Το “Βιβλίο των Νεκρών” είναι ένα σπάνιο αντίγραφο ενός σημαντικού παραδοσιακού ταφικού αντικειμένου, το οποίο έχει διασωθεί. Η ομάδα πίσω από την έρευνα, “τηρεί σιγή ιχθύος” για τις λεπτομέρειες της ανακάλυψης του κειμένου.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, γνώριζαν όσο κανείς πώς να “σκηνοθετήσουν” μια ταφή, με κανωπικά αγγεία για τη διατήρηση των οργάνων του νεκρού και παπύρους από το “Βιβλίο των Νεκρών” ώστε να βοηθήσουν τον αποθανόντα να προσαρμοστεί στην μετά θάνατο ζωή. Στην κεντρική Αίγυπτο, αρχαιολόγοι έφεραν στο φως μια από τις πιο εντυπωσιακές ταφικές σκηνές της:
Ανακάλυψαν ένα κοιμητήριο του Νέου Βασιλείου, ηλικίας 3.500 ετών, γεμάτο με μούμιες, φυλαχτά, ειδώλια, κανωπικά αγγεία και έναν πάπυρο μήκους σχεδόν 15 μέτρων, ο οποίος περιείχε ένα απόσπασμα από το “Βιβλίο των Νεκρών”.
Ο πάπυρος, είναι ο πρώτος ακέραιος πάπυρος που έχει ανακαλυφθεί στην περιοχή Αλ-Γκουραΐφα, ενώ ξεχωρίζει για την εξαιρετικά καλή κατάσταση στην οποία βρέθηκε, επισημαίνει ο Mustafa Waziri, γενικός γραμματέας του αιγυπτιακού, ανώτατου συμβουλίου αρχαιοτήτων σε δήλωση του Υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της χώρας.
Ένα εξαιρετικά σπάνιο εύρημα
Ενώ το κοιμητήριο – το οποίο χρονολογείται μεταξύ του 1550 π.Χ. και του 1070 π.Χ., είναι σπουδαίο για τις εκατοντάδες αρχαιολογικών ευρημάτων και των λαξευμένων στην πέτρα τάφων που έχουν βρεθεί στα όριά του, η ανακάλυψη του – ενδεχομένως – “Βιβλίου των Νεκρών” , έχει καθηλώσει τους εμπειρογνώμονες, ως ένα πραγματικά σπάνιο εύρημα.
Με ελάχιστες λεπτομέρειες σχετικά με τα περιεχόμενα του παπύρου να έχουν δημοσιευτεί – ο οποίος θεωρείται πως έχει μήκος από 13 έως 15 μέτρα – τα ερωτήματα σχετικά με το συγκεκριμένο αντίγραφο της ταφικής αιγυπτιακής παράδοσης, παραμένουν πολλά.
Τα κείμενα αυτά – τα οποία διαφέρουν ανάλογα με τον συγγραφέα τους – εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στις αρχές του Νέου Βασιλείου, γύρω στο 1550 π.Χ. Άρα, ο εντοπισμός ενός από αυτά, σε καλή κατάσταση από τη συγκεκριμένη εποχή, δεν είναι καθόλου συνηθισμένη.
“Αν είναι τόσο μακροσκελές και καλά διατηρημένο, τότε είναι σίγουρα ένα εξαιρετικό και ενδιαφέρον εύρημα”, δηλώνει η Lara Weiss, διευθύντρια του Μουσείου Roemer και Pelizaeus στη Γερμανία, στο Live Science.
Το “κλειδί” της μελέτης
O Foy Scalf, αιγυπτιολόγος στο πανεπιστήμιο του Σικάγο, δήλωσε στο περιοδικό Live Science πως, είναι εξαιρετικά σπάνιο να ανακαλυφθεί ένα αντίγραφο στον τάφο όπου θάφτηκε αρχικά – αν και, χωρίς τις φωτογραφίες και την επίσημη δημοσίευση που περιγράφει το κείμενο, είναι δύσκολη η επαλήθευση των λεπτομερειών του ευρήματος.
