Τα αδέρφια τσακώνονται; Ορισμένες διαφωνίες μπορούν να επιλυθούν από «μόνες» τους, άλλες όμως απαιτούν την παρέμβασή μας.
Οι διαφωνίες μεταξύ των αδερφών μπορεί πολλές φορές να αποτελούν μέρος της ρουτίνας μιας οικογένειας. Κάποιες από αυτές τις συγκρούσεις επιλύονται μέσα σε λίγα λεπτά, χωρίς την ανάγκη παρέμβασής μας. Άλλες φορές πάλι, οι τσακωμοί ανάμεσα στα αδέρφια γίνονται πιο έντονοι και μπορεί να περιλαμβάνουν ακόμη και σωματική επιθετικότητα.
Ανάλογα με την αιτία και το μέγεθος κάθε διαμάχης, οι γονείς έχουν δύο επιλογές: Ή να επιτρέψουν στα παιδιά τους να λύσουν τα προβλήματά τους μόνα τους ή να παρέμβουν για την επίλυσή τους.
Αφήνοντας τα αδέρφια να τα βρουν μόνα τους
Δεν υπάρχει λόγος να επεμβαίνουμε σε κάθε διαμάχη που έχουν τα παιδιά μας μεταξύ τους.
Στην πραγματικότητα, η παρέμβαση κάθε φορά που υπάρχει μια σύγκρουση είναι επιζήμια τόσο για τον αδερφικό δεσμό, όσο και για την ανάπτυξη του κάθε παιδιού.
Για να αναπτύξουν άλλωστε τα παιδιά κοινωνικές δεξιότητες και να αποκτήσουν τα απαραίτητα εργαλεία για τη διαχείριση των συναισθημάτων τους, είναι σημαντικό να έρχονται αντιμέτωπα με προκλήσεις.
Βεβαίως, κατά τη διάρκεια μια σύγκρουσης μεταξύ αδελφών, τις περισσότερες φορές το ένα ή και τα δυο παιδιά θα μας ζητήσουν να… ανακατευτούμε και να πάρουμε το μέρος του ενός, τιμωρώντας το άλλο.
Είναι σημαντικό σε αυτό το σημείο να θυμόμαστε πως η αδελφική αντιπαλότητα είναι φυσιολογική. Επιπλέον, πως πίσω από τις φαινομενικά ασήμαντες αιτίες, κρύβεται η βαθύτερη ανάγκη των παιδιών να τραβήξουν την προσοχή ή να κερδίσουν τη γονική προτίμηση. Εξού και μας καλούν προς υπεράσπιση…
Πότε είναι απαραίτητο να παρέμβουμε
Όταν οι διαφωνίες ανάμεσα στα αδέρφια κλιμακώνονται σε βίαια και επιθετικά επίπεδα, είναι απαραίτητο να παρέμβετε για να λήξετε τη σύγκρουση.
Επιπλέον, πρέπει να καταστεί σαφές στα παιδιά πως η βία δεν είναι σε καμιά περίπτωση ο σωστός τρόπος επίλυσης τυχόν προβλημάτων ή υπεράσπισης του δίκιου που πιστεύουν πως έχουν.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να είμαστε σταθεροί και απόλυτοι, ώστε τα παιδιά μας να καταλάβουν ότι το χτύπημα, οι προσβολές, ακόμη και το σπρώξιμο, δεν είναι αποδεκτά.
Pροσπαθήστε ενώ βρίσκεστε στη διαδικασία επίλυσης της σύγκρουσης να παραμείνετε ήρεμοι και να μιλάτε με απαλό και αργό τόνο φωνής.
Αν θέλουμε τα παιδιά να μην καταφεύγουν στη βία για να επιλύσουν τα προβλήματά τους, θα πρέπει πρώτοι να επιδεικνύουμε σεβασμό, ακόμη κι αν νιώθουμε απογοητευμένοι και θυμωμένοι.
«Προσαρμόστε» το μήνυμα
Κάθε φορά που μιλάμε στα παιδιά, είναι σημαντικό να προσαρμόζουμε το λεξιλόγιό μας στις ηλικίες τους, το γνωστικό τους επίπεδο καθώς και το επίπεδο κατανόησης.
Διαφορετικά, δε θα καταφέρουμε να περάσουμε τα μηνύματα που έχουμε κατά νου.
Ενισχύστε τον διάλογο και τον σεβασμό
Ζητήστε από τα παιδιά να σας πουν την αιτία της λογομαχίας ώστε να γνωρίζετε τι πυροδότησε τη σύγκρουση και να τα βοηθήσετε.
Η ενεργητική ακρόαση και ο αλληλοσεβασμός είναι σημαντικά στοιχεία που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε.
Ενδεχομένως, καθ’ όλη τη διάρκεια της συνομιλίας, μπορεί να χρειαστεί να διακόψετε το διάλογο αρκετές φορές για να τους υπενθυμίσετε να σέβεται ο ένας τα επιχειρήματα του άλλου και να μη διακόπτουν τα αδέρφια τους.
Ο στόχος δεν είναι να βρεθεί ποιος έχει δίκιο, αλλά να επιλυθεί η σύγκρουση μέσω του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης. Είναι σημαντικό δε, να δίνετε «χώρο» σε κάθε παιδί να εκφράσει αυτό που νιώθει και σκέφτεται, χωρίς να κρίνετε ή να υποτιμάτε τα συναισθήματά του.
imommy.gr
