Όταν το πένθος γίνει οργή…
Δε θα χρειαστεί
να απαντήσετε
σε τίποτα
γιατί δεν θα σας ρωτήσει κανείς».
Κύριε Αμβρόσιε, και πώς να τον πεις- κάτι τέτοιες ώρες οι άνθρωποι κρατούν κλειστό το στόμα. Πόσο μάλλον αν είναι του Θεού που λένε.
Η δήλωσή σας περί κατάρας του Θεού στον άθεο πρωθυπουργό, πέραν του γέλωτος που θα μπορούσε να φέρει, αν οι στιγμές δεν ήταν τραγικές, επισείει την οργή.
Όταν καταστράφηκαν τα Καλάβρυτα από τους Γερμανούς – τους είπατε άθεους; Δε το νομίζω- είχαμε πόλεμο.
Και τώρα πόλεμο έχουμε. Της φωτιάς εναντίον αθώων ανθρώπων.
Θρηνούμε νεκρούς που συνεχώς αυξάνονται και το μυαλό σας, ρίχνει τη συμφορά στον ‘άθεο’ πρωθυπουργό. Ελάτε στα συγκαλά σας αγαπητέ. Βάλτε το χέρι βαθιά στη τσέπη και συνδράμετε.
Λιώστε τα πολύτιμα χρυσάφια που φοράτε και κάντε τα βοήθεια στους ανθρώπους. Ο κόσμος αυτά περιμένει από σας και όχι δηλώσεις.
Μη κάνετε τους ανθρώπους που πενθούν να οργιστούν, μην κάνετε το Θεό να οργιστεί με ανείπωτες δηλώσεις. Και αν ο Ιερώνυμος δεν σας έχει ακόμα απαντήσει όπως θα έπρεπε, σας απαντάμε εμείς οι απλοί άνθρωποι.
Μην εξοργίζετε τους πενθούντες, σταθείτε δίπλα τους ανοίξτε τα σεντούκια σας και προσφέρετε όπως κάνουν οι απλοί άνθρωποι.
Πρώτος ο Χριστός τον οποίο τόσο άμυαλα υπηρετείτε, δίδαξε την αλληλεγγύη και τη βοήθεια. Κινηθείτε προ αυτή την κατεύθυνση. Αλλιώς, μια τέτοια ώρα η χλεύη του θεού και των ανθρώπων θα σας ακολουθεί. Εσαεί….
