Ξέρουμε τι σκέφτονται οι γυναίκες για εμάς όταν θίγουμε αυτό το θέμα. Ότι είμαστε περίεργοι. Κομπλεξικοί. Ανασφαλείς τύποι που βλέπουν παντού απειλές. Όμως στο σκληρό κόσμο του ανδρικού φλερτ, εμείς και κανένας άλλος ξέρουμε πως ένας γύπας μένει για πάντα γύπας. Πως ό,τι και αν συμβεί, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Γι’ αυτό δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε σε φιλίες ανάμεσα σε γυναίκες και άντρες.
Αρχικά για να μπορέσουμε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, ας κάνουμε μία μικρή αποκωδικοποίηση. Τι ακριβώς σημαίνει να υπάρχει φιλία; Υπάρχει ουσιαστική διαφορά στο να μπορείς να κάνεις παρέα με άντρες. Συχνά οι γυναίκες λένε ότι «δεν μπορώ να κάνω παρέα με γυναίκες, προτιμώ με άντρες». Η λέξη κλειδί εδώ, είναι το παρέα. Και άλλο κάνω παρέα, άλλο είμαι φίλη με άντρα. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι, Don O’Meara, το έθεσε καλύτερα στην έρευνά του, Journal of Social and Personal Relationships, όπου χρησιμοποίησε 20 διαφορετικά ζευγάρια «φίλων» για να καταλήξει σε ένα αναμενόμενο αποτέλεσμα. Πως παρότι άντρες και γυναίκες περνούν καλά, υπάρχει αυτό που ονομάζουν οι επιστήμονες «friendship attraction».
Ότι δηλαδή ο άντρας θα ευχαριστηθεί την παρέα μίας γυναίκας -ομοίως και εκείνη- αλλά κάποια στιγμή θα περάσει από το μυαλό του πως θα ήταν να κάνει κάτι μαζί της. Έστω και για μία νύχτα. Το ότι δεν συμβαίνει, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει κάτι στον αέρα. Απλά καταπιέζουμε το συναίσθημα στο όνομα της φιλίας, αλλά σε μία κατάσταση αδυναμίας πολύ πιθανόν να είχαν ενδώσει και οι δύο πλευρές. Άλλωστε πολλά από αυτά τα παραδείγματα υπάρχουν εκεί έξω και ακριβώς αυτά τσακίζουν τον συναισθηματικό κόσμο των αντρών. Αυτή η φωνούλα μέσα στο κεφάλι μας που φωνάζει «και αν γίνει;».
Ε μην μας λέτε και τόσο τρελούς.
