του Μιχάλη Ψύλου, δημοσιογράφου
Το Βερολίνο καταπάτα βάναυσα το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης, που μπορεί να μην είναι τέλειο, αλλά οργανώνει μια δίκαιη ανακατανομή των προσφύγων μεταξύ των χωρών υποδοχής
Το “Wir schaffen das!” (Ναι μπορούμε να το κάνουμε), που είχε πει ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς δεν στοχεύει πλέον να υποδέχεται τους αιτούντες άσυλο μετανάστες. Αλλά να αρνείται την είσοδό τους στο γερμανικό έδαφός, αποφασίζοντας μονομερώς την επανέναρξη των συνοριακών ελέγχων από τις 16 Σεπτεμβρίου για να διασφαλίσει την « ενδοευρωπαϊκή απώθησή τους».
Το Βερολίνο δεν δίστασε να απορρίψει ακόμη και την ευρωπαϊκή νομοθεσία» στα γερμανικά σύνορα.
Οι Βρυξέλλες ζητούν φυσικά εξηγήσεις από το Βερολίνο για την μονομερή απόφαση για κλείσιμο των συνόρων.
Η νίκη της ακροδεξιάς AfD στις τελευταίες εκλογές στην ανατολική Γερμανία έχει προκαλέσει πανικό στην γερμανική κυβέρνηση. Και καταφεύγει στο αντίδοτο: Raus οι μετανάστες.
Πιο σκληρός, ο νέο-φιλελεύθερος υπουργός Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, που είδε έντρομος το κόμμα του να εξαϋλώνεται στις τελευταίες τοπικές εκλογές: «Δεν πρέπει να υπάρχουν απαγορεύσεις στη σκέψη όσον αφορά τη μετανάστευση. Αυτό μπορεί επίσης να σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε το διεθνές, ευρωπαϊκό ή γερμανικό δίκαιο. Και αν χρειαστεί, την αλλαγή του Συντάγματος».
Ο φόβος για την εκλογική ήττα κάνει αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία στη Γερμανία «να τρέχουν σαν ακέφαλες κότες, αναζητώντας διέξοδο στο κυνήγι των μεταναστών.
Τέτοια μέτρα το μόνο που κάνουν όμως είναι να ρίχνουν νερό στο μύλο της άκρας δεξιάς σε όλη την Ευρώπη. ο φόβος για τα άκρα κάνουν αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία να τρέχουν σαν ακέφαλοι κότες, με διέξοδο τον μετανάστη».
«Με τέτοιες κυβερνήσεις, δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για την ακροδεξιά στην εξουσία», γράφει η βελγική Le Soir. «Οι ηγέτες της άκρας δεξιάς ειρωνεύονται πλέον αυτούς τους δημοκράτες που εφαρμόζουν επιτέλους την πολιτική που απαιτούσε η AfD εδώ και 10 χρόνια».
Το Βερολίνο καταπάτα βάναυσα το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης, που μπορεί να μην είναι τέλειο, αλλά οργανώνει μια δίκαιη ανακατανομή των προσφύγων μεταξύ των χωρών υποδοχής.
Η οργή μεταξύ των ευρωπαίων εταίρων αυξάνεται όλο και περισσότερο.
Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι διαδοχικά κλεισίματα συνόρων και απελάσεις, που θα καταλήξουν τελικά στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ-στην Ελλάδα και την Ιταλία, δηλαδή.
Εάν το Βερολίνο επιμείνει σε αυτή την τακτική, το προσφυγικό θα γίνει και πάλι βόμβα που μπορεί να ανατινάξει την ΕΕ.
Ήδη και η Γαλλία θα μπορούσε επίσης να ακολουθήσει σύντομα την ίδια διαδικασία. Αν για κάτι διακρίνεται ιδιαίτερα ο νέος πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ είναι η σκληρή αντιμεταναστευτική του πολιτική.
Όλα τα βάρη της παράτυπης μετανάστευσης θα επιστρέψουν στις χώρες της πρώτης γραμμής. Είναι εντελώς άδικο όμως, τα κράτη στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ να αφήνονται να διεκπεραιώνουν σχεδόν όλες τις διαδικασίες ασύλου σύμφωνα με τους κανόνες του Δουβλίνου. Και ο γαλλο-γερμανικός άξονας να παρακάμπτει τους κανόνες του Δουβλίνου.
Όπως και πριν όμως, αυτά τα μέτρα δεν θα πετύχουν τίποτα άλλο από την ανατίναξη της ΕΕ.
