Μεγάφωνα με επαναστατικά τραγούδια… τσιγάρα πολλά… προβληματισμός. Ροζιασμένα χέρια από τις σκληρές αγροτικές εργασίες και πρόσωπα σκυθρωπά. Η ώρα πλησιάζει… Τα περιπολικά παίρνουν θέση, η Πατρών Πύργου κλείνει στον κόμβο της Αχαγιάς.
Και πέρσι το ίδιο, περίπου την ίδια εποχή. Γιατί; Τίποτα δεν έχει αλλάξει; «Κι ούτε θα αλλάξει». Μου απαντούν κατηγορηματικά οι Νίκος Ζαφειρόπουλος, Νίκος Φωτόπουλος, Αλέκος Θανόπουλος, Δημήτρης Φλίγκος, Γιώργος Βεσκούκης και άλλοι πολλοί αγρότες παλιοί και νέοι.
Το «γιατί» το δικό μου έχει πολλές απαντήσεις με κοινό όμως παρανομαστή. Τεχνογνωσία. Λείπουν οι γνώσεις, οι εξειδικευμένοι άνθρωποι που θα βοηθήσουν με τις επιστημονικές τους γνώσεις τον παραγωγό. Κι αν αυτό ακούγεται φιλικό για τους νέους αγρότες, παρατήρησα ότι οι παλαιότεροι δεν είχαν καμία εγωιστική διάθεση. Θέλουν και αυτή βοήθεια. Καλή η εμπειρία, αλλά τα δεδομένα αλλάζουν. Οι συνθήκες καλλιέργειας εκσυγχρονίζονται. Αισθάνονται λοιπόν ότι σε αυτό τον τομέα, η αγροτική πολιτική πάσχει. Και αν γίνονται κάποιες ενημερώσεις από ιδιώτες, σκόρπιες στα χωριά, αυτό οφείλεται σε μεμονωμένες εκκλήσεις.
Οι … επιδοτήσεις Πήραν οι λεφτά οι αγρότες τις προηγούμενες δεκαετίες που δεν έπεσαν στις καλλιέργειες; Κούνημα του κεφαλιού απ όλους… Αυτή την αίσθηση έχει ο κόσμος, ότι πέρασαν πολλά λεφτά από τα χέρια σας, ρωτάμε. «Μερικοί, όχι όλοι.. Όντως έχει γίνει αυτό…Τώρα τι κάνουμε είναι το θέμα», πήραμε την απάντηση. Οι καλλιέργειες Γιατί αγρότες της περιοχής μας επιμένουν στην παραγωγή πατάτας και δεν «ανοίγονται» σε άλλες καλλιέργειες;
Οι επαγγελματίες μας εξηγούν ότι πρόκειται για μια καλλιέργεια «ξεκούραστη» η οποία έχει σίγουρο κέρδος. «Τα αμπέλια μη ρωτάτε; Οι εργασίες δεν σταματάνε καθ όλη τη διάρκεια της καλλιέργειας. Το ίδιο και με τα κηπευτικά». Η κουβέντα πάει στα βιολογικά προϊόντα. Ο Αλέκος Θανόπουλος μας λύνει την απορία ότι το κόστος καλλιέργειας δεν είναι μεγαλύτερο από τη συμβατική. Εξαρτάται πάντα από τα προϊόντα. Αρκετοί αγρότες της περιοχής μας ασχολούνται με τα βιολογικά προϊόντα και είναι ευχαριστημένοι. Επίσης δειλά δειλά εντοπίζουμε καλλιεργητές των περίφημων super foods τα οποία έχουν πλασαριστεί τα τελευταία χρόνια στην αγορά. Υπάρχει μέλλον στην τοπική παραγωγή. Αρκεί να μειωθεί το κόστος της καλλιέργειας και οι φόροι.
Η απάντηση απ όλους. «Και το πιο σημαντικό που πρέπει να σας πούμε; Ποια άλλη περιοχή της Ελλάδας, καλλιεργεί 11 μήνες το χρόνο; Μόνο εμείς και η Κρήτη λόγω κλίματος. Αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτούμε και να το μάθουν όλοι, όσοι θέλουν να ασχοληθούν με τον κλάδο. Κυρίως αυτό πρέπει να κατανοήσει η Κυβέρνηση. Έχει ένα «διαμάντι» εδώ και την ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου. Μπορούμε 11 μήνες το χρόνο να παράγουμε ότι προϊόν θέλουμε και σε μεγάλες ποσότητες. Γιατί δεν μας βοηθάνε;», καταλήγουν οι αγρότες. Ομάδες αγροτών με κοινό στόχο Ένα άλλο ζήτημα που έχει προκύψει και το συζητάνε έντονα στην περιοχή, είναι οι λεγόμενες ομάδες παραγωγών οι οποίοι συνεργάζονται καλλιεργώντας ένα προϊόν και το προωθούν. Υπάρχουν δύο τρεις περιπτώσεις στην Αχαΐα αλλά αυτή η μορφή καλλιέργειας βρίσκεται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο.
Β. Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
