Η αναστολή της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) από την Τουρκία είναι προφανές ότι έχει ως σκοπό να καλύψει, με τον μανδύα του νομικά τυπικού, μια σειρά ακραίων ενεργειών που ήδη πραγματοποιούνται από την επόμενη του πραξικοπήματος. Οι εικόνες της αφαίρεσης της ζωής απλών στρατιωτών, η δημόσια διαπόμπευση και ο εξευτελισμός όσων φέρονται ως υποστηρικτές του πραξικοπήματος, ήταν ο προάγγελος της λήψης αυτού του έκτακτου μέτρου και αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς την αυθαίρετη “ρύθμιση λογαριασμών”. Στη νέα, αυταρχική πραγματικότητα που διαμορφώνεται:
– Το δικαίωμα στη ζωή βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο ακόμα περισσότερο τη στιγμή που και ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας ομολογεί ότι δεν θα μείνει αδιάφορος στην επιθυμία του οργισμένου λαού για την θανάτωση των υπαίτιων.
– Η κακομεταχείριση των στρατιωτών άνοιξε ήδη την πόρτα των βασανιστηρίων που ρητά απαγορεύει η ΕΣΔΑ.
– Η απονομή δίκαιης δίκης είναι αμφίβολο αν θα πραγματοποιηθεί μέσα στη συναισθηματική θύελλα και τις πολιτικές σκοπιμότητες
– Τα όρια του χρόνου κράτησης χάνουν την έννοιά τους
– Ο σεβασμός της ιδιωτικής και της οικογενειακής ζωής όπως και η ελευθερία της έκφρασης μπαίνουν στο γύψο. Τα κενά της σύγχρονης τουρκικής νομοθεσίας για τις τεχνολογικές εξελίξεις (διαδίκτυο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κινητή τηλεφωνία) μπορούν πια εύκολα να οδηγήσουν σε αυθαιρεσίες της διοίκησης όμοιες με αυτές που η Τουρκία έχει γνωρίσει στο παρελθόν.
