Είναι γνωστό ότι το χρόνιο στρες επηρεάζει αρνητικά το σώμα, προκαλώντας την ανάπτυξη φλεγμονής και καρδιομεταβολικής νόσου.
Μπορεί επίσης να συμβάλει στην ανάπτυξη καρκίνου. Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι μπορεί να επιταχύνει την πρόοδο και να επιδεινώσει την εξέλιξη της νόσου.
Μπορεί όμως το στρες να αποτελέσει την κύρια αιτία καρκίνου; Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο για τον Καρκίνο των ΗΠΑ, είναι μικρός ο αριθμός μελετών που αποδεικνύουν την άμεση σχέση μεταξύ της ασθένειας και του στρες.
Σύμφωνα ωστόσο με την Shelley Tworoger, καθηγήτρια στο Moffitt Cancer Center στην Τάμπα της Φλόριντα, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που συνδέουν τον καρκίνο με το στρες. Το χρόνιο στρες και το άγχος ενεργοποιούν τα μονοπάτια που υποστηρίζουν την παραγωγή ορμονών του στρες με τρόπο που το σώμα δεν είναι σχεδιασμένο να διαχειριστεί.
Προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι η συνεχής ενεργοποίηση αυτών των οδών, μπορεί να οδηγήσει σε μεταβολές στο σώμα, όπως αλλοίωση του μεταβολισμού, αυξημένα επίπεδα συγκεκριμένων ορμονών και μείωση του μήκους των τελομερών, τα οποία προστατεύουν από τις βλάβες στο DNA.
Αυτές οι αλλαγές μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη και πρόοδο του καρκίνου, σύμφωνα με την Tworoger. Το χρόνιο στρες αποδυναμώνει επίσης το ανοσοποιητικό σύστημα, επιτρέποντας την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων σε όλο το σώμα λόγω έλλειψης φυσικής προστασίας.
Όλο και πληθαίνουν οι αποδείξεις ότι το χρόνιο στρες μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο καρκίνου και την πρόοδό του μέσω της ανοσολογικής δυσλειτουργίας, σύμφωνα με την Elisa Bandera, καθηγήτρια και επικεφαλής του Τμήματος Επιδημιολογίας του Καρκίνου στο Αντικαρκινικό Ινστιτούτο Rutgers στο Νιου Τζέρσι.
Η Tworoger και η ομάδα της διενήργησαν πρόσφατα μια μελέτη που διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που ήταν κοινωνικά απομονωμένοι είχαν περίπου 1,5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών. Όσοι είχαν περισσότερα συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες, διέτρεχαν επίσης μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης της ίδιας ασθένειας.
Άλλη μελέτη έδειξε ότι το εργασιακό στρες συμβάλλει ενδεχομένως στην αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου, του πνεύμονα ή του οισοφάγου.
Η Tworoger σημείωσε ότι υπάρχουν «όλο και περισσότερες ενδείξεις» ότι η μείωση του στρες θα μπορούσε να βοηθήσει στη βελτίωση της επιβίωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών με καρκίνο.
