Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Στα 41 χρόνια που η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωπαϊκής δημοκρατικής οικογένειας, οι καθαρές εισροές πόρων από αυτήν προς την ελληνική οικονομία και κοινωνία ξεπερνούν το μισό τρισεκατομμύριο ευρώ και σε ποσοστό αντιπροσωπεύουν περί το 4% του ακαθάριστου εγχωρίου εισοδήματος. Όσο για τον εξ Ευρώπης μακροπρόθεσμο δανεισμό της ελληνικής οικονομίας φτάνει και αυτός τα 200 δισ. ευρώ και είναι τελικά άγνωστο πόσα από αυτά τα δανεικά πάνε τελικά στα αγύριστα.
Η συμμετοχή της ελληνικής γεωργίας στο ακαθάριστο εθνικό εισόδημα κυμαίνεται και αυτή περί το 8%, πλην όμως από τις κοινοτικές επιδοτήσεις έχει απορροφήσει το 40% περίπου!! Με άλλα λόγια η ελληνική γεωργία επιδοτήθηκε με 190 δισ. ευρώ περίπου, για να παράγει κάτι παραπάνω από το ισόποσο σε εθνικό πλούτο! Αν δε, λάβουμε υπόψη μας το κόστος από τη χρεωκοπία της Αγροτικής Τράπεζας και αρκετών συνεταιρισμών, τότε η συμμετοχή της ελληνικής γεωργίας στην ελληνική οικονομία είναι μάλλον πενιχρή παρά τα όσα παραμύθια σερβίρονται.
Υπό αυτή την έννοια, πολύ σωστά, από τη δική τους όπτική γωνία, οι αγρότες, μετά το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ που φέρνει στο προσκήνιο όλη τη δυσωδία της πρωτογενούς παραγωγής, στην ουσία κατέβασαν τα τρακτέρ για να μην αλλάξει τίποτε. Το κάνουν δε και προληπτικά. Διότι μετά την εγκατάλειψη της Ευρώπης από την Αμερική στον αμυντικό τομέα, οι τζάμπα αγροτικές επιχορηγήσεις θα πάνε περίπατο. Αυτό σημαίνει λιγότερα λεφτά για την Κοινή Αγροτική Πολιτική και άρα πολύ λιγότερες επιδοτήσεις για ανύπαρκτα χωράφια και ανύπαρκτους τόνους ροδάκινα.
Τα τρακτέρ συνεπώς είναι μια επίδειξη δύναμης αλλά για κορόιδα.
Κατά τα λοιπά, οι Ολλανδοί αγρότες, σφύριξαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι τα 40 τελευταία χρόνια με 26 δισ. ευρώ επιδοτήσεις που πήραν, συνεισέφεραν 3 τρισ. ευρώ στο κοινοτικό ΑΕΠ. Άρα η υγιής γεωργία έχει μέλλον για όσους διαθέτουν επιχειρηματική λογική και όχι καφενόβια επιδοματική νοοτροπία.
Είμαστε δε περίεργοι να δούμε και να ακούσουμε τι θα μπορούσε να συζητήσει ο πρωθυπουργός με ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα τρακτέρ ως τάνκς κατά ατομικών δικαιωμάτων και ελευθερίας. Ακόμα χειρότερα δε,κάποιοι νταήδες από αυτούς απειλούν με δολοφονία και επώνυμους δημοσιογράφους όταν ασκούν κριτική αντί να χαϊδεύουν αυτιά που έτσι κι’ αλλιώς δεν ακούν…. Και μη χειρότερα.
