Του Χρήστου Πατούχα
Ήταν αρκετή η παραίτηση του κ. Τσίπρα από την θέση του Βουλευτή, δεν χρειάσθηκαν καν οι πολιτικές εξαγγελίες των μελλοντικών σχεδίων του, για να προκληθεί κομφούζιο στον χώρο των πολιτικών σχηματισμών της λεγόμενης κεντροαριστεράς.
Προσωπικά, την μεγάλη εντύπωση δεν μου την προκαλεί, η πλήρης μετάλλαξη του Τσίπρα, την μεγάλη εντύπωση μου την προκαλεί η πρόδηλη ταχύτητα της ταύτισης με τον Τσίπρα, στελεχών, Βουλευτών, παραγόντων, ηγετών, που κατά τα άλλα, ανησυχούν για την πορεία της Χώρας, για την εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων από την πολιτική του Μητσοτάκη, για τα οικονομικά αδιέξοδα, τα οικονομικά σκάνδαλα, το «Κράτος Δικαίου» που βάλλεται και αμφισβητείται. Εν πολλοίς, είναι απολύτως φυσιολογική η εξέλιξη αυτή.
Είναι φυσιολογική γιατί όλοι αυτοί, από κοινού την τελευταία δεκαπενταετία διαμόρφωσαν την πολιτική της «κυβερνώσας» Αριστεράς, επί της ουσίας με την πολιτική αυτή, υιοθέτησαν τις εντολές των κυρίαρχων οικονομικών κύκλων εγχώριων και ξένων, για την αντιμετώπιση της επελθούσας οικονομικής κρίσης. Για την απόφαση τους, τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης να τις φορτωθούν, αποκλειστικά και εξ ολοκλήρου, στις πλάτες τους τα λαϊκά στρώματα.
Το κατάλαβαν; Το ήθελαν όλοι; Συνειδητοποίησαν τι ακριβώς τους ανέθεσαν να κάνουν;
Μπορεί και όχι. Αλλά καμία δουλειά δεν είχαν να το κάνουν. Καμία Αριστερά, οποιασδήποτε ιδεολογικής απόχρωσης, δεν έχει δουλειά να διεκπεραιώνει τις εντολές της ολιγαρχίας, να τις διεκπεραιώνει για το αποκλειστικό της όφελος. Είναι βέβαιο ότι, θα χρησιμοποιηθεί και θα πεταχτεί στα άχρηστα της ιστορίας. Όπερ και εγένετο!
Όσοι θέλουν να χρυσώσουν το χάπι, αναπτύσσουν θεωρίες για την «έντιμη» διαχείριση, (για σοκ εντιμότητας μιλάει ο κ. Τσίπρας στην επάνοδο του), για διακυβέρνηση με ευαισθησία, ότι αναγκάσθηκαν να εφαρμόσουν αντιλαϊκά μέτρα, αλλά είχαν πολύ καλές προθέσεις.
Όμως, αν στο τέλος της ημέρας κάνουν μια ψύχραιμη αποτίμηση, θα διαπιστώσουν ότι αδίστακτα εφάρμοσαν την πολιτική των μνημονίων και των δανειστών, όλα τα επί μέρους μέτρα είχαν στόχο να πλήξουν μονομερώς τα δικαιώματα των εργαζομένων, να πλήξουν και να διαλύσουν την δύναμη των εργατικών -λαϊκών αγώνων.
Ούτε μία δημοκρατικότερη μεταρρύθμιση δεν έχουν να επιδείξουν σε κανένα τομέα της κοινωνικής πολιτικής, έφκιασαν τα χρηματιστήρια ενέργειας, υποθήκευσαν ολόκληρη την δημόσια περιουσία, ακόμα και τους αρχαιολογικούς χώρους, υπέγραψαν συμφωνίες συνεργασίας με το Ισραήλ, το Κράτος διαχρονικό δολοφόνο του Παλαιστινιακού και όλων των Αραβικών λαών, υπάκουσαν και εφάρμοσαν κάθε οδηγία των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ, αρνήθηκαν να προστατέψουν την περιουσία και την κατοικία των φτωχών ανθρώπων, εκσυγχρόνισαν την νομοθεσία των πλειστηριασμών, της προστασίας των Τραπεζών και των Φάντς.
