Ένα μικρό σχόλιο για το Συνέδριο που έγινε και την άρνηση συμμετοχής της Δημοτικής Αρχής.
Όταν μια Δημοτική Αρχή αρνείται να συμμετέχει σε έναν διάλογο που διοργανώνει μια δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση με την Περιφέρεια και διοργανώνει πορεία διαμαρτυρίας δείχνει την κομματική καθαρότητα των συντελεστών της αλλά…. υπάρχουν δύο “αλλά”…
1. Η πολιτική μάχη δεν γίνεται με μονολόγους. Αυτό σημαίνει ότι συμμετέχοντας σε μια δημοκρατική διαδικασία δεν σημαίνει ότι συμφωνείς πολιτικά με τους διοργανωτές της αλλά αντιπαλεύεις την πολιτική των αντιπάλων σου ή ακόμα καλύτερα διεκδικείς αυτό που τα κυρίαρχα όργανα του Δήμου έχουν αποφασίσει για την πόλη.
2. Όταν ανεβαίνουν στην Αθήνα για θέματα του Δήμου, με ποιους ακριβώς συνομιλούν; Με τους φανταστικούς τους φίλους; Όταν μιλάνε στην Αθήνα δεν υπάρχει θέμα αλλά στην Πάτρα υπάρχει; Το ίδιο ισχύει και για την Περιφέρεια την οποία καταγγέλουν μονίμως αλλά προστρέχουν σε αυτήν σε μόνιμη βάση για να καλύψουν την ανεπάρκεια τους.
Με αυτά τα «αλλά» και άλλα πολλά δεν πάει μπροστά η πόλη. Στο τέλος έτσι όπως το πάτε «σύντροφοι» το μόνο που θα έχετε να προβάλετε θα είναι «λαϊκοδημοτικά πανηγύρια» όπως το χθεσινό (που καλώς έγινε). Ευτυχώς για την πόλη, που σας σώζουν, μονίμως, αυτοί που καταγγέλλετε.
Υ.Γ-1: Ευτυχώς που οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης συμμετείχαν ενεργά στο Συνέδριο και πάλεψαν για την πόλη. Υπάρχουν και κάποιοι που βλέπουν σοβαρά και θεσμικά την πόλη. Ούτως ή άλλως από τα αποτελέσματα του α’ γύρου των δημοτικών εκλογών εκφράζουν τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.
Υ.Γ -2: Τι είχαμε πει για τους καπεταναίους και τα νταούλια;
