της Μαρίνας-Σελήνης Κατσαΐτη*
Ύστερα από πολλές συζητήσεις με πολλούς ανθρώπους σ’ αυτό τον πλανήτη, στην Αμερική, την Αγγλία, την Αυστραλία, την Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ιταλία, τη Γερμανία, και φυσικά την Ελλάδα, με αφορμή τη ζωή και τα βιώματά μου, άκουσα από αρκετούς να μου λένε: «Πρέπει να γράψεις ένα βιβλίο».
Στην αρχή, όταν μου το είπαν ένας, δύο, τρεις… θεωρούσα ότι υπερβάλλουν. Όταν συνέχισε να αυξάνεται ο αριθμός, αλλά ήταν ακόμη μονοψήφιος, άρχισα να εκπλήσσομαι. Στη συνέχεια, σκέφτηκα ότι δεν μπορεί να είναι τυχαίο ή σύμπτωση. Είναι αξιοσημείωτο ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Όταν ο αριθμός πλέον αυξήθηκε αρκετά, κατάλαβα ότι έπρεπε να το επιχειρήσω. Τότε άρχισα να το σκέφτομαι σοβαρά. Εξυπακούεται ότι όταν ο αριθμός των ανθρώπων αυτών αυξήθηκε περαιτέρω, το αποφάσισα.
Επειδή ποτέ δεν πίστευα ότι είμαι κάτι σπουδαίο, ή τίποτε διαφορετικό από όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, δεν σκέφτηκα ποτέ ότι η ιστορία μου έχει κάτι ξεχωριστό. Γνωρίζω ότι σ’ αυτό τον πλανήτη έχουν ζήσει πολύ σπουδαίοι άνθρωποι, που άλλους τους γνωρίζω και άλλους όχι. Και ειλικρινά δεν πιστεύω ότι η δική μου ιστορία είναι στο ένα εκατομμυριοστό άξια και ενδιαφέρουσα να σταθεί δίπλα στη δική τους. Έτσι, το βιβλίο άρχισα να το γράφω αργά – αργά την Άνοιξη του 2020, εν μέσω του πρώτου lockdown, και το ολοκλήρωσα στα τέλη του 2023.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια αυτοβιογραφία. Μια αυτοβιογραφία η οποία παρουσιάζει τα πιο σημαντικά γεγονότα των σαράντα πρώτων χρόνων της ζωής μου. Πολλά από τα γεγονότα αυτά ακολουθούνται από «Μαθήματα ζωής», όπως τα διέκρινα ή τα ανάγνωσα και τα οποία καθόρισαν την πορεία και την εξέλιξή μου μέχρι σήμερα.
Πρόθεση μου στο βιβλίο αυτό είναι, μέσω της ανάδειξης των μαθημάτων, να καταστήσω την ιστορία μου χρήσιμη και σε άλλους ανθρώπους, οι οποίοι ενδεχομένως να διαθέτουν παρόμοια βιώματα. Επίσης, γεγονότα και λεπτομέρειες που σχετίζονται με τις διαπροσωπικές σχέσεις μου συχνά δεν αναφέρονται κυρίως από σεβασμό στην ιδιωτικότητα των εμπλεκόμενων προσώπων. Από την άλλη, όσα γεγονότα και λεπτομέρειες αποκαλύπτονται δεν έχουν στόχο να θίξουν την προσωπικότητα των ανθρώπων αυτών, τουναντίον αποσκοπούν στο να «φωτίσουν» μια προβληματική συνθήκη και περισσότερο να βοηθήσουν όλους όσοι βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις.
Το βιβλίο, αν και ανήκει στα αυτοβιογραφικά, ωστόσο χάρη στα μαθήματα που αναδεικνύει, μπορεί να ιδωθεί από τον αναγνώστη και ως Βιβλίο Αυτοβελτίωσης. Ως συγγραφέας του βιβλίου, πιστεύω ότι ο συνδυασμός των δυο κατηγοριών θα βοηθήσει τον αναγνώστη να βγάλει τα συμπεράσματά του μέσα από τα αληθινά γεγονότα της ζωής μου.