Εν τέλει έκαναν όλα όσα το Σύστημα της ξένης και εγχώριας εξουσίας τους ζήτησε, και αυτοί υπερηφανεύονται ότι δεν βαρύνονται με σκάνδαλα και προσωπικό χρηματισμό! Και; Αρκεί αυτό για να καλύψει το μέγα «αριστερό» σκάνδαλο της υποταγής του εργαζόμενου λαού, της αφαίρεσης των δικαιωμάτων του, των κατακτήσεων ενός αιώνα, της υποθήκευσης προσδοκιών και ονείρων της νεολαίας και ποδοπάτημα των ελπίδων;
Η αλήθεια είναι, ότι η διακυβέρνηση μετά το 2019 και μέχρι τώρα, είναι από τις χειρότερες περιόδους της αστικής εξουσίας στην χώρα μας. Η περίοδος της ασύδοτης εκμετάλλευσης της Εργατικής Τάξης και της λαϊκής πλειοψηφίας, της καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου, της «νόμιμης» φοροληστείας, των «νόμιμων» προνομίων της ολιγαρχίας, της ασυδοσίας, των σκανδάλων και της σήψης. Από αυτά, άλλα γνωρίζουμε και απασχολούν την επικαιρότητα, άλλα θα αποκαλυφθούν αργότερα, προδίδοντας και την σύγκρουση συμφερόντων από τα οποία η κυρίαρχη τάξη έχει την πολυτέλεια να ταλανίζεται!
Αλλά όλα αυτά, βασίζονται στις εντολές, στις νομοθετικές ρυθμίσεις, στην πρακτική και μακροπρόθεσμη ισχύ και εφαρμογή των μνημονίων, στο σχέδιο της διάσωσης της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας του καπιταλιστικού συστήματος , από την τελευταία, τις προηγούμενες αλλά και τις επερχόμενες επόμενες κρίσεις του, πάντα σε βάρος των αδυνάτων, πάντα σε βάρος των κοινωνικών δικαιωμάτων και του δημοσίου συμφέροντος.
Επανέρχεται λοιπόν ο κύριος Τσίπρας. Επανέρχεται μετά από τρίχρονο διάλλειμα σιωπής, περισυλλογής, διαρκών εξετάσεων σε υπερατλαντικούς και μη, ανωτέρους του, με ακαδημαϊκές εμφανίσεις και διαλέξεις, όπως ταιριάζει σε μια καθωσπρέπει ηγετική προετοιμασία, που του εξασφαλίζει ήδη την ανέξοδη προβολή, την ομαλή και ασφαλή εξασφάλιση της εσωτερικής συγκατάθεσης των ισχυρών συμφερόντων, πριν την οργανωμένη επίθεση εξασφάλισης της ευρείας κοινωνικής συγκατάθεσης!
Ο κ. Τσίπρας έπαιξε την πρώτη φορά τον ρόλο του «εναλλακτικού», «αριστερού», πειθαρχημένου Κυβερνήτη, δεν διστάζει προφανώς να παίξει τον ρόλο της εφεδρείας δεύτερη φορά.
Μάλιστα τώρα με καθαρότερους όρους. Και για αυτόν και για αυτούς που τον εμπιστεύονται. Ο ίδιος έχει φροντίσει να απαλλαγεί από «ιδεολογικά βαρίδια», που θα μπορούσαν σήμερα να γίνουν ενοχλητικά εμπόδια. Θέλει να συγκροτήσει «σοβαρή», κεντρώα, μεγάλη και κυβερνητικά αξιόπιστη παράταξη. Όχι κεντροαριστερή, εκτός αν επικοινωνιακά κριθεί απαραίτητο για αφελείς και ευκολόπιστους. Παράταξη που απέναντι στον Μητσοτάκη, θα αντιπαρατάξει τον «Δημοκρατικό καπιταλισμό», το «Κράτος δικαίου» και την επανάσταση της «εντιμότητας και της διαφάνειας» Τα αριστερά τα αφήνουμε στο ένδοξο και αφελές παρελθόν ή τα χρησιμοποιούμε επιλεκτικά για να παρασέρνουμε καλοπροαίρετους ανθρώπους ή όσους τον ταξικό συμβιβασμό τους θέλουν να τον καλύπτουν με πρόχειρα ιδεολογικά άλλοθι!
