Η στα όρια του χυδαίου ομιλία του Ερντογάν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως προς την Ελλάδα είναι ίσως η κορυφή του παγόβουνου. Πριν από αυτή ο Τούρκος πρόεδρος είχε επιλέξει τον ρόλο του ενσυνείδητου ψεύτη, αφού είχε αποκαλύψει δήθεν την πρόθεση του Ρώσου προέδρου να τερματίσει τον πόλεμο.
Μερικές ώρες χρειάστηκαν για να τον διαψεύσει αυτοπροσώπως ο Πούτιν, ανακοινώνοντας στο διάγγελμά του την κλιμάκωση του πολέμου με μερική επιστράτευση περίπου 300.000 Ρώσων. Αν δεν είναι αυτό προσπάθεια να παραπλανήσει δημοσιογράφους και πολιτικούς, τότε τι είναι;
Και σήμερα, ρωτήθηκε αν τελικώς έκλεισε συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του Σκάι στην Κωνσταντινούπολη απάντησε σχεδόν με αυθάδεια και περισσή αλαζονεία λέγοντας : «Για ποιο λόγο; Αν αυτός είναι ο Μπάιντεν, εγώ είμαι ο Ερντογάν». Είναι σαφές λοιπόν ότι σε αυτή την φάση ο Ερντογάν δεν έχει απόλυτη πρόσβαση σε γέφυρες προς τις ΗΠΑ, σύμφωνα τουλάχιστον με την Deutsche Welle, η οποία γράφει και για τη στάση του Τούρκου προέδρου στην σύνοδο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης. Δήλωσε ότι θέλει να ενταχθεί η χώρα του σε αυτόν, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια του Βερολίνου.
Μιλώντας χθες στα Ηνωμένα Έθνη επιτέθηκε και στις ΗΠΑ λέγοντας ότι στηρίζουν το YPG, επειδή η Ουάσιγκτον δεν τον αφήνει ελεύθερο να εισβάλει σε συριακά εδάφη και να καθαρίσει τους Κούρδους της Συρίας. Τα έβαλε και με την Ευρωπαϊκή Ένωση λέγοντας ότι οι Βρυξέλλες κρατούν την Τουρκία στον προθάλαμο της Ευρώπης επί 52 χρόνια. Για τους Έλληνες πολιτικούς (ουσιαστικά για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη) είπε ότι «επιχειρούν πράγματα πάνω από το μπόι τους και γελοιοποιούνται». Σημείωσε ακόμα ότι η ειρήνη και η σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο εξαρτώνται από την δίκαιη κατανομή του πλούτου. Αυτό το τελευταίο θα μπορούσε θεωρητικώς να είναι σωστό, αλλά στην πράξη εξαρτάται από το πώς η Τουρκία εννοεί τη δίκαιη κατανομή, σε ύδατα όπου δεν έχουν καθοριστεί οι ΑΟΖ.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Deutsche Welle, στην Τουρκία υπάρχουν αναλυτές που διερωτώνται αν ο Ερντογάν σκοπεύει να αλλάξει στρατόπεδο, αφού ως τώρα κάνει πλάτες στον Βλαντίμιρ Πούτιν. Η πιο απλή σκέψη είναι ότι ο Ερντογάν έχει μια χαρά μάθει τους όρους του ανατολίτικου παζαριού, χρόνια τώρα. Οπότε κάνει ότι έκανε πριν από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη. Πίεσε όσο μπορούσε για την Σουηδία και την Φινλανδία. Έβαλε σχεδόν βέτο και πήρε όπλα, εκδόσεις Κούρδων και συνάντηση με τον Μπάιντεν.
Σήμερα έχει να λύσει το ζήτημα των F-16, για τα οποία προς το παρόν το ελληνικό λόμπι του έχει κλείσει την πόρτα. Αλλά έχει ανοιχτή και την πόρτα προς τη Μόσχα. Δεν έχει εφαρμόσει κυρώσεις εναντίον της όπως οι άλλες δυτικές χώρες, ενώ αντιθέτως πρωτοστάτησε στη διευκόλυνση των εξαγωγών της σε λιπάσματα, μαζί με τα ουκρανικά σιτηρά.
Αν σε αυτά προσθέσει κανείς τους τουρκικούς ισχυρισμούς για στρατιωτικοποίηση των νησιών και αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας, τις εξόδους των πλωτών γετρύπανων στο Αιγαίο (έστω και τόσο προσεκτικά όσο τις κάνει μέχρι στιγμής), αλλά πάνω από όλα το δημοσίευμα της Milliyet ότι μετανάστες συγκεντρώνονται στην Ανδριανούπολη με προορισμό την Ευρώπη, τότε το σκηνικό για ακόμα μία κρίση ανάμεσα σε Ελλάδα και Αιγαίο είναι έτοιμο.
Η έκβασή της είναι σαφές ότι εξαρτάται προφανώς όχι από τις στρατιωτικές ικανότητες Ελλάδας-Τουρκίας, αλλά από τις διπλωματικές.
ΠΗΓΗ ENIKOS
