Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στην επικαιρότητα το Φράγμα και η αξιοποίηση του για την ύδρευση των τριών Δήμων, (Πατρέων, Δυτικής Αχαΐας και Ερυμάνθου). Από εφημερίδες και τον ηλεκτρονικό τύπο, από Δημοτικές παρατάξεις και φορείς. Πριν διατυπώσουμε την θέση μας για το επίμαχο ζήτημα, δηλαδή τον φορέα Διαχείρισης, ας πούμε μερικές αλήθειες για όλα τα υπόλοιπα:
Το έργο του Φράγματος, βρίσκεται σε διακοπή εργασιών εδώ και τέσσερα τουλάχιστον χρόνια. Μάλιστα, όπως αναφέρθηκε στην πρόσφατη ημερίδα Δημοτικών παρατάξεων της αντιπολίτευσης, έχουν επιδοθεί από την Διευθύνουσα Υπηρεσία στον ανάδοχο οκτώ (8) Ειδικές προσκλήσεις. Είναι προφανή δύο πράγματα: Ή υπάρχει αντικειμενική αδυναμία συνέχισης των εργασιών, ή υπάρχει άρνηση συνέχισης των εργασιών λόγω οικονομικής διαφωνίας. Είναι βέβαιο, ότι υπάρχουν ενστάσεις του αναδόχου στις Ειδικές προσκλήσεις, είναι βέβαιο ότι θα επακολουθήσει, αν δεν εξελίσσεται ήδη, δικαστική εμπλοκή. Κάποια πλευρά, ή και οι δύο πλευρές, έχουν τεράστιες ευθύνες για αυτό. Ποιος έπρεπε να λύσει το πρόβλημα; Απάντηση: Το αρμόδιο Υπουργείο. Της παρούσας και της προηγούμενης Κυβέρνησης. Έκανε κάτι το Υπουργείο; Απάντηση: Μέχρι στιγμής τίποτα! Αναφέρθηκε τίποτα για αυτό στην μνημονευθείσα ημερίδα; Καταδικάστηκαν, ή έστω επισημάνθηκαν οι ευθύνες; Απάντηση: Όχι.
Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Ότι αν άρχιζαν σήμερα οι εργασίες, πράγμα για το οποίο ζωηρά αμφιβάλλουμε, θα χρειαζόμασταν: 1,5 έως 2 χρόνια για την αποπεράτωση των εργασιών οικονομικού αντικειμένου περίπου 15 εκατομμυρίων όπως αναφέρθηκε και 1 έως 1,5 χρόνια για την πλήρωση του φράγματος. Δηλαδή 3 έως 4 χρόνια, αν αρχίζαμε σήμερα! Με τις επιφυλάξεις για το είδος των υπολειπόμενων εργασιών, τις οποίες φυσικά δεν γνωρίζουμε επακριβώς.
Θα αναφερθούμε παρακάτω, στην άποψη μας για τον Φορέα Διαχείρισης και τις προϋποθέσεις του. Επισημαίνουμε απλά, ότι υπάρχει ο αναγκαίος χρόνος, για να δώσουμε την πίστωση χρόνου στους τρεις Δημάρχους, να ολοκληρώσουν την διαπραγμάτευση τους με την Κυβέρνηση. Δεν πιστεύουμε ότι η διαπραγμάτευση αυτή θα αποφέρει καρπούς. Κατανοούμε τις άλλες παρατάξεις της Αντιπολίτευσης στην ανησυχία τους για τον κίνδυνο ιδιωτικοποίησης του Φράγματος. Εμείς ανησυχούμε πιο πολύ. Γιατί αυτή είναι η πολιτική των μνημονίων και των δεσμεύσεων που ακολουθεί. Αλλά, παρά την δυσπιστία τους, αρνούνται να της αποδώσουν ευθύνες.
90 000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα, από το έτοιμο φράγμα της Βαλματούρας, τρέχουν και χάνονται στην θάλασσα!! Με ευθύνη του Δήμου Πατρέων! Αυτό αναφέρθηκε σχεδόν από όλες τις πλευρές. Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό δεν είναι αντιπολίτευση, είναι πλιάτσικο! Ο Δήμος Πατρέων και η ΔΕΥΑΠ, έχουν ζητήσει αυτό το νερό. Από το 2015! Και αν το αρμόδιο Υπουργείο εγκρίνει αυτό το αίτημα, η ΔΕΥΑΠ, μπορεί να φέρει το νερό στις δεξαμενές της σε μία μέρα. Γιατί δεν το δίνουν; Για να εκβιάσουν τον Δήμο; Και είναι αυτό συμπεριφορά καλής θέλησης απέναντι στην πόλη και τους δημότες της; Απάντησαν ότι είναι προϋπόθεση η δημιουργία του Φορέα Διαχείρισης. Ψεύδος! Απαιτείται μόνο μία διοικητική πράξη. Που δεν απαγορεύεται από κανένα νόμο. Η Κυβέρνηση εξ άλλου δεν επικαλέστηκε καμία απαγόρευση. Απλά δεν απάντησε. Ακολουθείται λοιπόν μία πολιτική κλειστών θυρών, χωρίς ανοιχτά και καθαρά χαρτιά. Θα την ευλογήσουμε;
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Πριν αντιγράψουμε αποσπάσματα από την τελευταία δημόσια ανακοίνωση μας για το θέμα, της 22/6/2016, θα αναφέρουμε το εξής: Η Κυβέρνηση, δεν μπορεί και δεν θέλει, να διασφαλίσει τον δημόσιο και τον κοινωνικό χαρακτήρα του νερού. Όπως δεν θέλει και δεν μπορεί να υπερασπιστεί σε κανένα επίπεδο τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτό υπαγορεύει την θέση μας. Αν το φράγμα δεν περιέλθει στους Δήμους, τότε κινδυνεύει με ξεπούλημα. Όλα τα άλλα που ακούστηκαν, για «αρμοδιότητες» που τάχα πρέπει να έχουν οι Δήμοι, είναι πυροτεχνήματα και φούσκες. Όσο περισσότερο τα επικαλούνται οι υποστηρικτές των μνημονίων, τόσο πιο καταγέλαστοι γίνονται.