Το βιβλίο αυτό δεν γράφτηκε για να σας δώσει τη συνταγή του πώς να μεγαλώσετε ένα παιδί αν θέλετε να γίνει επιτυχημένο, καταξιωμένο και ευτυχισμένο. Επίσης δεν γράφτηκε για να αναδείξει πόσο σημαντική, φοβερή, μοναδική και ταλαντούχα είναι η πρωταγωνίστρια της ιστορίας· δεν γράφτηκε για να φέρει στο φως μια εξαιρετικά δύσκολη παιδική ηλικία, ούτε μια σειρά από δύσκολα βιώματα· δεν γράφτηκε για να αναδείξει κανένα μύθο· ούτε για να εντυπωσιάσει· ούτε για την υστεροφημία· δεν γράφτηκε για να σας πει πόσο φοβερή και τρομερή είμαι εγώ και πόσα έχω καταφέρει!
Το βιβλίο αυτό γράφτηκε επειδή αρκετοί άνθρωποι μου έχουν εκμυστηρευτεί ότι πολλά βιώματα, σκέψεις, ιδέες και πεποιθήσεις, που έχω μοιραστεί μαζί τους κατά καιρούς, τους έχουν βοηθήσει ή/και τους έχουν εμπνεύσει. Ειλικρινά δεν ξέρω πώς μπορεί να έχει γίνει το δεύτερο. Για το πρώτο μπορώ να το καταλάβω. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος για τον οποίο αποφάσισα να εκτεθώ. Διότι όταν καταθέτεις την ιστορία σου με τόση ειλικρίνεια και με τόση λεπτομέρεια, το πρώτο που κάνεις είναι να εκτεθείς. Η έκθεση δεν είναι πάντα κάτι κακό, όμως στις μέρες μας μπορεί να έχει διαφόρων ειδών συνέπειες.
Στη δική μου την περίπτωση, έχω ήδη αποφασίσει πως ο πρώτος και σημαντικότερος σκοπός της ζωής είναι να γίνει κανείς καλός άνθρωπος, και ότι η βασική δυναμική μέσω της οποίας μπορεί να κυνηγήσει κανείς έναν τέτοιο στόχο είναι να προσπαθεί, συνειδητά και συνεχώς, να βελτιώνεται, να εξελίσσεται και να προοδεύει εσωτερικά. Δεν είχα σκεφτεί όμως και πολύ τι σημαίνει για μένα «καλός άνθρωπος». Κι έτσι όταν κάποτε συνειδητοποίησα ότι τίποτε στη ζωή δεν έχει αξία αν δεν το μοιράζεσαι και ότι η μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ικανοποίηση είναι εκείνη που νιώθεις όταν δίνεις, κατάλαβα ότι γίνεσαι ολοένα και πιο καλός άνθρωπος όταν δίνεις ό,τι έχεις και μπορείς να το δώσεις και επίσης όταν προσπαθείς να δημιουργήσεις αυτό που δεν έχεις προκειμένου να το δώσεις! Ακόμη και αν αυτό το κάτι είναι ο ίδιος σου ο εαυτός.
Έτσι, μ’ αυτό το κριτήριο και δεδομένου του ρίσκου που εμπεριέχει η προσωπική έκθεση, αποφάσισα να εκτεθώ, αναλογιζόμενη ότι ακόμη και αν η ιστορία μου, ή μάλλον τα μαθήματα που πιστεύω εγώ ότι προκύπτουν από την ιστορία μου, μπορούν να φανούν χρήσιμα σε κάποιον άλλο άνθρωπο, τότε πραγματικά αξίζει τον κόπο όλο αυτό.
Ευχαριστώ θερμά τον Αντώνη Αντωνόπουλο, τον Βασίλη Χατζηιακώβου και τον Κώστα Πάλλη, που έκαναν την έκδοση του βιβλίου δυνατή.
Το βιβλίο κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Δίχτυ.
*Η Μαρίνα-Σελήνη Κατσαΐτη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια και Πρόεδρος στο τμήμα Περιφερειακής και Οικονομικής Ανάπτυξης το Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Αθηνών.
