Καθώς πλησιάζουν οι κρίσιμες ημερομηνίες του deal, όσοι επιμένουν να βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και να δίνουν σοβαρές ελπίδες επιχειρηματικής μακροημέρευσης στο εγχείρημα διάσωσης της Μαρινόπουλος, αναφέρουν πως η Σκλαβενίτης, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μόνον οφέλη έχει: η τελευταία αποκτά το "φιλέτο” των καταστημάτων της Μαρινόπουλος και έτσι επεκτείνεται σε όλη την Ελλάδα (κάτι που αποτελούσε στρατηγικό της στόχο) με σαφώς μικρότερο κόστος από ότι εάν "έχτιζε” νέο δίκτυο, έχει εξασφαλίσει σημαντικό "κούρεμα” των οφειλών της Μαρινόπουλος και, το σημαντικότερο, αποκτά κρίσιμο μέγεθος.
Από τρίτη σήμερα αλυσίδα του κλάδου του οργανωμένου λιανεμπορίου, με την προσθήκη της Μαρινόπουλος καθίσταται market leader, βάζει τζίρου και δικτύου, με έναν ενοποιημένο κύκλο εργασιών άνω των 3 δισ.ευρώ. Η εκτόξευση αυτή των μεγεθών (έπειτα από την απόκτηση της Makro Cash & Carry – νυν The Mart - και της Χαλκιαδάκης, το 2015 η Σκλαβενίτηςπραγματοποίησε κύκλο εργασιών 1,74 δισ,ευρώ και κέρδη 25,6 εκατ.ευρώ) θα επιτρέψει στην Σκλαβενίτης να αποκτήσει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ και καλύτερες συμφωνίες με όλο τον κύκλο του λιανεμπορίου.
Υπάρχει και ο αντίλογος: Το στοίχημα είναι εξαιρετικά μεγάλο και, στο τέλος της ημέρας, εξαρτάται από το εάν οι καταναλωτές θα επιστρέψουν ως πελάτες στα καταστήματα της Μαρινόπουλος, παρότι αυτά θα λειτουργούν υπό νέα ταμπέλα, έχοντας ήδη και για τόσο καιρό επιλέξει άλλο προορισμό για τις αγορές τους. Το κόστος της επιθετικής εμπορικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην επαρχία) θα είναι μεγάλο, ενώ θα πρέπει να αφομοιωθεί το νέο κομμάτι (Μαρινόπουλος) στο "καλούπι” του παλαιού (Σκλαβενίτης).
Επιπλέον, υπάρχει το ζήτημα της δανειακής επιβάρυνσης της Σκλαβενίτης. Το ύψος των υποχρεώσεων της Σκλαβενίτης (λογιστικές καταστάσεις 2015) ανέρχεται στα επίπεδα των 812 εκατ.ευρώ, από τα οποία 146 εκατ.ευρώ αφορούν σε ομολογιακά και άλλα δάνεια και 444 εκατ.ευρώ σε υποχρεώσεις προς προμηθευτές. Στο πλαίσιο της νέας συμφωνίας, η νέα εταιρεία (Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης Α.Ε.Ε.) θα λάβει δάνειο, με εγγύηση της Σκλαβενίτης, 360 εκατ. ευρώ, ενώ η ίδια η Σκλαβενίτης θα βάλει 125 εκατ. ευρώ "ζεστό χρήμα” στο νέο σχήμα.
Τα μεγέθη είναι εξαιρετικά μεγάλα, λίγοι όμως είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως η Σκλαβενίτης δεν μπορεί να τα σηκώσει. Όπως αναφέρουν γνώστες του χώρου, η Σκλαβενίτης αποτελεί "υπόδειγμα δανειολήπτη", εξυπηρετεί με το παραπάνω τις υποχρεώσεις της προς τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές κ.α. και διαθέτει ισχυρές ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες και υψηλά διαθέσιμα, τα οποία στο τέλος του 2015 έφθαναν στα 113 εκατ.ευρώ, ενώ έχει πετύχει να διατηρεί χαμηλά αποθέματα και "ελεγχόμενες" απαιτήσεις από πελάτες. Ακόμη, τα καθαρά δάνεια της εταιρείας αντιστοιχούν μόλις σε 2,5φορές το EBITDA του 2015, επίδοση πολύ ικανοποιητική. Ακόμη και το νέο δάνειο που θα δοθεί, είναι με επιτόκιο μόλις 1,5% και μάλιστα δεκαετές, κάτι που λειτουργεί ως "μαξιλάρι" για το εγχείρημα.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο στοιχείο που λειτουργεί εξαιρετικά ενθαρρυντικά και έχει να κάνει με τις γενικότερες επιχειρηματικές δραστηριότητες της οικογένειας Σκλαβενίτη, οι οποίες τα τελευταία χρόνια – και κόντρα στο ευρύτερο περιβάλλον - εμφανίζουν μια σταθερά ανοδική πορεία. Αν και οι περισσότεροι τους περιλαμβάνουν μεταξύ των ισχυρών λιανέμπορων της χώρας, εντούτοις η οικογένεια έχει αναπτύξει σημαντική, και ιδιαίτερα επιτυχή, βιομηχανική δραστηριότητα με την εταιρεία "Ελληνική Χαρτοβιομηχανία Γλάρος Α.Β.Ε.Ε.".
