Όπως κάθε καλός ανάδοχος γονέας, ο Άλαν Τόιν μοιράστηκε τα πάντα με τα μωρά που φρόντιζε – το κρεβάτι του, το τραπέζι του, τη ζωή του. Η μόνη διαφορά ήταν ότι αυτά δεν ήταν ανθρώπινα μωρά, αλλά γορίλες.
Ο Τόιν εργαζόταν επί 10 χρόνια ως ζωοφύλακας στον ζωολογικό κήπο του Μπρίστολ, όταν έγινε μέλος της πρώτης ομάδας στο Ηνωμένο Βασίλειο που ανέθρεψε μωρά γορίλες, προσπαθώντας να αναπαράγει όσο το δυνατόν περισσότερο τη φυσική τους συμπεριφορά.
Η παρένθετη μητρότητα ήταν απαραίτητη επειδή η Κίρα, ένας από τους 7 γορίλες στο ζωολογικό κήπο του Μπρίστολ, εμφάνισε προεκλαμψία, μια επιπλοκή κατά τη γέννηση που εμφανίζεται και στους ανθρώπους, και απέρριψε τελικά το μωρό της, το οποίο είχε γεννηθεί 4 εβδομάδες νωρίτερα με επείγουσα καισαρική τομή.
«Ήμασταν η πρώτη ομάδα που χρησιμοποίησε τη μέθοδο της παρένθετης μητρότητας για την ανατροφή γοριλών», εξηγεί ο Τόιν στο βρετανικό μέσο ενημέρωσης SWNS, «άλλοι γορίλες ανατράφηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά δεν παρουσιάστηκαν σε ενήλικες γορίλες μέχρι να γίνουν τεσσάρων ετών».
«Ακόμα θυμάμαι την πρώτη μέρα που έφερα την Αφία στο σπίτι μου και την έβαλα να κοιμηθεί στο τραπέζι», είπε ο Τόιν. «Η σύντροφός μου, η Σάρον, την ερωτεύτηκε αμέσως».
Σε αντίθεση με τις άλλες μεθόδους ανατροφής που ανέφερε ο Τόιν, ο ίδιος και η ομάδα του μεγάλωσαν την Αφία δίπλα σε άλλους γορίλες για να διασφαλίσουν ότι θα μεγαλώσει «σωστά».
«Το πρώτο πράγμα που πρέπει να μάθουν οι γορίλες είναι να προσκολλώνται στις μητέρες τους – έτσι φορούσαμε κάποια ειδικά γιλέκα από σπάγκο, για να αναπαραστήσουμε τη γούνα του γορίλα», εξήγησε. «Το θέμα ήταν να την εκπαιδεύσουμε πώς να είναι ένας σωστός γορίλας, οπότε έπρεπε να αναπαράγουμε όλους τους απαραίτητους παράγοντες».
«Κατά τη διάρκεια της ημέρας περνούσε χρόνο με τους γορίλες, και αν ερχόντουσαν για να αλληλεπιδράσουν με την Αφία, φροντίζαμε να μπορούν – ήταν σημαντικό να την κάνουμε να πιστεύει ότι ήταν μέρος της ομάδας, καθώς πάντα ξέραμε ότι θα επέστρεφε σε αυτούς».
Ο Τόιν φρόντισε τόσο την Αφία όσο και τον Χασάνι, ο οποίος επίσης απορρίφθηκε από τη μητέρα του.
«Όταν έφερα για πρώτη φορά την Αφία στο σπίτι -οι γορίλες τρώνε όλοι την ίδια στιγμή-, πίναμε το τσάι μας, τρώγαμε όλοι μαζί, με έναν γορίλα στο τραπέζι», είπε ο Τόιν στο SWNS.
«Αν η Αφία ήθελε να με ξυπνήσει για να παίξουμε, με χτυπούσε στο κεφάλι σαν τύμπανο, αλλά τη Σάρον τη χάιδευε απαλά στο πρόσωπό της».
Ο Τόιν παραδέχτηκε ότι στην αρχή ήταν δύσκολο να αποχαιρετήσει τους μικρούς γορίλες, αλλά ήταν πανευτυχής που οι εμπειρίες τους από την ανατροφή ήταν θετικές και επιτυχημένες.
Με πληροφορίες από Good News Network
