτώθηκαν στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Κεντρική Στρατιωτική Σχολή Σκύλων Εργασίας, περισσότερο γνωστή σήμερα ως ο Κυνοτροφικός Ερυθρός Αστέρας, ανατέθηκε η αποστολή της δημιουργίας ενός καλύτερου στρατιωτικού σκυλιού.
Ο Κυνοτροφικός Ερυθρός Αστέρας προσπάθησε αρχικά με τα Schnauzer Γίγας, τα Airedale Τεριέ, τα Γερμανικά Ποιμενικά, τα Ποιμενικά της Ανατολικής Ευρώπης, τα σκυλια της Νέας Γής, τα σκυλιά Νερού της Μόσχας, και τα Ovcharkas του Καυκάσου.
Τελικά διασταύρωσαν Schnauzer Γίγας με Airedale Τεριέ, και Schnauzer Γίγας με Rottweiler. Στη συνέχεια διασταύρωσαν τα αποτελέσματα αυτών των δύο διασταυρώσεων, και συνέχισαν την εκτροφή μέσα από αυτά τα αποτελέσματα.
Ο σκύλος με τη μεγαλύτερη επιρροή ήταν ένας Schnauzer Γίγας που ονομάζεται Roy, ο οποίος θεωρείται από μερικούς το θεμέλιο της φυλής.
Η νέα φυλή αρχικά ονομαζόταν Μαύρο Τεριέ.
Παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο κοινό το 1955.
Η φυλή αναπαρήχθη αποκλειστικά από τον κρατικό Κυνοτροφικό Ερυθρό Αστέρα μέχρι το 1957.
Έγινε επίσημη φυλή στη Ρωσία το 1981.
Αναγνωρίστηκε από την Διεθνή Ομοσπονδία Κυνολογίας (Fédération Internationale Cynologique (FCI)) το 1983, με ένα πρότυπο FCI που εγκρίθηκε το 1996.
Το όνομα άλλαξε σε Μαύρο Ρωσικό Τεριέ (ΜΡT) το 1992.
Τα πρώτα ΜΡΤ πήγαν στην Αμερική τη δεκαετία του 1990.
Το 2004, τα ΜΡΤ έγιναν μέλος του Αμερικάνικου Ομίλου Κυνοτροφείων Σκύλων Εργασίας.
Τα σκυλιά χρησιμοποιήθηκαν στις συνοριακές περιπολίες, στην ανίχνευση ναρκών και εκρηκτικών, καθώς και στην έρευνα και διάσωση.
Υπηρέτησαν σε σοβιετικές αποστολές σε Αφγανιστάν και Βοσνία.
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ
Είναι ένα μεγάλο, ισχυρό, θαρραλέο μαύρο τραχύ σκυλί. Το ύψος του κυμαίνεται αναμέσα στα 66-73 εκατοστά και ζυγίζει περίπου από 36 μέχρι και 63 κιλά.
Είναι υπερπροστατευτικός με όλα τα μέλη της οικογενείας
Στην καθημερινότητα, είναι μοναχικό και περήφανο σκυλί, ταυτόχρονα όμως δένεται με τον ιδιοκτήτη του και αποζητά την προσοχή του. Όμως, δεν είναι καθόλου ενοχλητικό, δεν γαβγίζει ποτέ χωρίς λόγο, ενώ ένα σημαντικό για τόσο μαλλιαρό σκυλί είναι ότι δεν χάνει τρίχωμα και δεν γεμίζει το σπίτι με τρίχες, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι ασχολείσαι μαζί του και περιποιείσαι το τρίχωμα με ένα γρήγορο χτένισμα σε σχεδόν καθημερινή βάση. Χρειάζεται επίσης συχνό καθαρισμό στο “μούσι” αλλά και προσοχή στις τσίμπλες στα μάτια για να αποφεύγονται μολύνσεις.
«Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που το γνώρισα κατά τύχη γιατί στην πορεία το έχω αγαπήσει πάρα πολύ, θεωρώ ότι είναι το καλύτερο σκυλί που είχα ποτέ. Είναι εξαιρετικό σκυλί για παρέα, για προστασία της οικογένειας και του σπιτιού, υπερπροστατευτικό με τα παιδιά, δυνατό, ανθεκτικό, απροβλημάτιστο από όλες τις απόψεις, πραγματικά καταπληκτικό σκυλί» λέει ο Χρήστος Ξένος.
