Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, στον απόηχο της πανδημίας της νόσου COVID-19 και την απαρχή της κλιμάκωσης του κερδοσκοπικού υπερπληθωρισμού -εξαιτίας και του ξεκάθαρα ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία-, που φτωχοποίησε περαιτέρω τις λαϊκές οικογένειες, αποκτά μια επιπρόσθετη βαρύτητα, καθώς οφείλουμε να αναδείξουμε ότι οι ασκηθείσες έως σήμερα πολιτικές, στο βασικό πυλώνα του κοινωνικού κράτους, τη Δημόσια Υγεία, δεν ήσαν μόνον ελλειμματικές, αλλά ευθέως καταστροφικές.
Πολιτικές, που τις βιώσαμε με δραματικό τρόπο την τελευταία διετία, κατά τη διάρκεια της οποίας κατεγράφη ανεξέλεγκτη έξαρση της covid-19, με τις ΜΕΘ να ξεχειλίζουν, με δεκάδες χιλιάδες θανάτους στη χώρα, με μαζικές αναστολές τακτικών χειρουργείων έτερων νόσων κ.ά., πολιτικές, που διηγούνται ευθέως ότι οι κυβερνώντες ήσαν και παραμένουν εμμονικά γαντζωμένοι στην ιδεολογικο-πολιτική φιλοσοφία τους και τις μνημονιακές επιταγές, για συρρικνωμένο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Η συνεχιζόμενη, δε, αποδόμηση των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων, με συνεπακόλουθο την έμμεση ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα υγείας, αναμένεται να έχει εφιαλτικό αντίκτυπο κυρίως στις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις και, μεσοπρόθεσμα, ακόμη και στη λεγόμενη μικρο-μεσαία τάξη, που βαίνει προς αφανισμό, λόγω της νέας σφοδρής ύφεσης.
Δεδομένων τούτων, αποτελεί μονόδρομο ο μαζικός και διαρκής αγώνας για θωράκιση της Δημόσιας Υγείας, ένα μείζον θέμα, που έχει τη μορφή του κατεπείγοντος, καθώς σχετίζεται με την ίδια την ανθρώπινη ζωή, τη ζωή όλων μας, ανεξαιρέτως.
