Κάποτε ήταν wonder boy της Άρσεναλ αλλά έκανε μόλις 4 εμφανίσεις με τη φανέλα της μεγάλης ομάδας πριν αρχίσει ο μακρύς δρόμος των δανεισμών, για να έρθει το περασμένο καλοκαίρι η αναπάντεχη μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ.
Αναπάντεχη γιατί επέλεξε ένα πρωτάθλημα υποβαθμισμένο, με τον Τσούμπα Άκπομ πάντως πλέον να δηλώνει δικαιωμένος… «Όταν αποφάσισα να έρθω στον ΠΑΟΚ, οι περισσότερο με ρωτούσαν το γιατί. Τωρα νομίζω ότι όλοι μπορούν να καταλάβουν γιατί το έκανα», είπε ο 23χρονος επιθετικός στην συνέντευξη του στη Mirror όπου μίλησε για τη νέα του ζωή στην Ελλάδα, την Θεσσαλονίκη και τις ποδοσφαιρικές του εμπειρίες στην πατρίδα μας.
«Όταν αρχίζεις να παίζεις τα πάντα γίνονται καλύτερα. Το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ήταν από τα μεγαλύτερα της καριέρας μου. Εδώ, είναι κάτι περισσότερο από ποδόσφαιρο. Είναι κάτι σα θρησκεία και είναι η πρώτη φορά που έχω νιώσει αυτό το συναίσθημα μπαίνοντας στο παιχνίδι», είπε ο Άκπομ για το μεγάλο ντέρμπι και συμπλήρωσε:
«Ο κόσμος μας περίμενε για χρόνια αυτό το παιχνίδι. Τελικά ο ΠΑΟΚ είναι πάνω από τον Ολυμπιακό. Ήταν υπέροχο που σκόραρα κι έκανα χαρούμενους τους πάντες. Πήγα να φάω στην πόλη και όπου πήγαινα, με σταματούσαν άνθρωποι για να με ευχαριστήσουν. Τους έδωσα πολύ χαρά κι έκλαιγαν!».
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο της κατάκτησης του πρωταθλήματος του ΠΑΟΚ, μετά από 34 χρόνια, στη δική του πρώτη σεζόν στην ομάδα ο Άκπομ παραδέχθηκε πως: «…αν γίνει κάτι τέτοιο, θα είναι κάτι τρελό, κάτι υπέροχο. Απλά προσπαθώ να είμαι μέρος της ιστορίας. Είμαστε στο σωστό δρόμο και αν μπορούμε να το κερδίζουμε, θα είναι κάτι τεράστιο. Όχι μόνο για τον ΠΑΟΚ αλλά και για ολόκληρη την πόλη της Θεσσαλονίκης».
Όσο για την πίεση που βιώνει στη Θεσσαλονίκη; «Είναι τρελό. Υπάρχει πολλή πίεση. Αλλά μπορείς να κάνεις ένα πράγματα από τα δύο. Να κρυφτείς ή να εμφανιστείς και να τη χρησιμοποιήσεις ως κίνητρο. Σκέφτομαι «ουάου υπάρχουν 30.000 άνθρωποι που με βλέπουν να κάνω αυτό που μπορώ καλύτερα». Είναι κάτι τέλειο. Την πρώτη φορά που βγήκα στο γήπεδο, άκουσα ένα πυροτέχνημα να φεύγει από την κερκίδα και πήδηξα! Δεν ήμουν συνηθισμένος σε κάτι τέτοιο στην Αγγλία».
