Ο συγγραφέας Πέτρος Μαρτινίδης θα βρίσκεται στο Πολύεδρο την Τρίτη 2 Μαΐου, στις 8.30 μ.μ.
Αφορμή το νέο βιβλίο του «17 ώρες» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ο συγγραφέας θα μετέχει σε ομιλία-συζήτηση για την αστυνομική λογοτεχνία. Και η φιλόλογος Γιάννα Σιβροπούλου θα παρουσιάσει το καινούργιο του βιβλίο.
Ο τίτλος της ομιλίας του:
Πόλη και αστυνομικό μυθιστόρημα
Το αστυνομικό μυθιστόρημα γεννιέται κι εξελίσσεται μέσα στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, ενόσω εξελίσσεται και η «βιομηχανική πόλη». Πρόκειται για σύμπτωση; Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι αυτό το είδος λογοτεχνίας κορυφώνει τη δημοφιλία του στις αρχές του 20ου αιώνα, συνεχίζει την εξέλιξή του μέσα στη μοντέρνα πόλη των μέσων του 20ου και μεταλλάσσεται τις τελευταίες δεκαετίες, ενόσω περνάμε στη μεταβιομηχανική πόλη, ίσως αξίζει να αναζητηθεί μια πιο «δομική» σχέση μεταξύ αστυνομικών μυθιστορημάτων και πόλης. (Αυτό θα δοκιμάσει να τεκμηριώσει η ομιλία, με την παρουσίαση πολλών παραδειγμάτων πόλεων, συγγραφέων και έργων).
Λίγα λόγια για το βιβλίο: «17 ώρες»
«Πόσες λέξεις γράφει κανείς σε μία ώρα και για πόσες συνεχόμενες ώρες, ώστε να σώσει μια ζωή;
Όχι τη δική του. Κάτι σαν το πρόβλημα της Χαλιμάς.
Τι παραμύθια να επινοεί από νύχτα σε νύχτα και για πόσες νύχτες;
Αλλά εκείνη είχε να σώσει τη δική της ζωή.
Το επίτευγμα της Χαλιμάς είναι γνωστό - χίλιες και μία νύχτες. Το επίτευγμα του ήρωα σε αυτό το θρίλερ ανακοινώνεται επίσης στον τίτλο: 17 ώρες. Το ζήτημα είναι πώς δένουν μεταξύ τους τα "παραμύθια" που σκαρώνει κάθε ώρα και τι γίνεται με τη ζωή που κρίνεται από τις αντοχές και την επινοητικότητά του.
Όπως οφείλεται σε κάθε θρίλερ, το τελευταίο παραμύθι, εκείνο που συναιρεί όλα τα προηγούμενα, είναι γεμάτο ανατροπές.»
Πέτρος Μαρτινίδης
Ο Πέτρος Μαρτινίδης είναι ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1946, με σπουδές αρχιτεκτονικής, ψυχολογίας, θεωρίας κειμένων, ιστορίας και φιλοσοφίας των επιστημών, δίδαξε στην Πολυτεχνική Σχολή για 35 χρόνια και εξακολουθεί να διδάσκει σε μεταπτυχιακά τμήματα άλλων σχολών.
Έχει γράψει πολλά άρθρα και βιβλία σχετικά με τα επιστημονικά του πεδία και 10 αστυνομικά μυθιστορήματα τα τελευταία 20 χρόνια.
Πρώτο του βιβλίο τα δοκίμια "Συνηγορία της παραλογοτεχνίας" (1982), "Οι λέξεις στην αρχιτεκτονική και την επιστημονική σκέψη" (1990), "Κόμικς, τέχνη και τεχνικές της εικονογράφησης" (1990), "Η υψηλή τέχνη της απελπισίας: γύρω από τον Ισοβίτη του Αρκά" (1992), "Μεσιτείες του ορατού: ζητήματα θεωρίας της κριτικής στην αρχιτεκτονική και την τέχνη" (1997) και "Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου: τυπικές φάσεις κατά την εξέλιξη των θεάτρων στη Δύση" (1999). Η έντονη παρουσία του στο αστυνομικό μυθιστόρημα ξεκινά με την τετραλογία "Κατά συρροήν" (1998), "Σε περίπτωση πυρκαϊάς" (1999), "Παιχνίδια μνήμης" (2001) και "Δεύτερη φορά νεκρός" (2002). Ακολούθησε η τριλογία "Μοιραίοι αντίκατοπτρισμοί" (2003), "Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία" (2005) και "Ο Θεός φυλάει τους άθεους" (2006). Το 2007 κυκλοφόρησε το κείμενο του "Πώς πάνε στον "παράδεισο" του Αρκά. "Ανατρέχοντας στην ιστορία του γέλιου" και το 2011 το βιβλίο "Κριτική και ευαισθησία". "Η εξέλιξη του κριτικού στοχασμού για την τέχνη". Το 2000 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ένωσης Κριτικών θεάτρου για το έργο του "Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου: τυπικές φάσεις κατά την εξέλιξη των θεάτρων στη Δύση". Έλαβε μέρος, με διηγήματα του, και στους τρεις πρώτους τόμους των Ελληνικών εγκλημάτων