Στα σημαντικότερα σημεία της τοποθέτησης του, ο Ανδρέας Ριζούλης, εξήγησε ότι το θεσμικό πλαίσιο για τις ενεργειακές κοινότητες πετυχαίνει να οργανώσει σε συνεταιρισμούς, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, φυσικά πρόσωπα και αγρότες για την παραγωγή ενέργειας και πράσινου ηλεκτρισμού.
Ο σκοπός είναι οι συνεταιριζόμενοι να γίνονται συμπαραγωγοί των ενεργειακών τους αναγκών, με αυτάρκεια, μικρότερο κόστος και οικονομικά οφέλη.
Ο βουλευτής ανέφερε χαρακτηριστικά παραδείγματα συμπράξεων σε ενεργειακές κοινότητες.
Παράδειγμα 1:
Δύο ή και περισσότεροι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης δημιουργούν μια ενεργειακή κοινότητα για να εγκαταστήσουν ένα σύστημα φωτοβολταϊκών ή ανεμογεννητριών, για παραγωγή ηλεκτρισμού, εφαρμόζοντας εικονικό ενεργειακό συμψηφισμό με τις καταναλώσεις των μελών τους.
Παράδειγμα 2:
Δυο ή και περισσότερες επιχειρήσεις, όπως ξενοδοχεία, δημιουργούν μια ενεργειακή. κοινότητα για να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά συστήματα ή ανεμογεννήτριες σε ένα ακινητό τους, εφαρμόζοντας εικονικό ενεργειακό συμψηφισμό της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας με τις καταναλώσεις των επιχειρήσεων, για να μειώσουν το ενεργειακό τους κόστος.
Παράδειγμα 3:
Αγρότες και επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, δημιουργούν ενεργειακή κοινότητα για την διαχείριση αλυσίδας βιομάζας ή μονάδας παραγωγής ηλεκτρισμού από βιομάζα.
Παράδειγμα 4:
Ιδιοκτήτες οι χρήστες των διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας δημιουργούν μία ενεργειακή κοινότητα για να μετάσχουν σε πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης της πολυκατοικίας.
Κλείνοντας την τοποθέτηση του, ο Ανδρέας Ριζούλης εξήγησε ότι οι ενεργειακοί συνεταιρισμοί έχουν χαρακτηριστικά εγχειρήματος κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, και δημιουργούν επιπλέον ανταποδοτικά οφέλη, που διαχεόνται στην κοινωνία, πέρα από τα κέρδη των συνεταιριζομένων.
