Η Σία Αναγνωστοπούλου σε ανάρτησή της αναλύει τα αποτελέσματα των εκλογών στην Τουρκία. Ως καθηγήτρια στο Τμήμα Τούρκικων και Μεσανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, στο παρελθόν, αλλά και γνωρίζοντας την τουρκική γλώσσα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς όσα συμβαίνουν στην γείτονα χώρα.
Ετσι σημείωσε για τις πρόσφατες εκλογές:
Μεγάλη ήττα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις δημοτικές εκλογές. Δεν είναι μόνο ήττα του ΑΚΡ αλλά και του ίδιου προσωπικά. Το προσωπικό στοίχημα της Κωνσταντινούπολης χάθηκε με κρότο.
Τι σημαίνει αυτή η ήττα; Πολλά ακούγονται και γράφονται από χθες. Θα περιοριστώ σε δύο – τρεις επισημάνσεις.
1ον. Ο Εκρέμ Ιμάμογλου συσπείρωσε ένα εκλογικό σώμα πολύ ευρύτερο της δύναμης του CHP. Ψηφοφόροι του CHP, ψηφοφόροι του φιλοκουρδικού DHP, δημοκράτες και αριστεροί αλλά και εθνικιστές ή και απογοητευμένοι ψηφοφόροι του ΑΚΡ.
Αυτό δείχνει ότι ο Ιμάμογλου αναδεικνύεται σε πολιτική προσωπικότητα που ξεπερνά το CHP και “μιμείται ” την ηγετική εδραίωση του ίδιου του Ερντογάν. Η Κωνσταντινούπολη άλλωστε είναι μια σημαντική βάση για τέτοια διαδικασία. Και μόνο το γεγονός ότι παράγει το 40% του ΑΕΠ της Τουρκίας αποδεικνύει το πολιτικό εύρος που έχει.
2ον. Η επικράτηση του κεμαλικού CHP και στις άλλες δύο πόλεις-Άγκυρα και Σμύρνη- αλλά και σε άλλες ξαναφέρνουν δυναμικά στο προσκήνιο τη μεγάλη μάχη “πολιτισμικών ταυτοτήτων ” στην Τουρκία. Μια χώρα με μεγάλες αντιστάσεις απέναντι στη θρησκευτική ταυτότητα, στην “ιεροποίηση ” του δημόσιου από τον Ερντογάν, στην ήττα του κεμαλισμού στη στενή και την ευρεία έννοια.
3ον. Ο Ερντογάν έχασε σε αυτές τις εκλογές τη μάχη της καθημερινότητας. Το αφήγημα της ισχυρής, μεταρρυθμιστικής Τουρκίας, το αφήγημα της ηγεμονίας του “πιο αξιου τέκνου της ‘-του Ερντογάν- προσέκρουσε στα βράχια της μεγάλης ακρίβειας, του τρομακτικού πληθωρισμού κλπ. Αυτή η καθημερινότητα διέλυσε πάνω από τις κάλπες τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις τους “πολιτισμικούς εμφύλιους ” ( κοσμικοί-ισλαμιστές, κεμαλιστές-θρησκευτικές, κλπ).
