Με δήλωσή του ο Μαρίνος Σκανδάμης, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, συμπαρίσταται στο εποχικό προσωπικό των νοσοκομείων της περιοχής μας που προσλήφθηκε με 3μηνες συμβάσεις και τώρα βρίσκεται στο δρόμο, θέτοντας κρίσιμα ερωτήματα. Η δήλωσή του έχει ως εξής :
«H μέχρι τώρα αμετακίνητη απόφαση του Υπουργείου Υγείας να μην ανανεωθούν οι αρχικά 3μηνες συμβάσεις του επικουρικού προσωπικού των νοσοκομείων της περιοχής μας, που κάλυψαν τα κενά του ευρισκόμενου σε αναστολή μόνιμου προσωπικού, είναι σκληρή και παράγει αδικίες.
Πρώτον, γιατί ούτως ή άλλως οι ανάγκες των νοσοκομείων σε επικουρικό προσωπικό, όπως λ.χ. σε υπαλλήλους διοικητικού – λογιστικού, νοσηλευτές, βοηθούς θαλάμων, μεταφοράς ασθενών κ.λπ. είναι παρούσες και διαρκείς.
Μάλιστα, ενόψει και του καλοκαιριού οι ανάγκες σε προσωπικό είναι ιδιαίτερα αυξημένες, αφού πολλοί από τους λοιπούς εργαζόμενους δεν έχουν λάβει εδώ και καιρό άδειες ή οφειλόμενα ρεπό, λόγω των πιέσεων από την πανδημία.
Έπειτα, διότι για τους διορισθέντες με τρίμηνες συμβάσεις φαίνεται πως υπήρξε απώλεια της σειράς κατάταξής τους στους πίνακες για προσλήψεις επικουρικού προσωπικού με συμβάσεις μεγαλύτερης διάρκειας.
Ενώ ακόμη, υπάρχει επικουρικό προσωπικό που λύθηκε η 3μηνη σύμβασή του αφού ανανεώθηκε μόνο για μια φορά και δεν μπορεί να λάβει το επίδομα του ταμείου ανεργίας, αλλά και λοιπά επιδόματα όπως λ.χ. λόγω εγκυμοσύνης, διότι ο χρόνος ασφάλισής του δεν είναι επαρκής.
Έτσι, το επικουρικό προσωπικό αυτής της κατηγορίας των 3μήνων συμβάσεων, παρότι κλήθηκε να υποστηρίξει το σύστημα υγείας στην πιο κρίσιμη περίοδό του και δέχθηκε να υπογράψει 3μηνη σύμβαση αντί για ετήσια που προέβλεπαν οι πίνακες κατάταξης, βρίσκεται στον δρόμο χωρίς καμία κρατική πρόνοια για την εξασφάλισή του από τους κινδύνους της ανεργίας.
Το αίτημα αυτών των εργαζομένων για την ανανέωση των συμβάσεων τους και σε κάθε περίπτωση, για την διατήρηση της σειράς τους στους πίνακες κατάταξης επικουρικού προσωπικού που αφορούν σε νέες προσλήψεις, την διατήρησή τους στο ταμείο ανεργίας ή και την ειδική τους μοριοδότηση για νέες προκηρύξεις, είναι επί της αρχής δίκαιο.
Και η κυβέρνηση οφείλει να το ακούσει και να δώσει λύσεις, εγκαταλείποντας τον όποιο τιμωρητικό ελιτισμό της που την εμποδίζει να αφουγκράζεται την αγωνία των εργαζομένων».