Αγαπητοί φίλοι
Η αυταπάτη του 2012-15 καλύφθηκε και συγχωρήθηκε από τους «πρόθυμους». Όλους όσους σήμερα σπεύδουν. Φοβούμενοι μην ο κ. Τσίπρας τους αγνοήσει. Και σπεύδουν, γιατί τους δελεάζει η ιδιοτελής αυταπάτη! Αρκεί να είναι μέρος του συστήματος εξουσίας ή αρκεί να συγχωρούν τον εαυτό τους που ξέχασαν ή λέρωσαν τα ιδανικά της νιότης τους. Για την εύκολη μετάβαση στην καινούρια αυταπάτη ό ίδιος ο κ. Τσίπρας φρόντισε να χρεοκοπήσει με δικές του επιλογές το προηγούμενο κόμμα του στο οποίο ηγήθηκε για 15 χρόνια. Παρακολουθήσαμε και την ήττα του 19 και την κατάρρευση μετά το 23. Και σε πείσμα των καιρών, σε πείσμα «φιλάθλων» οπαδών του Τσίπρα , θα διατυπώσουμε ένα ευθύ πολιτικό συμπέρασμα:
- Η Αριστερά δημιουργήθηκε για να αλλάξει τον κόσμο! Για να καταργήσει το σύστημα της εκμετάλλευσης του ανθρώπου. Η απελευθέρωση της εργασίας, ο ελεύθερος άνθρωπος, μπορεί να γίνει δημιουργική δύναμη, δύναμη προόδου για το αύριο. Αυτό έρχεται από το παρελθόν σαν στρατηγικός στόχος, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές προσεγγίσεις.
- Δεν υπάρχει καμία ανάγκη, κανένας ιδιαίτερος λόγος, η Αριστερά να διαχειριστεί το καπιταλιστικό σύστημα και μάλιστα σε βάρος του κόσμου της εργασίας. Όσες φορές και αν έγινε στο παρελθόν, όλες τις φορές ήταν λάθος! Όσες φορές και να ξαναγίνει, όπως και αν το βαφτίσουμε, σε όποια ανάγκη και αν το αποδώσουμε, πάλι θα είναι λάθος! Λάθος στρατηγικό και ολέθριο!
- Ας δούμε την αλήθεια κατάματα! Το μέλλον στην χώρα μας, το μέλλον σε κάθε χώρα, είναι άλλο κοινωνικό σύστημα! Αυτό της κοινωνικής απελευθέρωσης, ο Σοσιαλισμός! Σύστημα χωρίς ανθρώπινη σκλαβιά και πολέμους! Ο κόσμος της Αριστεράς, ο κόσμος του αγώνα για πρόοδο και κοινωνική ευημερία, για δημοκρατία και κοινωνικά δικαιώματα, πρέπει να νικήσει τις αυταπάτες, να πάρει δύσκολες αποφάσεις. Οι εύκολες αποφάσεις οδήγησαν σε μεγάλες ήττες. Σε μαζικές απογοητεύσεις, σε οπισθοδρόμηση και διάλυση του κινήματος.
- Για αυτούς ακριβώς τους λόγους, όλοι όσοι ανησυχούν, όλοι όσοι ελπίζουν, όσοι αποζητούν μικρές και μεγαλύτερες νίκες, πρέπει να ενωθούν, να συστρατευθούν με την σοβαρή πολιτική δύναμη της συνέπειας και της κοινωνικής ανατροπής. Με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
