Συνεχίζεται την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου, στις 8 το βράδυ, στο Πολύεδρο, ο κύκλος εκδηλώσεων “Διάλογοι με την αρχαιότητα“, με συντονίστρια την Κατερίνα Οικονομοπούλου, Επίκουρη καθηγήτρια Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
Με αφορμή την ομότιτλη εκδοτική σειρά των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, σε συνεργασία με το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, παρουσιάζονται κάθε Τετάρτη του Οκτωβρίου, τρία διαφορετικά βιβλία.
Στην συνάντηση αυτής της Τετάρτης θα παρουσιαστούν τα τρία βιβλία της σειράς: «μήτε ἄῤῥεν μήτε θῆλυ – Ιστορίες ευνούχων στην αρχαιότητα» με ομιλήτρια την Μαρία Σκλαβενίτη, «Πόρνες και πορνεία – Η μαρτυρία των πρώτων χριστιανών ασκητών» , με ομιλητή τον Τηλέμαχο Ασημακόπουλο και « Η αυλή των θαυμάτων – Ευφάνταστες και παράδοξες ιστορίες από την ελληνική αρχαιότητα», με ομιλήτρια την Μαρία Μανδηλαρά.
Τα βιβλία της σειράς καλούν σε έναν νέο διάλογο με την αρχαιότητα. Τα κείμενα κάθε τόμου, που προσφέρονται σε νεοελληνική απόδοση, φωτίζουν όψεις της καθημερινής ζωής, των θεσμών ή των ιδεών που εξακολουθούν να διατηρούν την επικαιρότητά τους. Επιπλέον, επιλέγονται με στόχο να αναδειχθεί τόσο ο πλούτος όσο και η ποικιλία των συμπεριφορών και των νοοτροπιών του αρχαίου κόσμου.
Τετάρτη 15 Οκτωβρίου
Μήτε άρρεν μήτε θήλυ. Ιστορίες ευνούχων στην αρχαιότητα
ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ • ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ • ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΚΥΠΡΟΥ • ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ • ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Λόγω της στειρότητάς τους, οι ευνούχοι χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαιότητα, σε μεγάλο βαθμό, ως φύλακες και υπηρέτες των συζύγων και παλλακίδων βασιλέων ή άλλων αρχόντων. Βρέθηκαν έτσι στα ενδότερα των ανακτόρων και των οίκων εξουσίας. Το γεγονός αυτό τους ανέδειξε συχνά σε σημαντικούς παράγοντες της πολιτικής ζωής. Τον τέταρτο και τον πέμπτο αιώνα μ.Χ., οι ευνούχοι απέκτησαν εξουσίες αδιανόητες για τους αυλικούς του πρώτου ή δεύτερου αιώνα. Ευρύτερα γνωστός στην αρχαιότητα ήταν και ο θρησκευτικός ευνουχισμός που συνδέθηκε με το όνομα της Κυβέλης και τους ιερείς της. Ο σεβασμός αλλά και ο τρόμος των πιστών για τη Μεγάλη Θεά απαιτούσε κάποτε τελετουργικούς αυτοευνουχισμούς.
Τα κείμενα που σταχυολογούνται στον τόμο αυτό ανήκουν σε εθνικούς και χριστιανούς συγγραφείς. Παρά τις διαφορετικές θρησκευτικές καταβολές τους, όλα εκφράζουν μια κοινή στάση αποδοκιμασίας για την ανατολικής προέλευσης πρακτική του ευνουχισμού, που ίσως ανάγεται στην παράδοση του κλασικού ελληνισμού και τη μέριμνά του για φυσική αρτιμέλεια.
Πόρνες και Πορνεία. Η μαρτυρία των πρώτων χριστιανών ασκητών
Για να καταπολεμήσουν τους πειρασμούς της σάρκας, οι πρώτοι χριστιανοί ασκητές αποσύρονταν σε ερημικές τοποθεσίες και παρέμεναν έγκλειστοι σε μικρά κελιά για πολλά χρόνια. Ωστόσο, παρά τους μεγάλους κινδύνους, ορισμένοι από τους εμπειρότερους και πλέον ενάρετους έκαναν κάποτε ένα παράτολμο εγχείρημα. Διακόπτοντας την ακραία τους απομόνωση, επισκέπτονταν πόρνες στα καταλύματά τους ή σε πανδοχεία για να τις συνετίσουν. Θεωρούσαν προφανώς ότι, εάν το έργο τους ήταν επιτυχές, δεν θα εξασφάλιζαν απλώς τη σωτηρία αμαρτωλών γυναικών, αλλά θα περιόριζαν και τους πειρασμούς που απειλούσαν τους αδύναμους συμπολίτες τους. Οι σχετικές περιγραφές προσφέρουν, μεταξύ άλλων, άγνωστες πληροφορίες για την προσωπική ζωή, τα κίνητρα και τις ψυχικές διαθέσεις γυναικών που οδηγούνταν στην πορνεία.
Η αυλή των θαυμάτων. Ευφάνταστες και παράδοξες ιστορίες από την ελληνική αρχαιότητα
ΦΛΕΓΩΝ: Αξιοθαύμαστα πράγματα • ΑΝΩΝΥΜΟΣ: Το μαρτύριο του Πέτρου
Οι αρχαίοι Έλληνες έδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον για όσα παράδοξα και παράξενα συνέβαιναν στον κόσμο. Συχνά έπλαθαν και με τη φαντασία τους ιστορίες με αλλόκοτο ή τερατώδες περιεχόμενο. Η μυθολογία τους άλλωστε ήταν βασίλειο αξιοθαύμαστων καταστάσεων και συμβάντων, που παραβίαζαν τους φυσικούς νόμους και τη λογική τάξη. Στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια κυκλοφορούσαν ειδικές συλλογές με θέμα τις νεκραναστάσεις, τις θαυματουργικές θεραπείες και τις θεοφάνειες ή με περιγραφές αλλόκοτων και υβριδικών όντων, που αποκλίνουν από τις ανθρώπινες διαστάσεις και την ανθρώπινη μορφή. Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του είδους, μαζί με απόσπασμα δημοφιλούς συγγράμματος που βεβαιώνει ότι και οι πρώτοι χριστιανοί είχαν συχνά παρόμοια ενδιαφέροντα.