Υψηλές πτήσεις για το Γλάρο
Πρόκειται για τη βιομηχανία καταναλωτικών προϊόντων χάρτου οικιακής χρήσεως που δημιούργησαν το 2003 τα μέλη της οικογένειας Σκλαβενίτη και σήμερα (μετά και το λουκέτο της Softex αλλά και άλλων άλλοτε σημαντικών παικτών της αγοράς) κατέχει ηγετική θέση στον κλάδο παραγωγής χαρτικών ειδών οικιακής χρήσεως, όπως χαρτοπετσέτες, χαρτί υγείας, ρολά κουζίνας και άλλα είδη.
Τα προϊόντα της με την επωνυμία "Γλάρος" διατίθενται στα 111 καταστήματα της Σκλαβενίτης (και των συνεδεμένων αλυσίδων, όπως τα 38 καταστήματα της Χαλκιαδάκης και των 9 της Mart), ενώ μέρος της παραγωγής κατευθύνεται και σε τρίτους (παραγωγή private label προϊόντων).
Ακόμη και σήμερα, πάνω από μια δεκαετία από τη δημιουργία της χαρτοβιομηχανίας, πολλοί είναι οι καταναλωτές που δεν γνωρίζουν ότι τα προϊόντα "Γλάρος" που διατίθενται στα 111 καταστήματα της Σκλαβενίτης (και σε αυτά των συνεδεμένων αλυσίδων, τα 38 καταστήματα της Χαλκιαδάκης και τα 9 της Mart), παράγονται από την εταιρεία, συμφερόντων της επιχειρηματικής οικογένειας. Και όχι μόνον αυτό, αλλά σταθερά, το ποσοστό του τζίρου της χαρτοβιομηχανίας που κατευθύνεται σε τρίτους (παραγωγή private label προϊόντων) μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο.
Πρόκειται για μια σταθερά αναπτυσσόμενη δραστηριότητα, με διαρκώς διευρυνόμενα μερίδια αγοράς και έσοδα που αποφέρει σημαντικά κέρδη στην οικογένεια Σκλαβενίτη. Η "Γλάρος Α.Β.Ε.Ε." το 2015 πραγματοποίησε πωλήσεις 24,7 εκατ. ευρώ (από 10,8 εκατ.ευρώ), και τα καθαρά προ φόρων κέρδη της ανήλθαν σε 6,3 εκατ.ευρώ από 2,9 εκατ.ευρώ την προηγούμενη χρήση. Το σύνολο του ενεργητικού διαμορφώθηκε σε 40 εκατ.ευρώ, ενώ το σύνολο των υποχρεώσεων στο τέλος του 2015 έφθασε στα 21,3 εκατ.ευρώ, με τον τραπεζικό δανεισμό στα 11 εκατ.ευρώ.
Διαβλέποντας τη διαρκώς αυξανόμενη δυναμική των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας στα χαρτικά, ο πατριάρχης της οικογένειας, Σπύρος Σκλαβενίτης, προχώρησε στη δημιουργία της Γλάρος το 2003 και ένα χρόνο μετά ξεκίνησε η παραγωγική της δραστηριότητα. Η εταιρεία που απασχολεί 43 εργαζόμενους, διατηρεί παραγωγική μονάδα στα Οινόφυτα υλοποιεί την τελευταία διετία επενδυτικό σχέδιο για την περαιτέρω ανάπτυξή της, με επέκταση των κτιριακών εγκαταστάσεων και δημιουργία επιπλέον αποθηκευτικών χώρων.
Εφόσον, λοιπόν, ολοκληρωθεί το deal για την απόκτηση της Σκλαβενίτης, οι προοπτικές που δημιουργούνται για τη "Γλάρος" είναι εξαιρετικά μεγάλες, δεδομένου ότι τα προϊόντα της από τα 111 καταστήματα της Σκλαβενίτης, θα μπουν στα πάνω από 450 καταστήματα της Μαρινόπουλος που θα ενταχθούν στο δίκτυό της, εκτοξεύοντας το τζίρο της. Σημειώνεται πως υπό τη "Γλάρος" ενοποιούνται και άλλες δραστηριότητες, όπως της βιομηχανίας προϊόντων ζύμης Baker Master, της εταιρεία εμπορίας και επεξεργασίας αλιευμάτων Genfroco και των Bonora και ΑΝΙΚΑ.
Πηγή: capital.gr
