Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μία στις δέκα γυναίκες παγκοσμίως πάσχει από ενδομητρίωση, μια χρόνια και επώδυνη πάθηση που εμφανίζεται όταν ιστός παρόμοιος με την επένδυση της μήτρας αναπτύσσεται έξω από αυτήν, όπως για παράδειγμα στις ωοθήκες ή στις σάλπιγγες. Τα συμπτώματά της περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων πυελικό πόνο, πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή και προβλήματα γονιμότητας.
Ενώ οι ειδικοί καταβάλλουν ακόμα προσπάθειες για να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα της πάθησης, μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο JAMA, εξέτασε την σχέση μεταξύ της ενδομητρίωσης και του κινδύνου για καρκίνο των ωοθηκών. Σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, οι γυναίκες με ενδομητρίωση φάνηκαν να έχουν τέσσερις φορές υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν είχαν ενδομητρίωση.
Επιπλέον όσες είχαν συγκεκριμένους τύπους ενδομητρίωσης, όπως η εν τω βάθει ενδομητρίωση, φάνηκαν να έχουν σχεδόν δέκα φορές υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου των ωοθηκών συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν είχαν ενδομητρίωση.
Πώς συνδέονται ενδομητρίωση και καρκίνος των ωοθηκών
Για να φτάσουν σε αυτά τα συμπεράσματα, οι ερευνητές αντιστοίχησαν 78.476 γυναίκες με ενδομητρίωση (μεταξύ 18 και 55 ετών με τουλάχιστον μία διάγνωση) με 372.430 γυναίκες που δεν είχαν διαγνωστεί. Χρησιμοποίησαν στοιχεία από τη βάση δεδομένων πληθυσμού της Γιούτα, που επιτρέπει τη συλλογή δεδομένων από πολλαπλά αρχεία υγείας. Συγκέντρωσαν δεδομένα για διάφορες συμμεταβλητές, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για το αναπαραγωγικό και χειρουργικό ιστορικό, τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), το ιστορικό καπνίσματος και την εθνικότητα.
Η μέση ηλικία των γυναικών κατά την πρώτη διάγνωση της ενδομητρίωσης ήταν τα 36 έτη και ο μέσος χρόνος παρακολούθησης τα 12 έτη. Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, εκείνες με ενδομητρίωση μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνο των ωοθηκών συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν είχαν ενδομητρίωση.
Σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς, εκείνες με ενδομητρίωση διέτρεχαν πάνω από επτά φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο των ωοθηκών τύπου 1, ο οποίος περιελάμβανε τύπους καρκίνου, όπως ο διαυγοκυτταρικός. Όσες είχαν διαγνωστεί με εν τω βάθει ενδομητρίωση αντιμετώπιζαν, σύμφωνα με τους ερευνητές, τον πιο σημαντικό κίνδυνο για καρκίνο των ωοθηκών. Εκείνες με εν τω βάθει ενδομητρίωση, ενδομητριώματα στις ωοθήκες ή και τα δύο διέτρεχαν σχεδόν 10 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο των ωοθηκών.
Περιορισμοί της μελέτης
Ενώ τα νέα ευρήματα είναι ανησυχητικά, η έρευνα έχει ορισμένους περιορισμούς που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα. Πρώτον, περιλάμβανε συμμετέχοντες σε ένα συγκεκριμένο εύρος ηλικιών μόνο από μια πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη γενίκευση των αποτελεσμάτων. Δεύτερον, υπήρχε κίνδυνος εσφαλμένης ταξινόμησης της ενδομητρίωσης λόγω παραγόντων, όπως η δυσκολία σωστής διάγνωσης της πάθησης.
Ανεξάρτητα από αυτά, τα ευρήματα εγείρουν νέα ερωτήματα και ρίχνουν φως σε τομείς της αναπαραγωγικής υγείας των γυναικών που πρέπει να διερευνηθούν διεξοδικά στο μέλλον, προτείνοντας άλλον ένα πιθανό παράγοντα που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
