Παρελάσεις Υπουργών από την Αχαΐα… . Τέτοια κοσμοσυρροή και μποτιλιάρισμα λιμουζινών και συνοδευτικών είχε χρόνια να δημιουργηθεί. Κάθε υπουργός να «διαλαλήσει» την πραμάτεια του υπουργείου του.
Κάθε υπουργός για την φωτογραφία του. Για την υστεροφημία του. Τώρα ποια υστεροφημία μπορεί να υποστηρίξει υπουργός που δεσμεύεται εδώ και χρόνο για την υλοποίηση του έργου της «θανατηφόρου» Πατρών-Πύργου; Για την αποζημίωση –που στην ουσία δεν υπάρχει- των αγροτών των ψυχορραγούν στους αγρούς τους; Για την ανύπαρκτη στήριξη των ανέργων και τον εξευτελισμό και την φτωχοποίηση των επαγγελματιών και μικροεμπόρων; Η μήπως για την ανύπαρκτη αναπτυξιακή δομή και στήριξη προς μία από τις φτωχότερες περιοχές της χώρας όπως είναι η Αχαΐα; Ερωτήματα που μόνον από την σφαίρα της σοφιστίας μπορούν να απαντηθούν.
Βέβαια δεκαετίες τώρα η Αχαια είχε Πρωθυπουργούς και Υπουργούς. Προβεβλημένα στελέχη. Δρόμους, σιδηρόδρομο, λιμάνια και αεροδρόμιο όμως δεν έχει. Δομές στήριξης των φτωχών και ανέργων με αξιοπρέπεια και όχι βάση ελεημοσύνης δεν έχει. Προοπτική δεν έχει. Φθάνει λοιπόν με τις επισκέψεις και τις παράτες. Δεν θέλουμε άλλους επίσημους στην περιοχή μας. Ίσως τότε και μόνον τότε αναγκασθούμε να λειτουργήσουμε καλύτερα μεταξύ μας χωρίς να πετάμε το …μπαλάκι στον κάθε «πλανόδιο» υπουργό και κρατικό παράγοντα. Φθάνει ποια με αυτή την «θεοποίηση» των επισήμων. Φθάνει ποια με την εικονική πραγματικότητα των ερωτήσεων βουλευτών στην Βουλή που από την «θαλπωρή» της Αθήνας ερωτούν για το παραμικρό, καλύπτοντας άλλου τύπου αδυναμίες και …ανασφάλειες.
Αντί να παλεύουν όμως για το ποιος θα προλάβει ποιόν στην κατάθεση κάποιας ερώτησης που σε τελική ανάλυση θα απαξιώσει με το να μην απαντήσει ο κάθε «πλανόδιος» υπουργός, γιατί δεν κάθονται όλοι οι βουλευτές μαζί σε ένα τραπέζι να συνεργασθούν για την ανάδειξη – από κοινού- των προβλημάτων του Νομού. Γιατί δεν καταθέτουν από κοινού προτάσεις; Γιατί δεν ασκούν πίεση από κοινού για την προώθηση τοπικών θεμάτων ως μία κοινή πλατφόρμα πίεσης; Αυτός δεν είναι άλλωστε ο ρόλος του τοπικού βουλευτή; Αυτό δεν γίνεται στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές και όχι μόνον χώρες; Μήπως ευθύνονται τελικά οι παλαιοκομματικές νοοτροπίες για την αδυναμία αυτή; Μήπως είναι καιρός να βρεθεί ο τρόπος να αλλάξουν μυαλά όσοι από την Αθήνα νομίζουν πως μπορεί να έχουν λόγο για τον ΤΟΠΟ ΜΑΣ;
