Η απαράδεκτη απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για επιστροφή της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού από την Κωνσταντινούπολη με πούλμαν, αποτέλεσε ένα από τα πιο «δημοφιλή» θέματα σχολιασμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον Τύπο.
Η τιμωρία που επέβαλλε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ στους παίκτες του, λοιδορήθηκε, σχολιάστηκε και αποτέλεσε αντικείμενο χλευασμού από χιλιάδες μπασκετόφιλους και μη. Και ως ένα σημείο σωστά, μιας και πρόκειται για μία ταπεινωτική πράξη για επαγγελματίες αθλητές, ανάμεσα στους οποίους και εκείνοι που στο παρελθόν οδήγησαν αυτή την ομάδα στον «έβδομο ουρανό»
Αν όμως «διαβάσουμε» αυτή την μικρή ιστορία του ταξιδιού, όχι ως «πρεσβύωπες» αλλά ως αληθινοί αναγνώστες, θα διαπιστώσουμε ότι αποτελεί μία μικρογραφία του σαθρού οικοδομήματος πάνω στο οποίο διαβιώνει ο Ελληνικός Αθλητισμός και πρωτίστως τα δημοφιλή αθλήματα όπως είναι το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.
Ωχριούν μπροστά στην απόφαση του ισχυρού άνδρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, μία σειρά από καθημερινά περιστατικά, που όχι μόνο διασύρουν παγκοσμίως την Ελλάδα, αλλά θάβουν όσο πιο βαθιά γίνεται κάθε καθαρό αθλητικό συναίσθημα μπορεί να νοιώσει ο αγνός φίλαθλος.
Πωρώνουν και τυφλώνουν την κοινωνία, παίζουν επιχειρηματικά παιχνίδια, «κουκουλώνουν» αξίες, δεν έχουν ηθικούς φραγμούς οι μερικές εκατοντάδες άνθρωποι που διοικούν και καθοδηγούν το Ελληνικό ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Αρχής γενομένης από την χρήση της αιχμής του δόρατός τους δηλαδή της μερίδας εκείνης του λεγόμενου οπαδικού Τύπου που με καθημερινά πρωτοσέλιδα προωθεί τα συμφέροντα της ομάδας που εκπροσωπεί. Με αυτά τα πρωτοσέλιδα «σκοτώνουν» καθημερινά χιλιάδες συνειδήσεις και διαπλάθουν χαρακτήρες νέων ανθρώπων «σκορπίζοντας» μίσος, πωρώνοντας και γκρεμίζοντας την όποια ισχνή προσπάθεια για περιορισμό και εξάλειψη φαινομένων βίας στον χώρο του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.
«Κάτσατε στα τέσσερα» «Πω πω πω τι τσιμπούσι ήταν αυτό» «Έτσι πονάει πιο πολύ» και χιλιάδες άλλοι τίτλοι μπορούν να παρατεθούν για να αποδείξουν τον απόλυτο ξεπεσμό του «καθρέφτη» μιας πολυπληθούς κοινωνίας που πλέον άγεται και φέρεται από τον οποιονδήποτε και όποτε θελήσει να την χειραγωγήσει. Και οι συντεταγμένες Αρχές της Πολιτείας «σφυρίζουν» αδιάφορα, εκτοξεύοντας κούφιες «χειροβομβίδες» περί εξυγίανσης του ποδοσφαίρου και της εξάλειψης της βίας στους αθλητικούς χώρους. Γιουρούσια νέων ανθρώπων, με αυτά τα φυλλάδια στη μασχάλη και στις κωλότσεπες δίνουν ραντεβού θανάτου σε πολλά σημεία της χώρας, αποφασισμένοι για όλα, εκτελώντας ουσιαστικά όλες τις «εντολές» που στο υποσυνείδητό τους έχουν λάβει από τα κέντρα του μίσους και του οπαδικού διχασμού.
Κακά τα ψέματα. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα κέντρα, κανείς μεγαλοπαράγοντας δεν θα αποτελούσε αντικείμενο συζήτησης στις πλατείες και στα καφενεία, κανείς μεγαλοπαράγοντας δεν θα εκμεταλλευόταν τον αθλητισμό για να προωθήσει τα δικά του συμφέροντα. Μπροστά σε αυτό το άρρωστο σύστημα που «σκοτώνει» καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους χειραγωγώντας και στην ουσία κατευθύνοντας και διαλύοντας συνειδήσεις, η χθεσινή απόφαση του ισχυρού άνδρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός είναι απλά μία σκλήθρα που προεξέχει, σε ένα ξύλο γεμάτο με καρφιά και σκουριασμένα σίδερα που ξεσκίζουν σάρκες και προκαλούν θανατηφόρα τραύματα.
Και όταν κάποτε αποφασίσουμε να καταπιαστούμε με όλα τα δέντρα του δάσους, θα καταλάβουμε ότι τους μεγαλοπαράγοντες και τα κατευθυνόμενα συστήματά τους, που σήμερα κρίνουμε έτσι για να συνοδεύσουμε τον καπουτσίνο μας στα καφενεία, εμείς τους μετατρέψαμε σε ευτραφείς φιγούρες ρωμαϊκών συμποσίων του αθλητισμού και της πολιτικής.
