Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, πρώην υπουργού
Οι βιομηχανίες διαμαρτύρονται στην Ελλάδα επειδή υποφέρουν από το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα που τους καθιστά αδύναμους απέναντι στους, κυρίως, Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Ζητούν εξαιρέσεις, επιδοτήσεις και ενισχύσεις. Για να μην αναγκαστούν να κατεβάσουν τα ρολά και να απολύσουν κόσμο πληγώνοντας θανάσιμα την εθνική οικονομία. Το περίεργο του πράγματος είναι πως κανένας, επιχειρήσεις – κυβέρνηση – πολιτικά κόμματα δεν αναφέρονται στο αυτονόητο. Πως δηλ. το πρόβλημα προκαλείται από μία ουσιαστικά πηγή. Από τα καταστρεπτικά για την οικονομία μέτρα που έχουν ληφθεί για το κλίμα – για τον ευρωπαϊκής έμπνευσης στόχο της εξασφάλισης, εντός ορισμένου χρόνου, απόλυτα μηδενικών (net zero) εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Με βάση τον στόχο αυτό καταργήσαμε τον λιγνίτη κι επιβάλλουν κυρώσεις για την πάνω ενός ορίου χρήση ορυκτών καυσίμων.
Είναι πλέον παγκόσμια αποδειγμένο πως η επιβολή μέτρων για την υποτιθέμενη ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή οδηγεί τις οικονομίες σε αδιέξοδο, εξαθλιώνει τον απλό κόσμο, συσσωρεύεται οικονομικές ζημιές και δεν βελτιώνει βέβαια την κατάσταση του κλίματος. Δίχως επαρκή επιστημονική τεκμηρίωση έχει υπάρξει ένα είδος θρησκευτικής προσήλωσης στα μέτρα αυτά που πουθενά δεν έχουν αποδειχθεί ευεργετικά. Όπου έχουν εφαρμοσθεί με συνέπεια, όπως λχ στη χώρα μας, έχουν οδηγήσει σε οικονομική δυσπραγία, άνευ προηγούμενου ακρίβεια και σε τεράστια κοινωνικά προβλήματα.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Πολιτείας της Καλιφόρνια στις ΗΠΑ, όπου η φανατική προσήλωση σε πολιτικές εξοβελισμού κάθε ρυπαντικού για το περιβάλλον ενεργειακού μηχανισμού έχει οδηγήσει σε οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα και αναταραχή. Κάτω από την ηγεσία του Κυβερνήτη Γκάβιν Νιούτον, που είχε αποκαλέσει όλους τους εργαζόμενους στον τομέα της ενέργειας σαν “την μολυσμένη καρδιά της κλιματικής κρίσης”, υιοθετήθηκαν κι’ επιβλήθηκαν δεκάδες ενοχλητικές για την αγορά περιβαλλοντικές ρυθμίσεις, μεγάλες καθυστερήσεις σε κάθε λογής άδειες γιά πετρελαικές η άλλες ενεργειακές εγκαταστάσεις, διάφορες νομοθετικές πρωτοβουλίες για κυρώσεις σε εταιρίες και δεσμεύσεις για σύντομη κατάργηση κάθε πρωτοβουλίας για εξορύξεις μέχρι το 2045.
Το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι η φυγή επιχειρήσεων παροχής πετρελαίου και αερίου, η αποτυχία εξασφάλισης οκανοποιητικών εναλλακτικών πηγών ενέργειας και το επικείμενο κλείσιμο σειράς διυλιστηρίων. Με λιγότερη προσφορά ενέργειας και την ζήτηση να αυξάνει οι τιμές έχουν πάει στα ύψη στην Καλιφόρνια, που ήδη έχει τις ακριβότερες τιμές καυσίμων και ηλεκτρικού ρεύματος στις ΗΠΑ. Ο καθένας μπορεί να φανταστεί τις συνέπειες αυτής της κατάστασης. Μέτρα ελαστικοποίησης της κατάστασης υιοθετούνται ενώ η πολιτειακή βουλή έχει ήδη προγραμματίσει να ψηφίσει την δυνατότητα κατασκευής μέχρι 2.000 νέων κέντρων εξόρυξης πηγών πετρελαίου τον χρόνο!
Ακόμα και οι υποστηρικτές του Κυβερνήτη γερουσιαστές και βουλευτές δικαιολογούν την μέχρι τώρα στάση των αντιπάλων του, διότι βλέπουν τα αδιέξοδα και την κοινωνική δυσπραγία που έχει προκληθεί. Όλοι πλέον εκεί αναγνωρίζουν πως οι υψηλές τιμές της ενέργειας και των καυσίμων δεν μπορούν να συνεχισθούν και πως οι υπερβολές για την κλιματική κρίση θα πρέπει να εγκαταλειφθούν.
Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο πως ελάχιστοι στην Ευρώπη, και σχεδόν κανενας στην Ελλάδα, δεν αναγνωρίζουν αυτή την πραγματικότητα. Και επιμένουν σε καταστρεπτικες για την κοινωνία και γιά την χώρα πολιτικές.
