Την Παρασκευή 31/1 στο ΠΑΝΘΕΟΝ, ένα πλήθος φιλότεχνων, παρακολούθησε μια θεατρική δημιουργία του Εμμανουήλ Ροΐδη (1836-1904). Πολυταξιδεμένος, πολυσχιδής, πασίγνωστος από το «Πάπισσα Ιωάννα», ήταν υποστηρικτής του Χαρίλαου Τρικούπη, δημοτικιστής, με πλείστες διαλέξεις, μελέτες, περιοδικά, επηρέασε βαθύτατα τη σύγχρονή του λογοτεχνία. Λέξεις ευθύβολες, όταν ο συγγραφέας τις βρει να προκαλούν και προωθούν τη δράση, δένονται με αυτήν. Γιατί η τέχνη είναι ζωή και όχι μια αλυσίδα με ιδέες.
Η θεατρική στέγη «Ιωάννης Σόμπολος» του Πολιτιστικού συλλόγου «ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ» χάρισε σε φίλους και μέλη το έργο του Ροΐδη: «Το παράπονον του νεκροθάπτου». Ο Αργύρης, ευκατάστατος αγρότης, με 7 παιδιά, ελκύεται από τις ψευδείς υποσχέσεις των πολιτευομένων στο νησί του. Εγκαθίσταται στην Αθήνα «όπου πλεονάζουν ευκαιρίες»…Φρούδες ελπίδες. Καταλήγει πειναλέος νεκροθάπτης και αλλοίμονο, πεθαίνουν και τα 7 παιδιά από ανέχεια, πόλεμο και ατίμωση. Τέλος, ο Αργύρης με τη γυναίκα του και τους figurants ενός καφενείου (βουβά πρόσωπα), αναθεματίζουν τους πολιτευόμενους, τις ψεύτικες υποσχέσεις, τις αρρώστιες, τον ξεσηκωμό από το σπίτι του…
Πρόκειται για έργο που σε θλίβει για την κατάντια του άτυχου αγρότη, όμως, ως εδώ φθάνουν ακόμη οι ψευδείς υποσχέσεις των πολιτικάντηδων, το κυνήγι των ψήφων, τα ρουσφέτια για τους δικούς «κουμπάρους και φίλους», τα «θα». Δυστυχώς καλά κρατεί και βουλιάζουμε, με παραλλαγές.
Το έργο σκηνοθέτησε ο Μπάμπης Κλαλιώτης, έπαιξαν οι ηθοποιοί του Θεάτρου Κουν: Γιώργος Κρομύδας, Δώρα Χουρανίδου, Βασίλης Τριανταφύλλου. Υπήρξε ένα synthesaiser επί σκηνής, με τη Δώρα Χουρανίδου αρίστη στις διάφορες φάσεις, ως σύζυγος του Αργύρη. Ακούστηκαν γνωστά τραγούδια.
Σημειωτέον ότι προηγήθηκαν του έργου εισηγήσεις για το Σύλλογο ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και το νόημά του, κατόπιν βραβεύσεως: 1. Σε Λειβαρτζινούς εν Πάτραις, 2. Στον Πρόεδρο του Λειβαρτζίου Βασίλη Θούα, 3. Στον Τάσο Μυλωνά, 4. Στην Φαύστα Φραντζή, 5. Στη Μάρθα Βασκαντίρα, 6. Στον Τάσο Πεφάνη, 7. Στη Χρυσούλα Λαμπρινάκη,
Ακούστηκε ένα συγκινητικό ποίημα της Μάρθας Βασκαντίρα για την κούρσα του θανάτου…την εκμετάλλευση, τις ψευδαισθήσεις.. τη θέληση για ζωή και τέλος να σκεπάσει η αγάπη τα σκουπίδια του τόπου.
Ετηρήθη ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του εκλειπόντος διευθυντού της ΓΝΩΜΗΣ Χρήστου Χριστόπουλου.
Συμπαθής τέλος, στην ομάδα των «figurantes” κομψών αλλά αισθαντικών πολιτών (6 κύριοι, 8 κυρίες) που πρόθυμα αποτέλεσαν τους θεατές, ως θαμώνες του «καφενείου» και εκραύγασαν το τελικό πικρό «ανάθεμα» στους ψευδοπροστάτες των πτωχών. Ήταν το clou της ευγενούς προσπάθειας του συλλόγου, ευχόμαστε συνέχεια, επ’ αγαθώ.
