Ένας σκύλος από την Αϊόβα στέφθηκε πρόσφατα ως ο ψηλότερος σκύλος του κόσμου. Συχνά τον περνάνε για άλογο.
Ο Κέβιν ωστόσο δεν μπορεί να σταθεί όρθιος απέναντι στην ηλεκτρική σκούπα του σπιτιού του, την οποία «φοβάται», όπως δήλωσαν οι ιδιοκτήτες του Τρέισι και Ρότζερ Γουλφ σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο βιβλίο Γκίνες.
Ο Κέβιν έχει μήκος 0,97 μέτρα από τα πόδια του μέχρι το ακρώμιο του, ή την κορυφογραμμή μεταξύ των ωμοπλάτων. Είναι οκτώ ίντσες ψηλότερος από τον μέσο όρο των αρσενικών σκύλων, γεγονός που εμπνέει πολλούς που τον συναντούν να αστειεύονται λέγοντας αν πρέπει να τον σελώσουν ή να τον κουβαλήσουν.
Ο σκύλος εξασφάλισε τον τίτλο του ψηλότερου εν ζωή αρσενικού σκύλου στον κόσμο τον Μάρτιο, αφού το ρεκόρ έμεινε κενό λόγω του θανάτου έξι μήνες νωρίτερα του Αμερικανού σκύλου Δία σύμφωνα με το Γκίνες. Ο τρίχρονος Δίας είχε ύψος 1,046 μέτρα (3ft 5.18in) και έδινε μάχη με τον καρκίνο των οστών, όταν ακρωτηριάστηκε το μπροστινό δεξί του πόδι και εμφάνισε μια θανατηφόρα πνευμονία.
Η καθημερινότητα με τον Κέβιν
Στο σπίτι που μοιράζεται ο Κέβιν με τους Γουλφς, την κόρη και τον γιο του παντρεμένου ζευγαριού, ηλικίας 10 και 12 ετών αντίστοιχα και πολλά άλλα σκυλιά, γάτες, κότες, κατσίκες και άλογα, ο νικητής του ρεκόρ συμπεριφέρεται σαν να μην έχει ιδέα πόσο μεγάλος είναι.
Δεν περνάει μόνο τον χρόνο του προσπαθώντας να στριμωχτεί σε μικρά κρεβάτια, να καθίσει πάνω στα ανθρώπινα μέλη της οικογένειάς του και να «κάνει ό,τι κάνουν τα μικρότερα σκυλιά», αλλά φοβάται επίσης πολύ εύκολα – και όχι μόνο την ηλεκτρική σκούπα.
Όταν η Τρέισι και ο Ρότζερ μέτρησαν τον Κέβιν για την επίσημη προσπάθεια να διαδεχθεί τον Δία, η μεζούρα τον τρόμαξε.
Ο Κέβιν τρώει μέχρι και 10 φλιτζάνια φαγητό καθημερινά. Είναι μια ποσότητα για την οποία η οικογένειά του θαυμάζει, επειδή έχει καταφέρει να παραμείνει καλλίγραμμος παρά το γεγονός ότι περνάει το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου χρόνου του είτε κοιμώμενος είτε κλέβοντας ό,τι επιπλέον φαγητό μπορεί από τους πάγκους της κουζίνας – τους οποίους μπορεί να φτάσει χωρίς καν να χρειαστεί να σηκώσει τη μουσούδα του, πόσο μάλλον να ανέβει στα πίσω πόδια του.
Στο σύνολό τους, όλες οι εμπειρίες με τον Κέβιν που οι Γούλφς μετέφεραν στο Γκίνες τους έκαναν να είναι ευγνώμονες όσο ποτέ άλλοτε που τον έφεραν στο σπίτι, αφού υπέφεραν από την απώλεια του προηγούμενου μεγάλου Δανού τους.
«Ο Κέβιν είναι η επιτομή ενός ευγενικού γίγαντα», λέει η οικογένεια.