Το βιβλίο το οποίο μεταφράζεται πιστά ως το “Περί της Εξόδου προς την Ημέρα”, αποτελεί μια συλλογή από θρησκευτικά κείμενα και μαγικά ξόρκια που τοποθετούταν στους τάφους στην Αρχαία Αίγυπτο, για να καθοδηγεί τους νεκρούς και να τους προστατεύει στο ταξίδι τους στον Κάτω Κόσμο και προς την αιώνια ζωή.
Το βιβλίο αυτό, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στον πολιτισμό της Αρχαίας Αιγύπτου. Κάθε παράδειγμα του κειμένου, δίνει στους ερευνητές στοιχεία για τη θρησκεία και τις πεποιθήσεις για την μετά θάνατο ζωή, σύμφωνα με το αμερικανικό ερευνητικό κέντρο στην Αίγυπτο.
Εξέλιξη με κάθε νέα μετάφραση
Το “Βιβλίο των Νεκρών”, αποκαλύπτει καθοριστικές πτυχές του συστήματος πεποιθήσεων της αρχαίας Αιγύπτου, αναφέρει το κέντρο και, “Όπως πολλές θεματικές της αιγυπτιολογίας, έτσι και οι θεωρίες μας, υπόκεινται διαρκώς σε αλλαγές, εξελίξεις και προσαρμογές, με κάθε νέα μετάφραση του κειμένου”.
Ενώ το “Βιβλίο των Νεκρών”, μπορεί να εξακολουθεί να προσελκύει το ενδιαφέρον τον ερευνητών, το Αιγυπτιακό Υπουργείο – το οποίο εξηγεί ότι ευελπιστεί ο πάπυρος να εκτεθεί στο Μεγάλο Μουσείο της Αιγύπτου – διασαφηνίζει πως, το κείμενο δεν αποτελεί το μοναδικό εύρημα των ταφικών θαλάμων.
Αποκαλυπτικά και άγνωστα ευρήματα
Η ομάδα εντόπισε πέτρινα και ξύλινα φέρετρα με μούμιες, πάνω από 25.000 ουσάμπτι – ταφικά ειδώλια της Αρχαίας Αιγύπτου, έναν απερίγραπτος αριθμός από χρηστικά σκεύη, χιλιάδες πέτρινα και ξύλινα φυλαχτά, και κανωπικά αγγεία.
Τα κανωπικά, είναι ειδικά αγγεία της Αρχαίας Αιγύπτου, για τη φύλαξη των εσωτερικών οργάνων του νεκρού κατά τη διαδικασία της ταφής και της μουμιοποίησης.
Κάθε αγγείο, προοριζόταν για ένα συγκεκριμένο όργανο – συνήθως το ήπαρ, τους πνεύμονες, το στομάχι και τα έντερα, και καλυπτόταν από τέσσερα κανωπικά κλείστρα, τα οποία απεικόνιζαν θεότητες – προστάτες των οργάνων.
Αξιοσημείωτη ανακάλυψη είναι τα λαξευμένα και χρωματισμένα φέρετρα.
Ανάμεσα στη συλλογή τους, ξεχωρίζουν εκείνα της Τα-ντε-Ίσα, κόρη του Ερέτ Χάρου, αρχιερέα του Τζεχούτι στην Ελ-Ασμουνίν.
Δίπλα στο φέρετρό της, βρέθηκαν δύο ξύλινα κουτιά με τα κανωπικά της αγγεία. Μαζί, ανακαλύφθηκε ένα σύνολο από ουσάμπτι – μικρά ταφικά ομοιώματα από ξύλο, πέτρα ή πηλό, καθώς και το ειδώλιο της συνδυασμένης θεότητας με μορφή στρουθοκαμήλου, Πταχ-Σόκαρ.
