Με εκρηκτικούς ρυθμούς, πολύχρωμες αρμονίες και δυνατά συναισθήματα αποζημίωσε τους θεατές σκορπίζοντας χαμόγελα αισιοδοξίας και την αυθεντική ορμή για τη χαρά της ζωής, η εξαιρετική συναυλία του Σωτήρη Ντούβα και των Mandingos απελευθερώνοντας την πρωτόγνωρη φλόγα μιας ομάδας σπουδαίων μουσικών που οι περισσότεροι από αυτούς έχουν αφετηρία τους την Πάτρα και έχουν το Καρναβάλι στο DNA τους.
Η συναυλία που αρχικά είχε προγραμματιστεί το βράδυ του περασμένου Σαββάτου αλλά αναβλήθηκε λόγω βροχής, πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης 3 Μαρτίου στον υπαίθριο χώρο των Παλαιών Σφαγείων.
Και τι δεν είχε το πλούσιο πρόγραμμα που παρουσιάστηκε. Τραγούδια της Πατρινής Αποκριάς μπλεγμένα με παραδοσιακές φόρμες, διασκευασμένα με νέα ματιά, cartoon μουσική από γνωστά soundtracks και απρόσμενες μελωδικές συνέχειες, ακούσματα της εφηβικής μας ηλικίας αναγεννημένα μέσα από το δημιουργικό σύγχρονο φίλτρο του Σωτήρη Ντούβα, διαχρονικές συνθέσεις pop, rock, swing , σάμπα, rock n΄ roll, όλα στο κόκκινο, με ασύλληπτες ταχύτητες και χορευτική διάθεση ξεφαντώματος. «Ghostbasters» από την ομώνυμη ταινία, «Λάμπω» που έγινε γνωστό με τη φωνή της Άννας Βίσση, «Στην ντισκοτέκ» του Κώστα Τουρνά που έγινε συνώνυμο της διασκέδασης με την Ελπίδα, «Καρνάβαλε κι Αποκριά», «Βeat it» του Michael Jackson, τα λάτιν-ταυτόσημα του Καρναβαλιού «Μambo», «Sαmba», «Καρναβαλέρια», «Volare», «Mesecina» του Goran Bregovic κι ένα σωρό άλλα αγαπημένα τραγούδια που συνδέθηκαν με την πορεία του Πατρινού Καρναβαλιού και τις μαγικές στιγμές που το κέφι και ο ρυθμός γνώρισαν στους δρόμους και στα κέντρα διασκέδασης της αχαϊκής πρωτεύουσας.
Ιδανικός συνδετήριος κρίκος αυτής της αλληλουχίας από μνήμες και ρυθμούς, δοσμένα με απόλυτα σημερινό τρόπο, ο Σωτήρης Ντούβας, γέννημα – θρέμμα της πόλης που έχει ζήσει το Πατρινό Καρναβάλι από παιδί στους δρόμους, στις πλατείες και στις γειτονιές της, και που εκτός της ζωντανής παρουσίας του στα ντραμς, στο επίκεντρο του ρυθμικού αυτού κρεσέντου, υπέγραψε την επιμέλεια και την ενορχήστρωση με τη συνεισφορά του Κωστή Χριστοδούλου (αρμονία).
Μια από τις κορυφαίες στιγμές της συναυλίας ήταν η εξαιρετική εκτέλεση του πασίγνωστου «Bella Ciao» που ο Μάριος Ιβάν Παπούλιας (φωνή, βιολί) αφιέρωσε, με αφορμή τις νέες πραγματικότητες και τα δυσάρεστα γεγονότα των ημερών μας, σε όλους τους ανθρώπους που βασανίζονται από τον πόλεμο. Αυτό το εμβληματικό τραγούδι που παίχτηκε 100 χρόνια μετά την πρώτη του εκτέλεση ήταν η αφορμή να νιώσουμε ότι η μουσική υπάρχει για να ενώνει τους ανθρώπους.
Εξαιρετική ήταν και η παρουσία του Νιγηριανού Αdedeji Adetayo (κιθάρα, φωνή) σε άφρο λάτιν και ποπ μουσικές διασκευές.
Όλοι οι μουσικοί που στελέχωσαν την μπάντα (Μάριος Ιβάν Παπούλιας: φωνή, βιολί, Αναστασία Βελισσαρίου: φωνή, Πάνος Παναγόπουλος: πλήκτρα , φωνή, Κώστας Διαμαντόπουλος: κιθάρα, φωνή, Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος: τρομπόνι, Περικλής Αλιώπης: τρομπέτα, Λευτέρης Κολοκύθας: μπάσο, Θανάσης Βασιλικόπουλος: κρουστά) έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και αποτέλεσαν καθοριστικές συνθήκες του άρτιου μουσικού αποτελέσματος.
Πριν τη συναυλία η Ειρήνη Αποστολάτου (Art Evolution) παρουσίασε έναν εντυπωσιακό αυτοσχεδιασμό στον χορό πάνω σε μια παραδοσιακή φόρμα τραγουδιού της Μέσης Ανατολής. Ήταν το χορευτικό παραδοσιακό δρώμενο «Cells» σε χορογραφία-σύλληψη-χορευτική ερμηνεία Ειρήνης Αποστολάτου, Λαμπρινής Γκόλια, Μαρίας Μανουκιάν και μουσική σύνθεση-σχεδιασμό ήχου της Κωνσταντίνας Πολυχρονοπούλου. Οι τρεις χορεύτριες πρόσφεραν ένα διονυσιακό δρώμενο που πατάει στο σήμερα, αλλά με αναφορές από τα διαχρονικά αποκριάτικα δρώμενα τόσο της πόλης μας όσο και από όλο τον κόσμο. Το μυστικιστικό στοιχείο ήταν κυρίαρχο και λειτούργησε ως πηγή έρευνας, από το ένστικτο στο ακαριαίο αποτέλεσμα.
