Η σαφής συνολική άνοδος των ακροδεξιών παρατάξεων σε συνδυασμό με την ήττα κυβερνητικών δυνάμεων μεγάλων Ευρωπαϊκών κρατών δημιουργούν ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό σκηνικό σε ολόκληρη την ήπειρο και κάθε κράτος ξεχωριστά.
Ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός κυρίως νέων, δίνουν τη ψήφο τους σε ακροδεξιά κόμματα. Μία απολίτικη μάζα ανθρώπων που εγκλωβισμένοι σε αδιέξοδα και έλλειψη ευκαιριών, βλέπουν πλέον την πολιτική γενικώς σαν ένα ξένο σώμα το οποίο και εν πολλοίς ομογενοποιούν. Ένα ξένο σώμα που δεν τους αφορά, δεν μπαίνουν σε κάποια διαδικασία συμμετοχής ή διαχωρισμού προτάσεων, διαχωρισμό ηθικών από ανήθικους, σοβαρών από απατεωνίσκους, δεξιών από αριστερούς και εύκολα επιλέγουν ένα γρήγορο και εύπεπτο τσιτάτο κάθε ακροδεξιού.
Έχουμε πλέον μία μεγάλη εκλεγμένη μάζα σε ολόκληρη την ήπειρο, δήθεν πατριωτών που με όπλο την δημαγωγία, τις θεωρίες συνομωσίας, τον αυταρχικό λαϊκίστικο λόγο επιθυμούν να διαλύσουν τις αξίες, τα δικαιώματα και τα ιδανικά της Ευρώπης. Αυτή η δήθεν επίθεση στο «σύστημα» είναι επιλογή όλο και περισσότερων πολιτών που βολεύονται με την εύκολη σχηματοποίηση ενός αόρατου εχθρού, υπαίτιου για την κρίση που όντως βιώνουν όλες σχεδόν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες τα τελευταία 15 χρόνια.
Η σημερινή κατάσταση θυμίζει έντονα το μεσοπολεμικό πολιτικό κλίμα, ενισχυμένο με πρωτόγνωρες κρίσεις όπως της Κλιματικής Αλλαγής. Το να ρίχνουμε τις ευθύνες στους πολίτες για την κρίση τους μέσα στον ορυμαγδό προβλημάτων που αντιμετωπίζουν ή στο λαϊκισμό των ακροδεξιών αντιμετωπίζοντας τους ρητορικά, δείχνει μόνο σνομπισμό-ελιτισμό, έχει αποτύχει ως τακτική και οδηγήσει σε κανονικοποίηση τους.
Ο μόνος τρόπος να ανακοπεί η τάση και ο κίνδυνος είναι η επανασύνδεση με την κοινωνία, η πραγματική και όχι μιντιακή αντιμετώπιση των προβλημάτων των πολιτών.
Αν θέλουμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και να προλάβουμε τη δημιουργία καταστάσεων που πιστεύαμε ότι έχουμε κλείσει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, η επαναφορά της εμπιστοσύνης στους θεσμούς της δικαιοσύνης, της αίσθησης ασφάλειας, υγειονομικής κάλυψης, μεταρρυθμίσεων που θα δημιουργήσουν ευκαιρίες και προοπτική είναι μονόδρομος.
Αν συνεχιστεί ο δρόμος της απλής διαχείρισης εξουσίας με διαμοιρασμό οφίτσιων, δημιουργία πολιτικών προτάσεων με βάση επιχειρηματικά συμφέροντα και μη, εικόνα ελιτισμού, υιοθέτησης λαϊκισμού, κατ’ ονόματι μεταρρυθμίσεων μακριά από την καθημερινότητα των πολιτών, τότε η βόμβα θα σκάσει και θα είναι πλέον πολύ αργά.
Οφείλουμε για τις χώρες μας και την Ευρώπη να βρούμε το βηματισμό μας, να φύγουμε από τις φοβίες και τα βολέματα, να πιστέψουμε ότι δεν είναι μία νομοτελειακή εξέλιξη και σίγουρα όχι ένα ανίκητο θηρίο.
Δεν είναι πλέον μάχη εικόνας και λόγου αλλά μάχη για αξίες που οφείλουμε να δώσουμε μέσα στην κοινωνία, με την κοινωνία!
*Καθ. Ιατρικής Σχολής, Αν. Τομεάρχης Υγείας ΠΑΣΟΚ