Αντιγράφουμε λοιπόν: …«Ας έρθουμε στην περίοδο της πλήρους λειτουργίας. Η πρόταση μας είναι να διαχωριστεί η διαχείριση-συντήρηση του φράγματος, σαν μεγάλου τεχνικού έργου από την διαχείριση των υδάτων και την συντήρηση των δικτύων έξω από το φράγμα μέχρι την σύνδεση τους με τα δίκτυα διανομής.
Για την πρώτη περίπτωση, υπεύθυνο αποκλειστικά, πρέπει να είναι το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, δηλαδή το Κράτος. Και αυτό γιατί εμείς δεν διαθέτουμε την τεχνογνωσία, αλλά και δεν γνωρίζουμε από τώρα την ποιότητα της κατασκευής, τις πιθανές αστοχίες και δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το κόστος πιθανών βλαβών. Το Υπουργείο, διαθέτει αρμόδια υπηρεσία, έχει τεχνογνωσία, και διαχειρίζεται ήδη τα υπάρχοντα μεγάλα φράγματα, (π.χ. Μόρνου, Ευήνου κτλ). Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να έχει την απόλυτη ευθύνη για ένα έργο δικής του αρμοδιότητας και για την κατασκευή και για την λειτουργία.
Για την δεύτερη περίπτωση, δηλαδή την διαχείριση των υδάτων και των δικτύων, υπεύθυνη να είναι η ΔΕΥΑΠ ή Διαδημοτική επιχείρηση που θα συγκροτηθεί.
Υπό τις παρακάτω ελάχιστες προϋποθέσεις:
1. Στο ιδρυτικό της καταστατικό ή στην σύμβαση που θα υπογραφεί με το Κράτος, να λογίζεται το νερό, πρωτίστως το πόσιμο νερό, σαν κοινωνικό αγαθό, σαν είδος πρώτης ανάγκης. Άρα ο φορέας που θα το διαχειρίζεται, θα έχει την απόλυτη ευθύνη της πολιτικής τιμών και την απόλυτη δυνατότητα τιμολογιακής πολιτικής υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.
2. Κάλυψη από το Κράτος, του αρχικού κεφαλαίου εκκίνησης και των λειτουργικών δαπανών για τα πέντε (5) πρώτα χρόνια.
3. Δυνατότητα άμεσης πρόσληψης του αναγκαίου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού για την διαχείριση και τα εργαστήρια ελέγχου. Κατασκευή με ευθύνη του Υπουργείου, όλων των υπολειπομένων εργασιών (Εργαστήρια, τηλεέλεγχοι, αυτοματισμοί κτλ). Επίσης δυνατότητα πρόσληψης όλου του αναγκαίου προσωπικού για την λειτουργία της ΔΕΥΑΠ και των άλλων δύο ΔΕΥΑ.
4. Ο φορέας να συγκροτηθεί με μετόχους τους τρείς Δήμους, με ποσοστό εκπροσώπησης ανάλογα με τους καταναλωτές. Στο ΔΣ του φορέα, μπορούν να συμμετέχουν εκτός από τους εκπροσώπους των Δήμων και από ένας εκπρόσωπος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, της ΠΔΕ και του ΤΕΕ.
5. Προφανώς πρέπει να διασφαλιστεί το βιομηχανικό τιμολόγιο της ΔΕΗ σε όλες τις εγκαταστάσεις.
Ελάχιστα επιχειρήματα που συνοδεύουν την πρόταση μας:
Α. Η πρόταση μας διασφαλίζει εις το διηνεκές τον δημόσιο χαρακτήρα της διαχείρισης. Η πρόταση να παραμείνει η διαχείριση στο Κράτος, θεωρητικά σωστή, δεν παρέχει στις σημερινές συνθήκες αυτήν την διασφάλιση.
Β. Η δυνατότητα του φορέα να έχει την απόλυτη ευθύνη της τιμολογιακής πολιτικής, θα μας δώσει την δυνατότητα ανακούφισης των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων με καθορισμό ευνοϊκότερης μεταχείρισης.»
Θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή της Δημοτικής Αρχής στα εξής: Όταν κύριε Δήμαρχε ολοκληρώσετε την διαπραγμάτευση σας, και εάν αυτή δεν έχει θετικό αποτέλεσμα, ο Δήμος πρέπει να είναι έτοιμος για να διεκδικήσουμε την εναλλακτική λύση. Για να προστατέψουμε την δημόσια περιουσία, να προστατέψουμε το κοινωνικό και πολύτιμο αγαθό του νερού από την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του. Και να λάβετε υπόψη σας, ότι η προοπτική της δημιουργίας Φορέα Ανώνυμης Εταιρείας, όπως προβλέπει η σχετική μελέτη, δεν έχει ποτέ επίσημα αποσυρθεί από το τραπέζι.
Συνολικά απαιτείται, η ευρεία συζήτηση μεταξύ των εμπλεκομένων Δήμων και της κοινωνίας.
