Ανείπωτη η οδύνη στην κηδεία του Αντώνη Καρυώτη, που δολοφονήθηκε στο λιμάνι του Πειραιά.
Η σορός του, σε λευκό φέρετρο, συγκλόνισε τους εκατοντάδες συντοπίτες του που κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό της Ευαγγελιστρίας, στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου όπου εψάλη η εξόδιος ακολουθία.
Στέρεψαν τα δάκρυα στη θέα του λευκού φέρετρου. Ξεχείλισε και η οργή.
Οι φίλοι του αδικοχαμένου Αντώνη δεν μπορούν να συγχωρήσουν την κτηνωδία, την εγκληματική εγκατάλειψη θύματος. Σήκωσαν πανό για να διαμαρτυρηθούν για το έγκλημα: «Για τον Αντώνη η ζωή ήταν χαρά, ομόνοια, αγάπη, συνεργασία. Για εμάς τι;», έγραφε το πανό.
Πελώριο το ερωτηματικό για την απανθρωπιά, για τους εγκληματίες που έριξαν βίαια τον Αντώνη στη θάλασσα και τον άφησαν να πνιγεί. Με το καράβι να αποπλέει εσπευσμένα. Με έπαρση αποχώρησαν οι δράστες. Βιαστικά. Οπως τρέχουν να φύγουν και να κρυφτούν όλοι οι εγκληματίες από τον τόπο του εγκλήματος. Στην Αίγινα τους πρόλαβε ο εισαγγελέας. Και αύριο θα απολογηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης.
«Επνιξαν το Αντονιό και το έβαλαν στα πόδια: ο καπετάνιος και τα μέλη του πληρώματος. Να δούμε τώρα πώς θα αποδοθεί δικαιοσύνη», λένε οι φίλοι του.
Υπήρξαν φυσικά καρατομήσεις στο Λιμενικό, αλλά και στην πλοιοκτήτρια εταιρεία Attica Group. Αλλά οι ευθύνες είναι πολλές και σοβαρότατες.
«Το Αντονιό δεν θα ξαναγυρίσει, αλλά η δολοφονία του θα στοιχειώνει τους δράστες .Ο κόσμος του Αγίου Νικολάου να μην ξεχάσει», λέει κλαίγοντας η αδελφή του, πριν λιποθυμίσει και μεταφερθεί με ασθενοφόρο του EKAB.
Όχι, δεν θα ξεχαστεί η δολοφονία ενός ανθρώπου, που απλώς προσπάθησε να προλάβει το καράβι. Δεν μπορεί να ξεχαστεί. Ούτε να αποτελέσει ένα ακόμη επεισόδιο σε μια επιχειρούμενη απόπειρα αποκτήνωσης…
